Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 54

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 54)

Λακεδαιμονίοισ δὲ καὶ Τεγεάταισ ὁρ́οι τῆσ γῆσ ὁ ποταμόσ ἐστιν ὁ Ἀλφειόσ. τούτου τὸ ὕδωρ ἄρχεται μὲν ἐν Φυλάκῃ, κάτεισι δὲ οὐ πόρρω τῆσ πηγῆσ καὶ ἄλλο ὕδωρ ἐσ αὐτὸν ἀπὸ πηγῶν μεγέθει μὲν οὐ μεγάλων, πλεόνων δὲ ἀριθμόν· καὶ διὰ τοῦτο τῷ χωρίῳ Σύμβολα γέγονεν ὄνομα. φαίνεται δὲ ὁ Ἀλφειὸσ παρὰ τοὺσ ἄλλουσ ποταμοὺσ φύσιν τινὰ ἰδίαν παρεχόμενοσ τοιάνδε·

ἀφανίζεσθαί τε γὰρ κατὰ γῆσ ἐθέλει πολλάκισ καὶ αὖθισ ἀναφαίνεσθαι. προελθὼν μέν γε ἐκ Φυλάκησ καὶ τῶν καλουμένων Συμβόλων ἐσ τὸ πεδίον κατέδυ τὸ Τεγεατικόν· ἀνατείλασ δὲ ἐν Ἀσέᾳ καὶ τὸ ῥεῦμα ἀναμίξασ τῷ Εὐρώτᾳ τὸ δεύτερον ἤδη κάτεισιν ἐσ τὴν γῆν· ἀνασχὼν δὲ ἔνθα Πηγὰσ ὀνομάζουσιν οἱ Ἀρκάδεσ καὶ παρὰ γῆν τε τὴν Πισαίαν καὶ παρὰ Ὀλυμπίαν ἐξελθών, ἐκδίδωσιν ὑπὲρ Κυλλήνησ ἐπινείου τοῦ Ἠλείων ἐσ τὴν θάλασσαν.

ἔμελλε δὲ ἄρα μηδὲ Ἀδρίασ ἐπισχήσειν αὐτὸν τοῦ πρόσω· διανηξάμενοσ δὲ καὶ τοῦτον, μέγα οὕτω καὶ βίαιον πέλαγοσ, ἐν Ὀρτυγίᾳ τῇ πρὸ Συρακουσῶν ἐπιδείκνυσιν Ἀλφειόσ τε ὢν καὶ πρὸσ Ἀρέθουσαν τὸ ὕδωρ ἀνακοινούμενοσ. ἡ δὲ εὐθεῖα <ἡ> ἐπὶ Θυρέαν τε καὶ κώμασ τὰσ ἐν τῇ Θυρεάτιδι ἐκ Τεγέασ παρείχετο ἐσ συγγραφὴν Ὀρέστου τοῦ Ἀγαμέμνονοσ μνῆμα, καὶ ὑφελέσθαι Σπαρτιάτην τὰ ὀστᾶ αὐτόθεν οἱ Τεγεᾶται λέγουσι·

καθ’ ἡμᾶσ δὲ οὐκέτι πυλῶν ἐντὸσ ἐγίνετο ὁ τάφοσ. ῥεῖ δὲ καὶ Γαράτησ ποταμὸσ κατὰ τὴν ὁδόν· διαβάντι δὲ τὸν Γαράτην καὶ προελθόντι σταδίουσ δέκα Πανόσ ἐστιν ἱερὸν καὶ πρὸσ αὐτῷ δρῦσ, ἱερὰ καὶ αὕτη τοῦ Πανόσ. ἡ δὲ ἐσ Ἄργοσ ἐκ Τεγέασ ὀχήματι ἐπιτηδειοτάτη καὶ τὰ μάλιστά ἐστι λεωφόροσ.

ἔστι δὲ ἐπὶ τῆσ ὁδοῦ πρῶτα μὲν ναὸσ καὶ ἄγαλμα Ἀσκληπιοῦ· μετὰ δὲ ἐκτραπεῖσιν ἐσ ἀριστερὰ ὅσον στάδιον Ἀπόλλωνοσ ἐπίκλησιν Πυθίου καταλελυμένον ἐστὶν ἱερὸν καὶ ἐρείπια ἐσ ἅπαν. κατὰ δὲ τὴν εὐθεῖαν αἵ τε δρῦσ εἰσι πολλαὶ καὶ Δήμητροσ ἐν τῷ ἄλσει τῶν δρυῶν ναὸσ ἐν Κορυθεῦσι καλουμένησ· πλησίον δὲ ἄλλο ἐστὶν ἱερὸν Διονύσου Μύστου. τὸ ἀπὸ τούτου δὲ ἄρχεται τὸ ὄροσ τὸ Παρθένιον·

ἐν δὲ αὐτῷ τέμενοσ δείκνυται Τηλέφου, καὶ ἐνταῦθα παῖδα ἐκκείμενόν φασιν αὐτὸν ὑπὸ ἐλάφου τραφῆναι. ἀπωτέρω δὲ ὀλίγον Πανόσ ἐστιν ἱερόν, ἔνθα Φιλιππίδῃ φανῆναι τὸν Πᾶνα καὶ εἰπεῖν ἃ πρὸσ αὐτὸν Ἀθηναῖοί τε καὶ κατὰ ταὐτὰ Τεγεᾶται λέγουσι· παρέχεται δὲ τὸ Παρθένιον καὶ ἐσ λύρασ ποίησιν χελώνασ ἐπιτηδειοτάτασ, ἃσ οἱ περὶ τὸ ὄροσ ἄνθρωποι καὶ αὐτοὶ λαμβάνειν δεδοίκασιν ἀεὶ καὶ ξένουσ οὐ περιορῶσιν αἱροῦντασ·

ἱερὰσ γὰρ σφᾶσ εἶναι τοῦ Πανὸσ ἥγηνται. ὑπερβαλόντι δὲ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ ἔστιν ἐν τοῖσ ἤδη γεωργουμένοισ Τεγεατῶν ὁρ́οσ καὶ Ἀργείων κατὰ Ὑσιὰσ τὰσ ἐν τῇ Ἀργολίδι. αἵδε μὲν Πελοποννήσου μοῖραι καὶ πόλεισ τε ἐν ταῖσ μοίραισ καὶ ἐν ἑκάστῃ πόλει τὰ ἀξιολογώτατά ἐστιν ἐσ μνήμην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION