헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́8́08́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 8)

τόδε μὲν ἡμῖν ἐγένετο ἐπεισόδιον τῷ λόγῳ· μετὰ δὲ τὰ ἐρείπια τῆσ Νεστάνησ ἱερὸν Δήμητρόσ ἐστιν ἅγιον, καὶ αὐτῇ καὶ ἑορτὴν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ ἄγουσιν οἱ Μαντινεῖσ. καὶ κατὰ τὴν Νεστάνην ὑπόκειται μάλιστα , μοῖρα μὲν καὶ αὐτὴ τοῦ πεδίου τοῦ Ἀργοῦ, χορὸσ δὲ ὀνομάζεται Μαιρᾶσ. τοῦ πεδίου δέ ἐστιν ἡ διέξοδοσ τοῦ Ἀργοῦ σταδίων δέκα. ὑπερβὰσ δὲ οὐ πολὺ ἐσ ἕτερον καταβήσῃ πεδίον·

ἐν τούτῳ δὲ παρὰ τὴν λεωφόρον ἐστὶν Ἄρνη καλουμένη κρήνη. λέγεται δὲ καὶ τοιάδε ὑπὸ Ἀρκάδων, Ῥέα ἡνίκα Ποσειδῶνα ἔτεκε, τὸν μὲν ἐσ ποίμνην καταθέσθαι δίαιταν ἐνταῦθα ἕξοντα μετὰ τῶν ἀρνῶν, ἐπὶ τούτῳ δὲ ὀνομασθῆναι καὶ τὴν πηγήν, ὅτι περὶ αὐτὴν ἐποιμαίνοντο οἱ ἄρνεσ·

φάναι δὲ αὐτὴν πρὸσ τὸν Κρόνον τεκεῖν ἵππον καί οἱ πῶλον ἵππου καταπιεῖν ἀντὶ τοῦ παιδὸσ δοῦναι, καθὰ καὶ ὕστερον ἀντὶ τοῦ Διὸσ λίθον ἔδωκεν αὐτῷ κατειλημένον σπαργάνοισ. τούτοισ Ἑλλήνων ἐγὼ τοῖσ λόγοισ ἀρχόμενοσ μὲν τῆσ συγγραφῆσ εὐηθίασ ἔνεμον πλέον, ἐσ δὲ τὰ Ἀρκάδων προεληλυθὼσ πρόνοιαν περὶ αὐτῶν τοιάνδε ἐλάμβανον·

Ἑλλήνων τοὺσ νομιζομένουσ σοφοὺσ δι’ αἰνιγμάτων πάλαι καὶ οὐκ ἐκ τοῦ εὐθέοσ λέγειν τοὺσ λόγουσ, καὶ τὰ εἰρημένα οὖν ἐσ τὸν Κρόνον σοφίαν εἶναί τινα εἴκαζον Ἑλλήνων. τῶν μὲν δὴ ἐσ τὸ θεῖον ἡκόντων τοῖσ εἰρημένοισ χρησόμεθα· Μαντινέων δὲ ἡ πόλισ σταδίουσ μάλιστά που δώδεκά ἐστιν ἀπωτέρω τῆσ πηγῆσ ταύτησ.

Μαντινεὺσ μὲν οὖν ὁ Λυκάονοσ ἑτέρωθι φαίνεται οἰκίσασ τὴν πόλιν, ἣν ὀνομάζουσι καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι <Πτόλιν> οἱ Ἀρκάδεσ· ἐκεῖθεν δὲ Ἀντινόη Κηφέωσ τοῦ Ἀλέου θυγάτηρ κατὰ μάντευμα ἀναστήσασα τοὺσ ἀνθρώπουσ ἤγαγεν ἐσ τοῦτο τὸ χωρίον, ὄφιν ‐ ὁποῖον, οὐ μνημονεύουσιν ‐ ἡγεμόνα ποιησαμένη τῆσ ὁδοῦ· καὶ διὰ τοῦτο ὁ παρὰ τὴν πόλιν ῥέων τὴν νῦν ποταμὸσ Ὄφισ ὄνομα ἔσχηκεν. εἰ δὲ Ὁμήρου χρὴ τεκμαιρόμενον τοῖσ ἔπεσι συμβαλέσθαι γνώμην, τὸν ὄφιν τοῦτον δράκοντα εἶναι πείθομαι.

περὶ Φιλοκτήτου μὲν ἐν νεῶν καταλόγῳ ποιήσασ ὡσ ἀπολίποιεν αὐτὸν οἱ Ἕλληνεσ ἐν Λήμνῳ ταλαιπωροῦντα ὑπὸ τοῦ ἕλκουσ, ἐπίκλησιν δὲ οὐκ ἔθετο ὄφιν τῷ ὕδρῳ·

τὸν δράκοντα δέ, ὃν ἐσ τοὺσ Τρῶασ ἀφῆκεν ὁ ἀετόσ, ἐκάλεσεν ὄφιν. οὕτω τὸ εἰκὸσ ἔχει καὶ τῇ Ἀντινόῃ τὸν ἡγεμόνα γενέσθαι δράκοντα. Μαντινεῖσ δὲ μάχην μὲν τὴν ἐν Διπαιεῦσιν οὐκ ἐμαχέσαντο πρὸσ Λακεδαιμονίουσ μετὰ Ἀρκάδων τῶν ἄλλων, ἐν δὲ τῷ Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων πολέμῳ συνέστησαν ἐπὶ Λακεδαιμονίουσ μετὰ Ἠλείων, καὶ παραγενομένου συμμαχικοῦ σφισιν ἐξ Ἀθηνῶν Λακεδαιμονίων ἐναντία ἐμαχέσαντο·

μετέσχον δὲ καὶ τοῦ ἐσ Σικελίαν στόλου κατὰ Ἀθηναίων φιλίαν. χρόνῳ δὲ ὕστερον Λακεδαιμονίων στρατιὰ καὶ Ἀγησίπολισ ὁ Παυσανίου βασιλεὺσ ἐσέβαλον ἐσ τὴν Μαντινικήν.

ὡσ δὲ ἐκράτησεν ὁ Ἀγησίπολισ τῇ μάχῃ καὶ ἐσ τὸ τεῖχοσ κατέκλεισε τοὺσ Μαντινέασ, εἷλεν οὐ μετὰ πολὺ τὴν πόλιν, οὐ πολιορκίᾳ κατὰ τὸ ἰσχυρόν, τὸν δὲ Ὄφιν ποταμὸν ἀποστρέψασ σφίσιν ἐσ τὸ τεῖχοσ ὠμῆσ ᾠκοδομημένον τῆσ πλίνθου. ἐσ μὲν δὴ μηχανημάτων ἐμβολὴν ἀσφάλειαν ἡ πλίνθοσ παρέχεται μᾶλλον ἢ ὁπόσα λίθου πεποιημένα ἐστίν·

οἱ μὲν γὰρ κατάγνυνταί τε καὶ ἐκπηδῶσιν ἐκ τῶν ἁρμονιῶν, ἡ δὲ πλίνθοσ ἐκ μηχανημάτων μὲν οὐχ ὁμοίωσ πονεῖ, διαλύεται δὲ ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ οὐχ ἧσσον ἢ ὑπὸ τοῦ ἡλίου κηρόσ. τοῦτο οὐκ Ἀγησίπολισ τὸ στρατήγημα ἐσ τὸ τεῖχοσ τῶν Μαντινέων ἐστὶν ὁ συνείσ, ἀλλὰ πρότερον ἔτι Κίμωνι ἐξευρέθη τῷ Μιλτιάδου Βόγην πολιορκοῦντι ἄνδρα Μῆδον καὶ ὅσοι Περσῶν Ηιὄνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι εἶχον·

Ἀγησίπολισ δὲ καθεστηκὸσ καὶ ᾀδόμενον ὑπὸ Ἑλλήνων ἐμιμήσατο.

ὡσ δὲ εἷλε τὴν Μαντίνειαν, ὀλίγον μέν τι κατέλιπεν οἰκεῖσθαι, τὸ πλεῖστον δὲ ἐσ ἔδαφοσ καταβαλὼν αὐτῆσ κατὰ κώμασ τοὺσ ἀνθρώπουσ διῴκισε. Μαντινέασ δὲ ἐκ τῶν κωμῶν κατάξειν ἐσ τὴν πατρίδα ἔμελλον Θηβαῖοι μετὰ τὸ ἔργον τὸ ἐν Λεύκτροισ.

κατελθόντεσ δὲ οὐ τὰ πάντα ἐγένοντο δίκαιοι· περιληφθέντεσ δὲ ἐπικηρυκευόμενοι Λακεδαιμονίοισ καὶ εἰρήνην ἰδίᾳ πρὸσ αὐτοὺσ ἄνευ τοῦ Ἀρκάδων κοινοῦ πράσσοντεσ, οὕτω διὰ τὸ δέοσ τῶν Θηβαίων ἐσ τὴν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν μετεβάλοντο ἐκ τοῦ φανεροῦ, καὶ τῆσ Μαντινικῆσ πρὸσ Ἐπαμινώνδαν καὶ Θηβαίουσ μάχησ Λακεδαιμονίων γινομένησ ὁμοῦ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐτάξαντο οἱ Μαντινεῖσ. τούτων δὲ ὕστερον διαφορὰ ἐγένετο Μαντινεῦσιν ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, καὶ ἀπ’ αὐτῶν μετέστησαν ἐσ τὸ Ἀχαϊκόν·

καὶ Ἆγιν τὸν Εὐδαμίδου βασιλεύοντα ἐν Σπάρτῃ νικῶσιν ἀμύνοντεσ τῇ σφετέρᾳ, νικῶσι δὲ προσλαβόντεσ Ἀχαιῶν στρατιὰν καὶ Ἄρατον ἡγεμόνα ἐπ’ αὐτῇ. μετέσχον δὲ καὶ πρὸσ Κλεομένην τοῦ ἔργου τοῖσ Ἀχαιοῖσ καὶ συγκαθεῖλον Λακεδαιμονίων τὴν ἰσχύν. καὶ ὄνομα τῇ πόλει μετέθεντο Ἀντιγόνειαν.

χρόνῳ δὲ ὕστερον Αὐγούστου πρὸσ τῇ ἄκρᾳ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοῦ Ἀκτίου ναυμαχήσειν μέλλοντοσ Μαντινεῖσ ἐμαχέσαντο ὁμοῦ Ῥωμαίοισ, τὸ δὲ ἄλλο Ἀρκαδικὸν συνετάχθησαν Ἀντωνίῳ, κατ’ ἄλλο μὲν ἐμοὶ δοκεῖν οὐδέν, ὅτι δὲ ἐφρόνουν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰ Αὐγούστου.

δέκα δὲ ὕστερον γενεαῖσ ἐβασίλευσέ τε Ἀδριανὸσ καὶ ἀφελὼν Μαντινεῦσι τὸ ὄνομα τὸ ἐκ Μακεδονίασ ἐπακτὸν ἀπέδωκεν αὖθισ Μαντίνειαν καλεῖσθαί σφισι τὴν πόλιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 8

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 8)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION