Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 47

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 47)

τὸ δὲ ἄγαλμα ἐν Τεγέᾳ τὸ ἐφ’ ἡμῶν ἐκομίσθη μὲν ἐκ δήμου τοῦ Μανθουρέων, Ἱππία δὲ παρὰ τοῖσ Μανθουρεῦσιν εἶχεν ἐπίκλησιν, ὅτι τῷ ἐκείνων λόγῳ γινομένησ τοῖσ θεοῖσ πρὸσ γίγαντασ μάχησ ἐπήλασεν Ἐγκελάδῳ ἵππων τὸ ἁρ́μα· Ἀλέαν μέντοι καλεῖσθαι καὶ ταύτην ἔσ τε Ἕλληνασ τοὺσ ἄλλουσ καὶ ἐσ αὐτοὺσ Πελοποννησίουσ ἐκνενίκηκε. τῷ δὲ ἀγάλματι τῆσ Ἀθηνᾶσ τῇ μὲν Ἀσκληπιόσ, τῇ δὲ Ὑγείᾳ παρεστῶσά ἐστι λίθου τοῦ Πεντελησίου, Σκόπα δὲ ἔργα Παρίου. ἀναθήματα δὲ ἐν τῷ ναῷ τὰ ἀξιολογώτατα, ἔστι μὲν τὸ δέρμα ὑὸσ τοῦ Καλυδωνίου, διεσήπετο δὲ ὑπὸ τοῦ χρόνου καὶ ἐσ ἅπαν ἦν τριχῶν ἤδη ψιλόν·

εἰσὶ δὲ αἱ πέδαι κρεμάμεναι, πλὴν ὅσασ ἠφάνισεν αὐτῶν ἰόσ, ἅσ γε ἔχοντεσ Λακεδαιμονίων οἱ αἰχμάλωτοι τὸ πεδίον Τεγεάταισ ἔσκαπτον· Αὔγησ εἰκὼν γραφῇ μεμιμημένη Μαρπήσσησ τε ἐπίκλησιν Χοίρασ, γυναικὸσ Τεγεάτιδοσ, ἀνάκειται τὸ ὅπλον.

ταύτησ μὲν δὴ ποιησόμεθα καὶ ὕστερον μνήμην·

ἱερᾶται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ παῖσ χρόνον οὐκ οἶδα ὅσον τινά, πρὶν δὲ ἡβάσκειν καὶ οὐ πρόσω, τὴν ἱερωσύνην. τῇ θεῷ δὲ ποιηθῆναι τὸν βωμὸν ὑπὸ Μελάμποδοσ τοῦ Ἀμυθάονοσ λέγουσιν· εἰργασμέναι δὲ ἐπὶ τῷ βωμῷ Ῥέα μὲν καὶ Οἰνόη νύμφη παῖδα ἔτι νήπιον Δία ἔχουσιν, ἑκατέρωθεν δέ εἰσι τέσσαρεσ ἀριθμόν, Γλαύκη καὶ Νέδα καὶ Θεισόα καὶ Ἀνθρακία, τῇ δὲ Ἴδη καὶ Ἁγνὼ καὶ Ἀλκινόη τε καὶ Φρίξα. πεποίηται δὲ καὶ Μουσῶν καὶ Μνημοσύνησ ἀγάλματα. τοῦ ναοῦ δὲ οὐ πόρρω στάδιον χῶμα γῆσ ἐστι, καὶ ἄγουσιν ἀγῶνασ ἐνταῦθα, Ἀλεαῖα ὀνομάζοντεσ ἀπὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ, τὸν δὲ Ἁλώτια, ὅτι Λακεδαιμονίων τὸ πολὺ ἐν τῇ μάχῃ ζῶντασ εἷλον.

ἔστι δὲ ἐν τοῖσ πρὸσ ἄρκτον τοῦ ναοῦ κρήνη, καὶ ἐπὶ ταύτῃ βιασθῆναι τῇ κρήνῃ φασὶν Αὔγην ὑπὸ Ἡρακλέουσ, οὐχ ὁμολογοῦντεσ Ἑκαταίῳ τὰ ἐσ αὐτήν. ἀπωτέρω δὲ τῆσ κρήνησ ὅσον σταδίοισ τρισίν ἐστιν Ἑρμοῦ ναὸσ Αἰπύτου. Τεγεάταισ δέ ἐστι καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶσ Πολιάτιδοσ, ἑκάστου δὲ ἅπαξ ἔτουσ ἱερεὺσ ἐσ αὐτὸ ἔσεισι·

τοῦτο Ἔρυμα τὸ ἱερὸν ὀνομάζουσι, λέγοντεσ ὡσ Κηφεῖ τῷ Ἀλέου γένοιτο δωρεὰ παρὰ Ἀθηνᾶσ ἀνάλωτον ἐσ τὸν πάντα χρόνον εἶναι Τεγέαν, καὶ αὐτῷ φασιν ἐσ φυλακὴν τῆσ πόλεωσ ἀποτεμοῦσαν τὴν θεὸν δοῦναι τριχῶν τῶν Μεδούσησ. ἐσ δὲ τὴν Ἄρτεμιν, τὴν Ἡγεμόνην τὴν αὐτήν, τοιάδε λέγουσιν.

Ὀρχομενίων τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ τυραννίδα ἔσχεν Ἀριστομηλίδασ, ἐρασθεὶσ δὲ Τεγεάτιδοσ παρθένου καὶ ἐγκρατὴσ ὅτῳ δὴ τρόπῳ γενόμενοσ ἐπιτρέπει τὴν φρουρὰν αὐτῆσ Χρονίῳ·

καὶ ἡ μέν, πρὶν ἀναχθῆναι παρὰ τὸν τύραννον, ἀποκτίννυσιν ἑαυτὴν ὑπὸ δείματόσ τε καὶ αἰδοῦσ, Χρόνιον δὲ Ἀρτέμιδοσ ἐπήγειρεν ὄψισ ἐπὶ Ἀριστομηλίδαν· φονεύσασ δὲ ἐκεῖνον καὶ ἐσ Τεγέαν φυγὼν ἐποίησεν ἱερὸν τῇ Ἀρτέμιδι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION