Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 27

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 27)

ἡ δὲ Μεγάλη πόλισ νεωτάτη πόλεών ἐστιν οὐ τῶν Ἀρκαδικῶν μόνον ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν Ἕλλησι, πλὴν ὅσων κατὰ συμφορὰν ἀρχῆσ τῆσ Ῥωμαίων μεταβεβήκασιν οἰκήτορεσ· συνῆλθον δὲ ὑπὲρ ἰσχύοσ ἐσ αὐτὴν οἱ Ἀρκάδεσ, ἅτε καὶ Ἀργείουσ ἐπιστάμενοι τὰ μὲν ἔτι παλαιότερα μόνον οὐ κατὰ μίαν ἡμέραν ἑκάστην κινδυνεύοντασ ὑπὸ Λακεδαιμονίων παραστῆναι τῷ πολέμῳ, ἐπειδὴ δὲ ἀνθρώπων πλήθει τὸ Ἄργοσ ἐπηύξησαν καταλύσαντεσ Τίρυνθα καὶ Ὑσιάσ τε καὶ Ὀρνεὰσ καὶ Μυκήνασ καὶ Μίδειαν καὶ εἰ δή τι ἄλλο πόλισμα οὐκ ἀξιόλογον ἐν τῇ Ἀργολίδι ἦν, τά τε ἀπὸ Λακεδαιμονίων ἀδεέστερα τοῖσ Ἀργείοισ ὑπάρξαντα καὶ ἅμα ἐσ τοὺσ περιοίκουσ ἰσχὺν γενομένην αὐτοῖσ. γνώμῃ μὲν τοιαύτῃ συνῳκίζοντο οἱ Ἀρκάδεσ, τῆσ πόλεωσ δὲ οἰκιστὴσ Ἐπαμινώνδασ ὁ Θηβαῖοσ σὺν τῷ δικαίῳ καλοῖτο ἄν·

τούσ τε γὰρ Ἀρκάδασ οὗτοσ ἦν ὁ ἐπεγείρασ ἐσ τὸν συνοικισμὸν Θηβαίων τε χιλίουσ λογάδασ καὶ Παμμένην ἀπέστειλεν ἡγεμόνα ἀμύνειν τοῖσ Ἀρκάσιν, εἰ κωλύειν πειρῶνται οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν οἰκισμόν. Κλειτορίων δὲ Κλεόλαοσ καὶ Ἀκρίφιοσ, Εὐκαμπίδασ δὲ καὶ Ιἑρώνυμοσ ἐκ Μαινάλου, Παρρασίων δὲ Ποσσικράτησ τε καὶ Θεόξενοσ.

πόλεισ δὲ τοσαίδε ἦσαν ὁπόσασ ὑπό τε προθυμίασ καὶ διὰ τὸ ἔχθοσ τὸ Λακεδαιμονίων πατρίδασ σφίσιν οὔσασ ἐκλιπεῖν ἐπείθοντο οἱ Ἀρκάδεσ, Ἀλέα Παλλάντιον Εὐταία Σουμάτειον Ἀσέα Περαιθεῖσ Ἑλισσὼν Ὀρεσθάσιον Δίπαια Λύκαια·

ταύτασ μὲν ἐκ Μαινάλου· ἐκ δὲ Εὐτρησίων Τρικόλωνοι καὶ Ζοίτιον καὶ Χαρισία καὶ Πτολέδερμα καὶ Κναῦσον καὶ Παρώρεια· παρὰ δὲ Αἰγυτῶν <Αἴγυσ> καὶ Σκιρτώνιον καὶ Μαλέα καὶ Κρῶμοι καὶ Βλένινα καὶ Λεῦκτρον·

Παρρασίων <δὲ> Λυκοσουρεῖσ Θωκνεῖσ Τραπεζούντιοι Προσεῖσ Ἀκακήσιον Ἀκόντι<ον> Μακαρία Δασέα· ἐκ δὲ Κυνουραίων τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ Γόρτυσ καὶ Θεισόα ἡ πρὸσ Λυκαίῳ καὶ Λυκαιᾶται καὶ Ἀλίφηρα· ἐκ δὲ τῶν συντελούντων ἐσ Ὀρχομενὸν Θεισόα Μεθύδριον Τεῦθισ· προσεγένετο δὲ καὶ Τρίπολισ ὀνομαζομένη, Καλλία καὶ Δίποινα καὶ Νώνακρισ. τὸ μὲν δὴ ἄλλο Ἀρκαδικὸν οὔτε τι παρέλυε τοῦ κοινοῦ δόγματοσ καὶ συνελέγοντο ἐσ τὴν Μεγάλην πόλιν σπουδῇ·

Λυκαιᾶται δὲ καὶ Τρικολωνεῖσ καὶ Λυκοσουρεῖσ τε καὶ Τραπεζούντιοι μετεβάλοντο Ἀρκάδων μόνοι, καὶ ‐ οὐ γὰρ συνεχώρουν ἔτι τὰ ἄστη τὰ ἀρχαῖα ἐκλιπεῖν ‐ οἱ μὲν αὐτῶν καὶ ἄκοντεσ ἀνάγκῃ κατήγοντο ἐσ τὴν Μεγάλην πόλιν, Τραπεζούντιοι δὲ ἐκ Πελοποννήσου τὸ παράπαν ἐξεχώρησαν, ὅσοι γε αὐτῶν ἐλείφθησαν καὶ μὴ σφᾶσ ὑπὸ τοῦ θυμοῦ παραυτίκα διεχρήσαντο οἱ Ἀρκάδεσ· τοὺσ δὲ αὐτῶν ἀνασωθέντασ ἀναπλεύσαντασ ναυσὶν ἐσ τὸν Πόντον συνοίκουσ ἐδέξαντο μητροπολίτασ τ’ ὄντασ καὶ ὁμωνύμουσ οἱ Τραπεζοῦντα ἔχοντεσ τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ.

Λυκοσουρεῦσι δὲ καὶ ἀπειθήσασιν ἐγένετο ὅμωσ παρὰ τῶν Ἀρκάδων αἰδὼσ Δήμητρόσ τε ἕνεκα καὶ Δεσποίνησ ἐλθοῦσιν <ἐσ> τὸ ἱερόν. τῶν δὲ ἄλλων τῶν κατειλεγμένων πόλεων αἱ μὲν ἐσ ἅπαν εἰσὶν ἐφ’ ἡμῶν ἔρημοι, τὰσ δὲ ἔχουσιν οἱ Μεγαλοπολῖται κώμασ, Γόρτυνα Διποί<ν>ασ Θεισόαν τὴν πρὸσ Ὀρχομενῷ Μεθύδριον Τεῦθιν Καλλιὰσ Ἑλισσόντα·

μόνη δὲ ἐξ αὐτῶν Παλλάντιον ἔμελλεν ἄρα ἠπιωτέρου πειρᾶσθαι καὶ τότε τοῦ δαίμονοσ. τοῖσ δὲ Ἀλιφηρεῦσι παραμεμένηκεν ἐξ ἀρχῆσ πόλιν σφᾶσ καὶ ἐσ τόδε νομίζεσθαι. συνῳκίσθη δὲ ἡ Μεγάλη πόλισ ἐνιαυτῷ τε τῷ αὐτῷ καὶ μησίν τε ὀλίγοισ ὕστερον ἢ τὸ πταῖσμα ἐγένετο Λακεδαιμονίων τὸ ἐν Λεύκτροισ, Φρασικλείδου μὲν Ἀθήνησιν ἄρχοντοσ, δευτέρῳ δὲ ἔτει τῆσ ἑκατοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ καὶ δευτέρασ, ἣν Δάμων Θούριοσ ἐνίκα στάδιον.

Μεγαλοπολίταισ δὲ ἐσ τὴν Θηβαίων συμμαχίαν ἐγγραφεῖσιν ἀπὸ Λακεδαιμονίων δεῖμα ἦν οὐδέν.

ὡσ δὲ ἐσ τὸν πόλεμον τὸν ἱερὸν ὀνομασθέντα οἱ Θηβαῖοι κατέστησαν καὶ αὐτοῖσ ἐπέκειντο οἱ Φωκεῖσ, τήν τε ὅμορον τῇ Βοιωτῶν ἔχοντεσ καὶ ὄντεσ οὐκ ἀδύνατοι χρήμασιν ἅτε τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ κατειληφότεσ, τηνικαῦτα οἱ Λακεδαιμόνιοι προθυμίασ μὲν οὖν ἕνεκα Ἀρκάδασ τε ἂν τοὺσ ἄλλουσ καὶ τοὺσ Μεγαλοπολίτασ ἐποίησαν ἀναστάτουσ, ἀμυνομένων δὲ τῶν τότε οὐκ ἀθύμωσ καὶ ἅμα τῶν περιοίκων ἀπροφασίστωσ σφίσιν ἐπικουρούντων, λόγου μὲν συνέπεσεν οὐδὲν ἄξιον γενέσθαι παρὰ οὐδετέρων· Φίλιππον δὲ τὸν Ἀμύντου καὶ Μακεδόνων τὴν ἀρχὴν οὐχ ἥκιστα αὐξηθῆναι τὸ ἔχθοσ τὸ Ἀρκάδων ἐσ Λακεδαιμονίουσ ἐποίησε, καὶ Ἕλλησιν ἐν Χαιρωνείᾳ καὶ αὖθισ περὶ Θεσσαλίαν τοῦ ἀγῶνοσ οὐ μετέσχον οἱ Ἀρκάδεσ.

χρόνον δὲ οὐ μετὰ πολὺν Ἀριστόδημοσ Μεγαλοπολίταισ ἀνέφυ τύραννοσ, Φιγαλεὺσ μὲν γένοσ καὶ υἱὸσ Ἀρτύλα, ποιησαμένου δὲ αὐτὸν Τριταίου τῶν οὐκ ἀδυνάτων ἐν Μεγάλῃ πόλει·

τούτῳ τῷ Ἀριστοδήμῳ καὶ τυραννοῦντι ἐξεγένετο ὅμωσ ἐπικληθῆναι Χρηστῷ. ἐπὶ τούτου τυραννοῦντοσ ἐσβάλλουσιν ἐσ τὴν Μεγαλοπολῖτιν στρατιᾷ Λακεδαιμόνιοι καὶ τοῦ βασιλέωσ Κλεομένουσ ὁ πρεσβύτατοσ τῶν παίδων Ἀκρότατοσ· ἐγενεαλόγησα δὲ ἤδη τά τε ἐσ τοῦτον καὶ ἐσ τὸ πᾶν γένοσ τῶν ἐν Σπάρτῃ βασιλέων. γενομένησ δὲ ἰσχυρᾶσ μάχησ καὶ ἀποθανόντων πολλῶν παρ’ ἀμφοτέρων κρατοῦσιν οἱ Μεγαλοπολῖται τῇ συμβολῇ· καὶ ἄλλοι τε διεφθάρησαν Σπαρτιατῶν καὶ Ἀκρότατοσ, οὐδέ οἱ τὴν πατρῴαν παραλαβεῖν ἐξεγένετο ἀρχήν. μετὰ δὲ Ἀριστόδημον τελευτήσαντα δύο μάλιστα ὕστερον γενεαῖσ ἐτυράννησε Λυδιάδησ, οἴκου μὲν οὐκ ἀφανοῦσ, φύσιν δὲ φιλότιμοσ ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα, ὡσ ἐπέδειξεν ὕστερον, καὶ φιλόπολισ.

ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέοσ ὢν τὴν ἀρχήν· ἐπεὶ δὲ ἤρχετο φρονεῖν, κατέπαυεν ἑαυτὸν ἑκὼν τυραννίδοσ, καίπερ ἐσ τὸ ἀσφαλὲσ ἤδη οἱ τῆσ ἀρχῆσ καθωρμισμένησ. Μεγαλοπολιτῶν δὲ συντελούντων ἤδη τότε ἐσ τὸ Ἀχαϊκόν, ὁ Λυδιάδησ ἔν τε αὐτοῖσ Μεγαλοπολίταισ καὶ ἐν τοῖσ πᾶσιν Ἀχαιοῖσ ἐγένετο οὕτω δόκιμοσ ὡσ Ἀράτῳ παρισωθῆναι τὰ ἐσ δόξαν.

Λακεδαιμόνιοι δὲ αὐτοί τε πανδημεὶ καὶ ὁ τῆσ οἰκίασ βασιλεὺσ τῆσ ἑτέρασ Ἆγισ ὁ Εὐδαμίδου στρατεύουσιν ἐπὶ Μεγάλην πόλιν παρασκευῇ μείζονι καὶ ἀξιολογωτέρᾳ τῆσ ὑπὸ Ἀκροτάτου συναχθείσησ·

καὶ μάχῃ τε ἐπεξελθόντασ τοὺσ Μεγαλοπολίτασ ἐνίκησαν καὶ μηχάνημα ἰσχυρὸν προσάγοντεσ τῷ τείχει τὸν πύργον τὸν ταύτῃ δι’ αὐτοῦ σείουσι καὶ ἐσ τὴν ὑστεραίαν καταρρίψειν τῷ μηχανήματι ἤλπιζον. ἔμελλε δὲ ἄρα οὐχ Ἕλλησιν ὁ Βορέασ ἔσεσθαι μόνον τοῖσ πᾶσιν ὄφελοσ, τοῦ Μήδων ναυτικοῦ ταῖσ Σηπιάσι προσράξασ τὰσ πολλάσ, ἀλλὰ καὶ Μεγαλοπολίτασ ὁ ἄνεμοσ οὗτοσ ἐρρύσατο μὴ ἁλῶναι·

κατέλυσέ τε γὰρ τὸ μηχάνημα τοῦ Ἄγιδοσ καὶ διεφόρησεν ἐσ ἀπώλειαν παντελῆ βιαίῳ τῷ πνεύματι ὁμοῦ καὶ συνεχεῖ. ὁ δὲ Ἆγισ ὅτῳ τὰ ἐκ τοῦ Βορέου μὴ ἑλεῖν τὴν Μεγαλόπολιν ἐγένετο ἐμποδών, ἔστιν ὁ τὴν ἐν Ἀχαί̈ᾳ Πελλήνην ἀφαιρεθεὶσ ὑπὸ Ἀράτου καὶ Σικυωνίων καὶ ὕστερον πρὸσ Μαντινείᾳ χρησάμενοσ τῷ τέλει. μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον Κλεομένησ ὁ Λεωνίδου Μεγαλόπολιν κατέλαβεν ἐν σπονδαῖσ.

Μεγαλοπολιτῶν δὲ οἱ μὲν ἐν τῇ νυκτὶ εὐθὺσ τότε ἀμύνοντεσ τῇ πατρίδι ἐπεπτώκεσαν, ἔνθα καὶ Λυδιάδην ἀγωνιζόμενον ἀξίωσ λόγου κατέλαβεν ἐν τῇ μάχῃ τὸ χρεών· καὶ γυναῖκασ διέφυγεν ἐσ τὴν Μεσσηνίαν.

Κλεομένησ δὲ τούσ τε ἐγκαταληφθέντασ ἐφόνευε καὶ κατέσκαπτέ τε καὶ ἔκαιε τὴν πόλιν.

Μεγαλοπολῖται μὲν δὴ τρόπον ὁποῖον ἀνεσώσαντο τὴν αὑτῶν καὶ ὁποῖα κατελθοῦσιν αὖθισ ἐπράχθη σφίσι, δηλώσει τοῦ λόγου μοι τὰ ἐσ Φιλοποίμενα· Λακεδαιμονίων δὲ τῷ δήμῳ τοῦ τῶν Μεγαλοπολιτῶν παθήματοσ μέτεστιν αἰτίασ οὐδέν, ὅτι σφίσιν ἐκ βασιλείασ μετέστησεν ἐσ τυραννίδα ὁ Κλεομένησ τὴν πολιτείαν. Μεγαλοπολίταισ δὲ καὶ Ἡραιεῦσι κατὰ τὰ εἰρημένα ἤδη μοι τοῦ Βουφάγου ποταμοῦ περὶ τὰσ πηγάσ εἰσιν ὁρ́οι τῆσ χώρασ.

γενέσθαι δὲ τῷ ποταμῷ τὸ ὄνομα ἀπὸ Βουφάγου φασὶν ἡρ́ωοσ, εἶναι δὲ Ιἀπετοῦ τε παῖδα αὐτὸν καὶ Θόρνακοσ. ταύτην καὶ ἐν τῇ Λακωνικῇ Θόρνακα ὀνομάζουσι. λέγουσι δὲ καὶ ὡσ ἐν Φολόῃ τῷ ὄρει τοξεύσειεν Ἄρτεμισ Βουφάγον ἔργα τολμήσαντα οὐχ ὅσια ἐσ τὴν θεόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION