Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 24

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 24)

Ψωφῖδοσ δὲ οἱ μέν φασιν οἰκιστὴν γενέσθαι Ψώφιδα τὸν Ἄρρωνοσ τοῦ Ἐρυμάνθου τοῦ Ἀρίστα τοῦ Παρθάονοσ τοῦ Περιφήτου τοῦ Νυκτίμου· τοῖσ δέ ἐστιν εἰρημένα θυγατέρα Ψωφῖδα εἶναι Ξάνθου τοῦ Ἐρυμάνθου τοῦ Ἀρκάδοσ. τάδε μὲν οὖν οὕτω κατὰ τὴν Ἀρκάδων ἐσ τοὺσ βασιλέασ ἔχει μνήμην· ὁ δὲ ἀληθέστατοσ τῶν λόγων ἐστὶν Ἔρυκοσ τοῦ ἐν Σικανίᾳ δυναστεύσαντοσ παῖδα εἶναι τὴν Ψωφῖδα, ᾗ <συγγενόμενοσ Ἡρακλῆσ ἀγαγέσθαι μὲν αὐτὴν> ἐσ τὸν οἶκον οὐκ ἠξίου, καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ, ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ, παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ, πρὸ δὲ τοῦ Φηγέωσ τῆσ βασιλείασ Ἐρυμάνθῳ καλουμένῃ·

ἐπιτραφέντεσ δὲ αὐτόθι Ἐχέφρων καὶ Πρόμαχοσ Ἡρακλέουσ τε ὄντεσ καὶ τῆσ γυναικὸσ τῆσ Σικανῆσ μετέθεντο τῇ Φηγίᾳ τὸ ὄνομα Ψωφῖδα ἀπὸ τῆσ μητρόσ. ἔστι δὲ καὶ Ζακυνθίων τῇ ἀκροπόλει Ψωφὶσ ὄνομα, ὅτι ναυσὶν ἐσ τὴν νῆσον ἐπεραιώθη πρῶτοσ καὶ ἐγένετο οἰκιστὴσ ἀνὴρ Ψωφίδιοσ, Ζάκυνθοσ τε ὁ Δαρδάνου.

Σειρῶν μὲν δὴ σταδίοισ ἐστὶν ἀπωτέρω τριάκοντα ἡ Ψωφίσ·

παρὰ δὲ αὐτὴν ὅ τε Ἀροάνιοσ ποταμὸσ καὶ ὀλίγον ἀπωτέρω τῆσ πόλεωσ Ἐρύμανθοσ ῥέουσιν. ἔχει δὲ τὰσ πηγὰσ ὁ Ἐρύμανθοσ ἐν ὄρει Λαμπείᾳ, τὸ δὲ ὄροσ τοῦτο ἱερὸν εἶναι Πανὸσ λέγεται·

εἰή δ’ ἂν τοῦ ὄρουσ τοῦ Ἐρυμάνθου μοῖρα ἡ Λάμπεια. ἐποίησε δὲ Ὅμηροσ ὡσ ἐν Ταϋγέτῳ τε καὶ Ἐρυμάνθῳ θηρευτὴσ οὖν τῆσ Λαμπείασ ὁ Ἐρύμανθοσ, καὶ Ἀρκαδίαν διεξελθὼν ἐν δεξιᾷ μὲν τὸ ὄροσ ἔχων τὴν Φολόην, ἐν ἀριστερᾷ δὲ πάλιν Θέλπουσαν χώραν, κάτεισιν ἐσ τὸν Ἀλφειόν. λέγεται δὲ ὡσ Ἡρακλῆσ κατὰ πρόσταγμα Εὐρυσθέωσ παρὰ τῷ Ἐρυμάνθῳ θηράσειεν ὗν μεγέθει καὶ ἀλκῇ τοὺσ ἄλλουσ ὑπερηρκότα.

Κυμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ὀπικοῖσ συὸσ ὀδόντασ ἀνακειμένουσ παρὰ σφίσιν ἐν Ἀπόλλωνοσ ἱερῷ λόγῳ μὲν λέγουσιν ὡσ οἱ ὀδόντεσ ὑὸσ εἰε͂ν τοῦ Ἐρυμανθίου, τῷ λόγῳ δὲ αὐτῶν οὐδὲ ἐπ’ ὀλίγον μέτεστι τοῦ εἰκότοσ. Ψωφιδίοισ δὲ ἐν τῇ πόλει τοῦτο μὲν Ἀφροδίτησ ἱερὸν Ἐρυκίνησ ἐστὶν ἐπίκλησιν ‐ ἧσ ἐρείπια ἐφ’ ἡμῶν ἐλείπετο αὐτοῦ μόνα, ἐλέγοντο δὲ οἱ Ψωφῖδοσ αὐτὸ ἱδρύσασθαι παῖδεσ, καὶ ἐν τῷ λόγῳ τὸ εἰκὸσ πρόσεστι·

Προμάχου δὲ καὶ Ἐχέφρονοσ τῶν Ψωφῖδοσ οὐκ ἐπιφανῆ κατ’ ἐμὲ ἔτι ἦν τὰ ἡρῷα.

τέθαπται δὲ καὶ Ἀλκμαίων ἐν Ψωφῖδι ὁ Ἀμφιαράου, καί οἱ τὸ μνῆμά ἐστιν οἴκημα οὔτε μεγέθει <μέγα> οὔτε ἄλλωσ κεκοσμημένον· περὶ δὲ αὐτὸ κυπάρισσοι πεφύκασιν ἐσ τοσοῦτον ὕψοσ ἀνήκουσαι, ὥστε καὶ τὸ ὄροσ τὸ πρὸσ τῇ Ψωφῖδι κατεσκιάζετο ὑπ’ αὐτῶν.

ταύτασ οὐκ ἐθέλουσιν ἐκκόπτειν ἱερὰσ τοῦ Ἀλκμαίωνοσ νομίζοντεσ· καλοῦνται δὲ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων παρθένοι. ὁ δὲ Ἀλκμαίων ἡνίκα τὴν μητέρα ἀποκτείνασ ἔφυγεν ἐξ Ἄργουσ, τότε ἐσ τὴν Ψωφῖδα ἐλθών, Φηγίαν ἔτι ἀπὸ τοῦ Φηγέωσ ὀνομαζομένην, συνῴκησεν Ἀλφεσιβοίᾳ τῇ Φηγέωσ θυγατρὶ καὶ αὐτῇ δῶρα ὡσ τὸ εἰκὸσ καὶ ἄλλα καὶ τὸν ὁρ́μον δίδωσιν.

ὡσ δὲ οἰκοῦντι αὐτῷ παρὰ τοῖσ Ἀρκάσιν οὐδὲν ἐγίνετο ἡ νόσοσ ῥᾴων, κατέφυγεν ἐπὶ τὸ μαντεῖον τὸ ἐν Δελφοῖσ, καὶ αὐτὸν ἡ Πυθία διδάσκει τὸν Ἐριφύλησ ἀλάστορα ἐσ ταύτην οἱ μόνην χώραν οὐ συνακολουθήσειν, ἥτισ ἐστὶ νεωτάτη καὶ ἡ θάλασσα τοῦ μητρῴου μιάσματοσ ἀνέφηνεν ὕστερον αὐτήν. καὶ ὁ μὲν ἐξευρὼν τοῦ Ἀχελῴου τὴν πρόσχωσιν ἐνταῦθα ᾤκησε, καὶ γυναῖκα ἔσχε Καλλιρόην τοῦ Ἀχελῴου θυγατέρα λόγῳ τῷ Ἀκαρνάνων, καί οἱ παῖδεσ Ἀκαρνάν τε καὶ Ἀμφότεροσ ἐγένοντο·

ἀπὸ δὲ τοῦ Ἀκαρνᾶνοσ τοῖσ ἐν τῇ ἠπείρῳ ταύτῃ τὸ ὄνομα τὸ νῦν γενέσθαι λέγουσι τὰ πρὸ τούτου Κούρησι καλουμένοισ. ἐσ ἐπιθυμίασ δὲ ἀνοήτουσ πολλοὶ μὲν ἄνδρεσ, γυναῖκεσ δὲ ἔτι πλέον ἐξοκέλλουσιν. ἐπεθύμησεν ἡ Καλλιρόη τῆσ Ἐριφύλησ οἱ γενέσθαι τὸν ὁρ́μον καὶ δι’ αὐτὸ ἐσ τὴν Φηγίαν τὸν Ἀλκμαίωνα ἔστειλεν ἄκοντα, καὶ αὐτὸν ὑπὸ Φηγέωσ τῶν παίδων Τημένου καὶ Ἀξίονοσ δολοφονηθέντα ἐπέλαβεν ἡ τελευτή.

τοῦ Φηγέωσ δὲ οἱ παῖδεσ τῷ Ἀπόλλωνι ἀναθεῖναι τῷ ἐν Δελφοῖσ λέγονται τὸν ὁρ́μον. καὶ ἐπὶ τούτων βασιλευόντων ἐν Φηγίᾳ τότε ἔτι καλουμένῃ τῇ πόλει Φηγίᾳ στρατεῦσαί φασιν Ἕλληνασ ἐσ Τροίαν·

σφᾶσ δὲ οἱ Ψωφίδιοι τοῦ στόλου φασὶν οὐ μετασχεῖν, ὅτι αὐτῶν τοῖσ βασιλεῦσιν οἱ Ἀργείων ἀπηχθάνοντο ἡγεμόνεσ, κατὰ γένοσ τε τῷ Ἀλκμαίωνι οἱ πολλοὶ προσήκοντεσ καὶ τῆσ ἐπιστρατείασ αὐτῷ κοινωνήσαντεσ <τῆσ> ἐσ Θήβασ. τὰσ δὲ Ἐχινάδασ νήσουσ ὑπὸ τοῦ Ἀχελῴου μὴ σφᾶσ ἤπειρον ἄχρι ἡμῶν ἀπειργάσθαι γέγονε δὴ αἰτία τὸ Αἰτωλῶν ἔθνοσ, γεγόνασι δὲ αὐτοί τε ἀνάστατοι καὶ ἡ γῆ σφισι πᾶσα ἠρήμωται·

ταῖσ Ἐχινάσιν οὖν ἅτε ἀσπόρου μενούσησ τῆσ Αἰτωλίασ οὐχ ὁμοίωσ ὁ Ἀχελῷοσ ἐπάγει τὴν ἰλύν. μαρτύριον δέ μοι τοῦ λόγου· ὁ γὰρ Μαίανδροσ διὰ τῆσ Φρυγῶν καὶ Καρῶν ἀρουμένησ ὅσα ἔτη ῥέων τὴν μεταξὺ Πριήνησ καὶ Μιλήτου θάλασσαν ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ πεποίηκεν ἤπειρον. Ψωφιδίοισ δὲ καὶ παρὰ τῷ Ἐρυμάνθῳ ναόσ ἐστιν Ἐρυμάνθου καὶ ἄγαλμα.

ποιεῖται δὲ πλὴν τοῦ Αἰγυπτίου Νείλου ποταμοῖσ τοῖσ ἄλλοισ λίθου λευκοῦ τὰ ἀγάλματα· τῷ Νείλῳ δέ, ἅτε διὰ τῆσ Αἰθιόπων κατιόντι ἐσ θάλασσαν, μέλανοσ λίθου τὰ ἀγάλματα ἐργάζεσθαι νομίζουσιν. ὃν δὲ ἤκουσα ἐν Ψωφῖδι ἐπὶ Ἀγλαῷ λόγον ἀνδρὶ Ψωφιδίῳ κατὰ Κροῖσον τὸν Λυδὸν ὄντι ἡλικίαν, ὡσ ὁ Ἀγλαὸσ τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα γένοιτο εὐδαίμων, οὔ με ἔπειθεν ὁ λόγοσ.

ναῦσ ἧσσον ἂν χειμασθείη νεὼσ ἄλλησ·

ἄνδρα δὲ συμφορῶν ἀεὶ στάντα ἐκτὸσ ἢ τὰ πάντα οὐρίῳ ναῦν χρησαμένην πνεύματι οὐκ ἔστιν ὅπωσ δυνησόμεθα ἐξευρεῖν, ἐπεὶ καὶ Ὅμηροσ κατακείμενον παρὰ τῷ Διὶ ἀγαθῶν πίθον, τὸν δὲ ἕτερον κακῶν ἐποίησεν, ὑπὸ τοῦ ἐν Δελφοῖσ θεοῦ δεδιδαγμένοσ, ὃσ αὐτόν ποτε Ὅμηρον κακοδαίμονά τε προσεῖπε καὶ ὄλβιον ὡσ φύντα ἐπὶ ἀμφοτέροισ ὁμοίωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION