헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́10́29́

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29)

τῶν δὲ ἤδη μοι κατειλεγμένων εἰσὶν ἀνώτεροι τούτων ἱερεῖα καὶ οἱ ἑταῖροι τοῦ Ὀδυσσέωσ Περιμήδησ καὶ Εὐρύλοχοσ φέροντεσ· τὰ δέ ἐστι μέλανεσ κριοὶ τὰ ἱερεῖα. μετὰ δὲ αὐτοὺσ ἀνήρ ἐστι καθήμενοσ, ἐπίγραμμα δὲ Ὄκνον εἶναι λέγει τὸν ἄνθρωπον· πεποίηται μὲν πλέκων σχοινίον, παρέστηκε δὲ θήλεια ὄνοσ ἐπεσθίουσα τὸ πεπλεγμένον ἀεὶ τοῦ σχοινίου. τοῦτον εἶναι τὸν Ὄκνον φίλεργόν φασιν ἄνθρωπον, γυναῖκα δὲ ἔχειν δαπανηράν· καὶ ὁπόσα συλλέξαιτο ἐργαζόμενοσ, οὐ πολὺ δὴ ὕστερον ὑπὸ ἐκείνησ ἀνήλωτο. τὰ οὖν ἐσ τοῦ Ὄκνου τὴν γυναῖκα ἐθέλουσιν αἰνίξασθαι τὸν Πολύγνωτον.

οἶδα δὲ καὶ ὑπὸ Ιὤνων, ὁπότε ἴδοιέν τινα πονοῦντα ἐπὶ οὐδενὶ ὄνησιν φέροντι, ὑπὸ τούτων εἰρημένον ὡσ ὁ ἀνὴρ οὗτοσ συνάγει τοῦ Ὄκνου τὴν θώμιγγα. ὄκνον δ’ οὖν καὶ μάντεων οἱ ὁρῶντεσ τοὺσ οἰωνοὺσ καλοῦσί τινα ὄρνιθα·

καὶ ἔστιν οὗτοσ ὁ ὄκνοσ μέγιστοσ μὲν καὶ κάλλιστοσ ἐρωδιῶν, εἰ δὲ ἄλλοσ τισ ὀρνίθων σπάνιόσ ἐστι καὶ οὗτοσ. γέγραπται δὲ καὶ Τιτυὸσ οὐ κολαζόμενοσ ἔτι, ἀλλὰ ὑπὸ τοῦ συνεχοῦσ τῆσ τιμωρίασ ἐσ ἅπαν ἐξανηλωμένοσ, ἀμυδρὸν καὶ οὐδὲ ὁλόκληρον εἴδωλον.

ἐπιόντι δὲ ἐφεξῆσ τὰ ἐν τῇ γραφῇ, ἔστιν ἐγγυτάτω τοῦ στρέφοντοσ τὸ καλῴδιον Ἀριάδνη·

κάθηται μὲν ἐπὶ πέτρασ, ὁρᾷ δὲ ἐσ τὴν ἀδελφὴν Φαίδραν, τό τε ἄλλο αἰωρουμένην σῶμα ἐν σειρᾷ καὶ ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ ἑκατέρωθεν τῆσ σειρᾶσ ἐχομένην· παρεῖχε δὲ τὸ σχῆμα καίπερ ἐσ τὸ εὐπρεπέστερον πεποιημένον συμβάλλεσθαι τὰ ἐσ τῆσ Φαίδρασ τὴν τελευτήν. τὴν δὲ Ἀριάδνην ἢ κατά τινα ἐπιτυχὼν δαίμονα ἢ καὶ ἐπίτηδεσ αὐτὴν λοχήσασ ἀφείλετο Θησέα ἐπιπλεύσασ Διόνυσοσ στόλῳ μείζονι, οὐκ ἄλλοσ κατὰ ἐμὴν δόξαν, ἀλλὰ ὁ πρῶτοσ μὲν ἐλάσασ ἐπὶ Ἰνδοὺσ στρατείᾳ, πρῶτοσ δὲ Εὐφράτην γεφυρώσασ ποταμόν·

Ζεῦγμά τε ὠνομάσθη πόλισ καθ’ ὅ τι ἐζεύχθη τῆσ χώρασ ὁ Εὐφράτησ, καὶ ἔστιν ἐνταῦθα ὁ κάλωσ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἐν ᾧ τὸν ποταμὸν ἔζευξεν, ἀμπελίνοισ ὁμοῦ πεπλεγμένοσ καὶ κισσοῦ κλήμασι. τὰ μὲν δὴ ἐσ Διόνυσον πολλὰ ὑπό τε Ἑλλήνων λεγόμενα καὶ ὑπὸ Αἰγυπτίων ἐστίν·

ὑπὸ δὲ τὴν Φαίδραν ἐστὶν ἀνακεκλιμένη Χλῶρισ ἐπὶ τῆσ Θυίασ γόνασιν. οὐχ ἁμαρτήσεται μὲν δὴ οὐδὲ ὅστισ φησὶ φιλίαν εἶναι ἐσ ἀλλήλασ, ἡνίκα ἔτυχον αἱ γυναῖκεσ ζῶσαι· ἦσαν γὰρ δὴ ἡ μὲν ἐξ Ὀρχομενοῦ τοῦ ἐν Βοιωτίᾳ ἡ Χλῶρισ, ἡ δὲ <Κασταλίου θυγάτηρ ἀπὸ τοῦ Παρνασσοῦ.

> εἶπον δ’ ἂν καὶ ἄλλοι τὸν ἐσ αὐτὰσ λόγον, τῇ μὲν συγγενέσθαι Ποσειδῶνα τῇ Θυίᾳ, Χλῶριν δὲ Ποσειδῶνοσ παιδὶ Νηλεῖ συνοικῆσαι. παρὰ δὲ τὴν Θυίαν Πρόκρισ τε ἕστηκεν ἡ Ἐρεχθέωσ καὶ μετ’ αὐτὴν Κλυμένη·

ἐπιστρέφει δὲ αὐτῇ τὰ νῶτα ἡ Κλυμένη. ἔστι δὲ πεποιημένα ἐν Νόστοισ Μινύου μὲν τὴν Κλυμένην θυγατέρα εἶναι, γήμασθαι δὲ αὐτὴν Κεφάλῳ τῷ Δηίονοσ καὶ γενέσθαι σφίσιν Ἴφικλον παῖδα. τὰ δὲ ἐσ τὴν Πρόκριν καὶ οἱ πάντεσ ᾄδουσιν, ὡσ προτέρα Κεφάλῳ ἢ Κλυμένη συνῴκησε καὶ ὃν τρόπον ἐτελεύτησεν ὑπὸ τοῦ ἀνδρόσ. ἐσωτέρω δὲ τῆσ Κλυμένησ Μεγάραν τὴν ἐκ Θηβῶν ὄψει·

ταύτην γυναῖκα ἔσχεν Ἡρακλῆσ τὴν Μεγάραν καὶ ἀπεπέμψατο ἀνὰ χρόνον, ἅτε παίδων τε ἐστερημένοσ τῶν ἐξ αὐτῆσ καὶ αὐτὴν ἡγούμενοσ οὐκ ἐπὶ ἀμείνονι τῷ δαίμονι <γῆμαι>. γυναικῶν <δὲ> τῶν κατειλεγμένων ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ ἥ τε Σαλμωνέωσ θυγάτηρ ἐστὶν ἐπὶ πέτρασ καθεζομένη καὶ Ἐριφύλη παρ’ αὐτὴν ἐστιν ἑστῶσα, διὰ μὲν τοῦ χιτῶνοσ ἀνέχουσα ἄκρουσ παρὰ τὸν τράχηλον τοὺσ δακτύλουσ, τοῦ χιτῶνοσ δὲ ἐν τοῖσ κοίλοισ εἰκάσεισ τῶν χειρῶν <τῇ ἑτέρᾳ> ἐκεῖνον τὸν ὁρ́μον αὐτὴν ἔχειν.

ὑπὲρ δὲ τὴν Ἐριφύλην ἔγραψεν Ἐλπήνορά τε καὶ Ὀδυσσέα ὀκλάζοντα ἐπὶ τοῖσ ποσίν, ἔχοντα ὑπὲρ τοῦ βόθρου τὸ ξίφοσ·

καὶ ὁ μάντισ Τειρεσίασ πρόεισιν ἐπὶ τὸν βόθρον.

μετὰ δὲ τὸν Τειρεσίαν ἐπὶ πέτρασ ἡ Ὀδυσσέωσ μήτηρ Ἀντίκλειά ἐστιν· ὁ δὲ Ἐλπήνωρ ἀμπέχεται φορμὸν ἀντὶ ἐσθῆτοσ, σύνηθεσ τοῖσ ναύταισ φόρημα. κατωτέρω δὲ τοῦ Ὀδυσσέωσ ἐπὶ θρόνων καθεζόμενοι Θησεὺσ μὲν τὰ ξίφη τό τε Πειρίθου καὶ τὸ ἑαυτοῦ ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ ἔχει, ὁ δὲ ἐσ τὰ ξίφη βλέπων ἐστὶν ὁ Πειρίθουσ·

εἰκάσαισ ἂν ἄχθεσθαι τοῖσ ξίφεσιν αὐτὸν ὡσ ἀχρείοισ καὶ ὄφελόσ σφισιν οὐ γεγενημένοισ ἐσ τὰ τολμήματα. Πανύασσισ δὲ ἐποίησεν ὡσ Θησεὺσ καὶ Πειρίθουσ ἐπὶ τῶν θρόνων παράσχοιντο σχῆμα οὐ κατὰ δεσμώτασ, προσφύεσθαι δὲ ἀπὸ τοῦ χρωτὸσ ἀντὶ δεσμῶν σφισιν ἔφη τὴν πέτραν. Θησέωσ δὲ καὶ Πειρίθου τὴν λεγομένην φιλίαν ἐν ἀμφοτέραισ ἐδήλωσεν Ὅμηροσ ταῖσ ποιήσεσι, καὶ Ὀδυσσεὺσ μὲν πρὸσ Φαίακασ λέγων ἐστὶ καί νύ κ’ ἔτι προτέρουσ ἴδον ἀνέρασ οὓσ ἔθελόν περ,Θησέα Πειρίθοόν τε, θεῶν ἐρικυδέα τέκνα·

πεποίηται δὲ αὐτῷ καὶ ἐν Ἰλιάδι ὁ Νέστωρ ἄλλα τε ἐπὶ Ἀγαμέμνονοσ καὶ Ἀχιλλέωσ νουθεσίᾳ καὶ ἔπη τάδε εἰρηκώσ· οὐ γάρ πω τοίουσ ἴδον ἀνέρασ οὐδὲ ἴδωμαιοἱο͂ν Πειρίθοόν τε Δρύαντά τε ποιμένα λαῶνΚαινέα τ’ Ἐξάδιόν τε καὶ ἀντίθεον ΠολύφημονΘησέα τ’ Αἰγείδην ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION