Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 15

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 15)

Φενεάταισ δὲ καὶ Δήμητρόσ ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν Ἐλευσινίασ, καὶ ἄγουσι τῇ θεῷ τελετήν, τὰ Ἐλευσῖνι δρώμενα καὶ παρὰ σφίσι τὰ αὐτὰ φάσκοντεσ καθεστηκέναι· ἀφικέσθαι γὰρ αὐτοῖσ Ναὸν κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφῶν, τρίτον δὲ ἀπόγονον Εὐμόλπου τοῦτον εἶναι τὸν Ναόν. παρὰ δὲ τῆσ Ἐλευσινίασ τὸ ἱερὸν πεποίηται Πέτρωμα καλούμενον, λίθοι δύο ἡρμοσμένοι πρὸσ ἀλλήλουσ μεγάλοι. ἄγοντεσ δὲ παρὰ ἔτοσ ἥντινα τελετὴν μείζονα ὀνομάζουσι, τοὺσ λίθουσ τούτουσ τηνικαῦτα ἀνοίγουσι·

λαβόντεσ <δὲ> γράμματα ἐξ αὐτῶν ἔχοντα ἐσ τὴν τελετὴν καὶ ἀναγνόντεσ <ἐσ> ἐπήκοον τῶν μυστῶν, κατέθεντο ἐν νυκτὶ αὖθισ τῇ αὐτῇ. Φενεατῶν δὲ οἶδα τοὺσ πολλοὺσ καὶ ὀμνύντασ ὑπὲρ μεγίστων τῷ Πετρώματι. καὶ ἐπίθημα ἐπ’ αὐτῷ περιφερέσ ἐστιν, ἔχον ἐντὸσ Δήμητροσ πρόσωπον Κιδαρίασ·

τοῦτο ὁ ἱερεὺσ περιθέμενοσ τὸ πρόσωπον ἐν τῇ μείζονι καλουμένῃ τελετῇ ῥάβδοισ κατὰ λόγον δή τινα τοὺσ ὑποχθονίουσ παίει. Φενεατῶν δέ ἐστι λόγοσ, καὶ πρὶν ἢ Ναὸν ἀφικέσθαι γὰρ καὶ ἐνταῦθα Δήμητρα πλανωμένην·

ὅσοι δὲ Φενεατῶν οἴκῳ τε καὶ ξενίοισ ἐδέξαντο αὐτήν, τούτοισ τὰ ὄσπρια ἡ θεὸσ τὰ ἄλλα, κύαμον δὲ οὐκ ἔδωκέ σφισι. κύαμον μὲν οὖν ἐφ’ ὅτῳ μὴ καθαρὸν εἶναι νομίζουσιν ὄσπριον, ἔστιν ἱερὸσ ἐπ’ αὐτῷ λόγοσ·

οἱ δὲ τῷ Φενεατῶν λόγῳ δεξάμενοι τὴν θεόν, Τρισαύλησ καὶ Δαμιθάλησ, ἐποιήσαντο μὲν Δήμητροσ ναὸν Θεσμίασ ὑπὸ τῷ ὄρει τῇ Κυλλήνῃ, κατεστήσαντο δὲ αὐτῇ καὶ τελετήν, ἥντινα καὶ νῦν ἄγουσιν. ὁ δὲ ναὸσ οὗτοσ τῆσ Θεσμίασ σταδίουσ πέντε μάλιστά που καὶ δέκα ἐστὶν ἀπωτέρω τῆσ πόλεωσ. ἐσ δὲ Πελλήνην ἐκ Φενεοῦ καὶ ἐσ Αἴγειραν ἰόντι Ἀχαιῶν πόλιν, πέντε που προεληλυθότι καὶ δέκα σταδίουσ, Ἀπόλλωνόσ ἐστι Πυθίου ναόσ·

ἐρείπια δὲ ἐλείπετο αὐτοῦ μόνα καὶ βωμὸσ μέγασ λίθου λευκοῦ. ἐνταῦθα ἔτι καὶ νῦν Ἀπόλλωνι Φενεᾶται καὶ Ἀρτέμιδι θύουσιν, Ἡρακλέα ἑλόντα Ἦλιν τὸ ἱερὸν λέγοντεσ ποιῆσαι. ἔστι δὲ αὐτόθι καὶ ἡρώων μνήματα, ὅσοι σὺν Ἡρακλεῖ στρατείασ ἐπὶ Ἠλείουσ μετασχόντεσ οὐκ ἀπεσώθησαν οἴκαδε ἐκ τῆσ μάχησ. τέθαπται δὲ Τελαμὼν ἐγγύτατα τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ἀροανίου, ἀπωτέρω μικρὸν ἢ ἔστι τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ, Χαλκώδων δὲ οὐ πόρρω κρήνησ καλουμένησ Οἰνόησ.

τὸν μὲν δὴ Ἐλεφήνοροσ τοῦ Εὐβοεῦσιν ἐσ Ἴλιον ἡγησαμένου καὶ τὸν Αἰάντόσ τε καὶ Τεύκρου, τούτων μὲν τοὺσ πατέρασ οὐκ ἀποδέξαιτο ἄν τισ ἐν τούτῳ πεσεῖν τῷ ἀγῶνι· πῶσ μὲν γὰρ <ἂν> συνεπελάβετο Ἡρακλεῖ τοῦ ἔργου Χαλκώδων, ὃν πρότερον ἔτι ἀποκτεῖναι Ἀμφιτρύωνα καὶ μαρτυρεῖται καὶ πιστεύειν ἄξιά ἐστιν ἐν Θήβαισ;

πῶσ δὲ Τεῦκροσ ᾤκισεν ἂν Σαλαμῖνα ἐν Κύπρῳ πόλιν, μηδενὸσ ὡσ ἀνέστρεψεν ἐκ Τροίασ ἐκβαλόντοσ ἐκ τῆσ οἰκείασ;

τίσ δ’ ἂν ἐξήλασεν ἄλλοσ πλὴν ὁ Τελαμὼν αὐτόν; δῆλα οὖν ἐστι Χαλκώδοντα οὐ τὸν ἐξ Εὐβοίασ καὶ Τελαμῶνα οὐ τὸν Αἰγινήτην ἐπὶ Ἠλείουσ Ἡρακλεῖ μετεσχηκέναι τῆσ στρατείασ· ὁμώνυμοι δὲ ἐπιφανέσιν ἄνδρεσ ἀφανέστεροι καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἔτι καὶ τὸν ἅπαντα ἐγίνοντο ὁμοίωσ χρόνον. Φενεάταισ δὲ πρὸσ τὸ Ἀχαϊκὸν τὸ ὅμορον οὐ καθ’ ἓν ὁρ́οι τῆσ γῆσ εἰσιν, ἀλλὰ πρὸσ μὲν Πελλήνην ὁ καλούμενοσ Πωρίνασ, πρὸσ δὲ τὴν Αἰγειρᾶτιν τὸ ἐπ’ Ἄρτεμιν.

ἐν δὲ αὐτῶν Φενεατῶν τῇ χώρᾳ μετὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Πυθίου προήξεισ τε οὐκ ἐπὶ πολὺ καὶ ἐντὸσ ἔσῃ τῆσ ὁδοῦ τῆσ ἐπὶ τὸ ὄροσ ἀγούσησ τὴν Κρᾶθιν. ἐν τούτῳ τῷ ὄρει τοῦ ποταμοῦ τοῦ Κράθιδόσ εἰσιν αἱ πηγαί·

ῥεῖ δὲ ἐσ θάλασσαν παρὰ Αἰγάσ, ἔρημον τὰ ἐπ’ ἐμοῦ χωρίον, τὰ δὲ παλαιότερα Ἀχαιῶν πόλιν. ἀπὸ τούτου δὲ καλεῖται τοῦ Κράθιδοσ καὶ ἐν Ἰταλίᾳ ποταμὸσ ἐν γῇ τῇ Βρεττίων· ἐν δὲ τῇ Κράθιδι τῷ ὄρει Πυρωνίασ ἱερόν ἐστιν Ἀρτέμιδοσ, καὶ τὰ ἔτι ἀρχαιότερα παρὰ τῆσ θεοῦ ταύτησ ἐπήγοντο Ἀργεῖοι πῦρ ἐσ τὰ Λερναῖα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION