헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́8́41́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 41)

Φιγαλεῦσι δὲ ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ πολυάνδριον τῶν λογάδων τῶν Ὀρεσθασίων ἐστί, καὶ ὡσ ἡρ́ωσιν αὐτοῖσ ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ. ποταμὸσ δὲ ὁ καλούμενοσ Λύμαξ ἐκδίδωσι μὲν ἐσ τὴν Νέδαν παρ’ αὐτὴν ῥέων Φιγαλίαν, γενέσθαι δὲ τοὔνομά φασι τῷ ποταμῷ καθαρσίων τῶν Ῥέασ ἕνεκα.

ὡσ γὰρ δὴ τεκοῦσαν τὸν Δία ἐκάθηραν ἐπὶ ταῖσ ὠδῖσιν αἱ Νύμφαι, τὰ καθάρματα ἐσ τοῦτον ἐμβάλλουσι τὸν ποταμόν· ὠνόμαζον δὲ ἄρα οἱ ἀρχαῖοι αὐτὰ λύματα. μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ὅμηροσ, ἀπολυμαίνεσθαί τε ἐπὶ λύσει τοῦ λοιμοῦ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ ἐμβάλλειν τὰ λύματα εἰπὼν σφᾶσ ἐσ θάλασσαν. εἰσὶ δὲ αἱ πηγαὶ τῆσ Νέδασ ἐν ὄρει τῷ Κεραυσίῳ·

τοῦ Λυκαίου δὲ μοῖρά ἐστι. καθότι <δὲ> ἐγγύτατα ἡ Νέδα Φιγαλέων τῆσ πόλεωσ γίνεται, κατὰ τοῦτο οἱ Φιγαλέων παῖδεσ ἀποκείρονται τῷ ποταμῷ τὰσ κόμασ· τὰ <δὲ> πρὸσ θαλάσσῃ καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν οὐ μεγάλαισ ἡ Νέδα.

ποταμῶν δὲ ὁπόσουσ ἴσμεν Μαίανδροσ μὲν σκολιῷ μάλιστα κάτεισι τῷ ῥεύματι, ἔσ τε τὸ ἄνω καμπὰσ καὶ αὖθισ ἐπιστροφὰσ παρεχόμενοσ πλείστασ· δεύτερα δὲ ἑλιγμῶν γε ἕνεκα φέροιτο ἂν ἡ Νέδα. σταδίοισ δὲ ὅσον δώδεκα ἀνωτέρω Φιγαλίασ θερμά τέ ἐστι λουτρὰ καὶ τούτων οὐ πόρρω κάτεισιν ὁ Λύμαξ ἐσ τὴν Νέδαν·

ᾗ δὲ συμβάλλουσι τὰ ῥεύματα, ἔστι τῆσ Εὐρυνόμησ τὸ ἱερόν, ἅγιόν τε ἐκ παλαιοῦ καὶ ὑπὸ τραχύτητοσ τοῦ χωρίου δυσπρόσοδον· περὶ αὐτὸ καὶ κυπάρισσοι πεφύκασι πολλαί τε καὶ ἀλλήλαισ συνεχεῖσ. τὴν δὲ Εὐρυνόμην ὁ μὲν τῶν Φιγαλέων δῆμοσ ἐπίκλησιν εἶναι πεπίστευκεν Ἀρτέμιδοσ·

ὅσοι δὲ αὐτῶν παρειλήφασιν ὑπομνήματα ἀρχαῖα, θυγατέρα Ὠκεανοῦ φασιν εἶναι τὴν Εὐρυνόμην, ἧσ δὴ καὶ Ὅμηροσ ἐν Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην ὡσ ὁμοῦ Θέτιδι ὑποδέξαιτο Ἥφαιστον. ἡμέρᾳ δὲ τῇ αὐτῇ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον τὸ ἱερὸν ἀνοιγνύουσι τῆσ Εὐρυνόμησ, τὸν δὲ ἄλλον χρόνον οὔ σφισιν ἀνοιγνύναι καθέστηκε· τηνικαῦτα δὲ καὶ θυσίασ δημοσίᾳ τε καὶ ἰδιῶται θύουσιν.

ἀφικέσθαι μὲν δή μοι τῆσ ἑορτῆσ οὐκ ἐξεγένετο ἐσ καιρὸν οὐδὲ τῆσ Εὐρυνόμησ τὸ ἄγαλμα εἶδον· τῶν Φιγαλέων <δ’> ἤκουσα ὡσ χρυσαῖ τε τὸ ξόανον συνδέουσιν ἁλύσεισ καὶ εἰκὼν γυναικὸσ τὰ ἄχρι τῶν γλουτῶν, τὸ ἀπὸ τούτου δέ ἐστιν ἰχθύσ. θυγατρὶ μὲν δὴ Ὠκεανοῦ καὶ ἐν βυθῷ τῆσ θαλάσσησ ὁμοῦ Θέτιδι οἰκούσῃ παρέχοιτο ἄν τι ἐσ γνώρισμα αὐτῆσ ὁ ἰχθύσ· ἔστιν ὅπωσ ἂν μετά γε τοῦ εἰκότοσ λόγου μετείη τοιούτου σχήματοσ.

περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία ὄρεσιν, ἐν ἀριστερᾷ μὲν ὑπὸ τοῦ καλουμένου Κωτιλίου, τὰ δὲ ἐσ δεξιὰν ἕτερον προβεβλημένον ἐστὶν αὐτῆσ ὄροσ τὸ Ἐλάιον.

ἀπέχει δὲ τῆσ πόλεωσ ἐσ τεσσαράκοντα τὸ Κωτίλιον μάλιστα σταδίουσ· ἐν δὲ τῷ αὐτῷ χωρίον τέ ἐστι καλούμενον Βᾶσσαι καὶ ὁ ναὸσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Ἐπικουρίου, λίθου καὶ αὐτὸσ <καὶ ὁ> ὄροφοσ. ναῶν δὲ ὅσοι Πελοποννησίοισ εἰσί, μετά γε τὸν ἐν Τεγέᾳ προτιμῷτο οὗτοσ ἂν τοῦ λίθου τε ἐσ κάλλοσ καὶ τῆσ ἁρμονίασ ἕνεκα.

τὸ δὲ ὄνομα ἐγένετο τῷ Ἀπόλλωνι ἐπικουρήσαντι ἐπὶ νόσῳ λοιμώδει, καθότι καὶ παρὰ Ἀθηναίοισ ἐπωνυμίαν ἔλαβεν Ἀλεξίκακοσ ἀποτρέψασ καὶ τούτοισ τὴν νόσον. ἔπαυσε δὲ ὑπὸ τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων πόλεμον καὶ τοὺσ Φιγαλέασ καὶ οὐκ ἐν ἑτέρῳ καιρῷ·

μαρτύρια δὲ αἵ τε ἐπικλήσεισ ἀμφότεραι τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐοικόσ τι ὑποσημαίνουσαι καὶ Ἰκτῖνοσ ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ ἐν Φιγαλίᾳ ναοῦ γεγονὼσ τῇ ἡλικίᾳ κατὰ Περικλέα καὶ Ἀθηναίοισ τὸν Παρθενῶνα καλούμενον κατασκευάσασ. ἐδίδαξε δὲ ὁ λόγοσ ἤδη μοι τὸ ἄγαλμα εἶναι τοῦ Ἀπόλλωνοσ Μεγαλοπολιτῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ. ἔστι δὲ ὕδατοσ ἐν τῷ ὄρει τῷ Κωτιλίῳ πηγή, καὶ ὅπου συνέγραψεν ἤδη τισ ἀπὸ ταύτησ τῷ ποταμῷ τὸ ῥεῦμα τῷ Λύμακι ἄρχεσθαι, συνέγραψεν οὔτε αὐτὸσ θεασάμενοσ οὔτε ἀνδρὸσ ἀκοὴν ἰδόντοσ·

ἃ καὶ ἀμφότερα παρῆσαν ἐμοί· τὸ μὲν ποταμοῦ ῥεῦμα ὂν ἑωρῶμεν, τῆσ δὲ ἐν τῷ Κωτιλίῳ πηγῆσ οὐκ ἐπὶ πολὺ ἐξικνούμενον τὸ ὕδωρ ἀλλὰ ἐντὸσ ὀλίγου παντάπασιν ἀφανὲσ γινόμενον. οὐ μὴν οὐδὲ ὅπου τῆσ Ἀρκάδων ἐστὶν ἡ πηγὴ τῷ Λύμακι, ἐπῆλθε πολυπραγμονῆσαί μοι.

ἔστι δὲ ὑπὲρ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Ἐπικουρίου <χωρίον> Κώτιλον μὲν ἐπίκλησιν, Ἀφροδίτη δέ ἐστιν ἐν Κωτίλῳ· καὶ αὐτῇ τε ναόσ τε ἦν οὐκ ἔχων ἔτι ὄροφον καὶ ἄγαλμα ἐπεποίητο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 41

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 41)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION