Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 51

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 51)

Φιλοποίμην δὲ ὑπὸ τὸν καιρὸν ἐσπεσὼν τοῦτον ἐσ τὴν Σπάρτην ἠνάγκασεν ἐσ τὸ Ἀχαϊκὸν Λακεδαιμονίουσ συντελέσαι. μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον Τίτοσ μὲν Ῥωμαίων τῶν περὶ τὴν Ἑλλάδα ἡγεμὼν καὶ Διοφάνησ ὁ Διαίου Μεγαλοπολίτησ, ἄρχειν ἐν τῷ τότε ᾑρημένοσ τῶν Ἀχαιῶν, ἤλαυνον ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα, ἐπενεγκόντεσ αἰτίαν Λακεδαιμονίοισ βουλεύειν σφᾶσ νεώτερα ἐσ Ῥωμαίουσ· Φιλοποίμην δέ, καίπερ ἐν τῷ παρόντι ἰδιώτησ ὤν, ἀπέκλεισαν ὅμωσ ἐπιοῦσιν αὐτοῖσ <τὰσ> πύλασ.

Λακεδαιμόνιοι δὲ τούτων τε ἕνεκα καὶ ὧν ἐσ ἀμφοτέρουσ τοὺσ τυράννουσ ἐτόλμησεν, ἐδίδοσαν οἶκον αὐτῷ τὸν Νάβιδοσ ἐσ πλέον ἢ τάλαντα ἑκατόν·

ὁ δὲ ὑπερεφρόνησέ τε τῶν χρημάτων καὶ ἐκέλευε τοὺσ Λακεδαιμονίουσ θεραπεύειν δόσεσιν ἀνθ’ αὑτοῦ τοὺσ ἐν τῷ συλλόγῳ τῶν Ἀχαιῶν πιθανοὺσ τῷ πλήθει, ταῦτα δὲ ἐσ Τιμόλαον αὐτῷ λέγουσιν ὑποσημαίνεσθαι. ἀπεδείχθη δὲ καὶ αὖθισ Ἀχαιῶν στρατηγῆσαι. Λακεδαιμονίων δὲ τηνικαῦτα ἐσ ἔμφυλον προηγμένων στάσιν, τριακοσίουσ μὲν τῆσ στάσεωσ μάλιστα αἰτίουσ ἐξέβαλεν ἐκ Πελοποννήσου καὶ τῶν εἱλώτων τε ἀπέδοτο ὅσον τρισχιλίουσ, τείχη δὲ περιεῖλε τῆσ Σπάρτησ καὶ τοῖσ ἐφήβοισ προεῖπε μὴ τὰ ἐκ τῶν νόμων τῶν Λυκούργου μελετᾶν, ἐφήβοισ δὲ τοῖσ Ἀχαιῶν κατὰ ταὐτὰ ἀσκεῖσθαι.

καὶ τοῖσ μὲν ὕστερον ἀποδώσειν ἔμελλον Ῥωμαῖοι παιδείαν τὴν ἐπιχώριον· Ἀντίοχον δὲ ἀπόγονον Σελεύκου τοῦ ὀνομασθέντοσ Νικάτοροσ καὶ Σύρων τὴν σὺν αὐτῷ στρατιὰν Μανίου καὶ Ῥωμαίων ἐν Θερμοπύλαισ <νικησάντων> καὶ Ἀρισταίνου τοῖσ Ἀχαιοῖσ τοῦ Μεγαλοπολίτου παραινοῦντοσ ἐπαινεῖν τὰ Ῥωμαίοισ ἀρέσκοντα ἐπὶ παντὶ μηδὲ ἀνθίστασθαί σφισιν ὑπὲρ μηδενόσ, ὁ Φιλοποίμην ἀπεῖδεν ἐσ τὸν Ἀρίσταινον σὺν ὀργῇ καὶ αὐτὸν τῇ Ἑλλάδι ἔφη τὴν πεπρωμένην ἐπιταχύνειν·

ἐκείνου δὲ ἀπελθόντοσ τότε ἤδη κατελθεῖν τοὺσ φυγάδασ ἐφίησιν ἐσ Σπάρτην.

ἔμελλε δ’ ἄρα ὑπεροψίασ δίκη περιήξειν καὶ Φιλοποίμενα.

ὡσ γὰρ δὴ τῶν Ἀχαιῶν ὄγδοον ἀπεδείχθη τότε ἡγεμών, ἀνδρὶ οὐ τῶν ἀδόξων ὠνείδισεν ἁλῶναι ζῶντα ὑπὸ τῶν πολεμίων αὐτόν· καὶ ‐ ἦν γὰρ τηνικαῦτα ἐσ Μεσσηνίουσ Ἀχαιοῖσ ἔγκλημα ‐ Λυκόρταν σὺν τῇ στρατιᾷ ὁ Φιλοποίμην ἀποστέλλει δῃώσοντα τῶν Μεσσηνίων τὴν χώραν, αὐτὸσ δὲ τρίτῃ μάλιστα ὕστερον ἡμέρᾳ, πυρετῷ τε ἐχόμενοσ πολλῷ καὶ πρόσω βεβιωκὼσ ἑβδομήκοντα ἐτῶν, ὅμωσ ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου· ἱππέασ δὲ καὶ πελταστὰσ ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα. Λυκόρτασ μὲν δὴ καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸσ ἀνέστρεφον ἤδη τηνικαῦτα ἐσ τὴν οἰκείαν, οὔτε ἐργασάμενοι μέγα Μεσσηνίουσ οὐδὲν οὔτε αὐτοὶ παθόντεσ·

Φιλοποίμενα δὲ ‐ ἐβλήθη γὰρ ἐν τῇ μάχῃ τὴν κεφαλὴν καὶ ἀπέπεσεν ἀπὸ τοῦ ἵππου ‐ ζῶντα ἐσ Μεσσήνην ἄγουσιν αὐτόν. συνελθόντων δὲ αὐτίκα ἐσ ἐκκλησίαν, διάφοροι παρὰ πολὺ καὶ οὐ πάντων κατὰ ταὐτὰ ἐγίνοντο αἱ γνῶμαι· Δεινοκράτησ μὲν καὶ ὅσοι τῶν Μεσσηνίων ἦσαν δυνατοὶ χρήμασι, παρεκελεύοντο ἀποκτεῖναι Φιλοποίμενα·

οἱ δὲ τοῦ δήμου περιποιῆσαι τὰ μάλιστα εἶχον σπουδήν, πλέον τι ἢ παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ πατέρα ὀνομάζοντεσ. Δεινοκράτησ δὲ καὶ ἀκόντων Μεσσηνίων ἔμελλεν τε ἄρα Φιλοποίμενα ἀναιρήσειν ἐσπέμψασ φάρμακον. Λυκόρτασ δὲ μετ’ οὐ πολὺ ἀθροίσασ ἔκ τε Ἀρκαδίασ καὶ παρ’ Ἀχαιῶν δύναμιν ἐστράτευσεν ἐπὶ Μεσσήνην·

ὁ τῶν Μεσσηνίων προσεχώρησε τοῖσ Ἀρκάσι, καὶ οἱ Φιλοποίμενι αἰτίαν θανάτου παρασχόντεσ ἁλόντεσ πλὴν Δεινοκράτουσ ὑπέσχον τιμωρίαν οἱ ἄλλοι, Δεινοκράτησ δὲ ἀφίησιν αὐτοχειρίᾳ τὴν ψυχήν.

κατάγουσι δὲ καὶ ἐσ Μεγάλην πόλιν τοῦ Φιλοποίμενοσ τὰ ὀστᾶ οἱ Ἀρκάδεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION