Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 12

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 12)

πέτρα δέ ἐστιν ἀνίσχουσα ὑπὲρ τῆσ γῆσ· ἐπὶ ταύτῃ Δελφοὶ στᾶσάν φασιν ᾆσαι τοὺσ χρησμοὺσ <γυναῖκα> ὄνομα Ἡροφίλην, Σίβυλλαν δὲ ἐπίκλησιν. τὴν <δὲ> πρότερον γενομένην, ταύτην ταῖσ μάλιστα ὁμοίωσ οὖσαν ἀρχαίαν εὑρ́ισκον, ἣν θυγατέρα Ἕλληνεσ Διὸσ καὶ Λαμίασ τῆσ Ποσειδῶνόσ φασιν εἶναι, καὶ χρησμούσ τε αὐτὴν γυναικῶν πρώτην ᾆσαι καὶ ὑπὸ τῶν Λιβύων Σίβυλλαν λέγουσιν ὀνομασθῆναι. ἡ δὲ Ἡροφίλη νεωτέρα μὲν ἐκείνησ, φαίνεται δὲ ὅμωσ πρὸ τοῦ πολέμου γεγονυῖα καὶ αὕτη τοῦ Τρωικοῦ, καὶ Ἑλένην τε προεδήλωσεν ἐν τοῖσ χρησμοῖσ, ὡσ ἐπ’ ὀλέθρῳ τῆσ Ἀσίασ καὶ Εὐρώπησ τραφήσοιτο ἐν Σπάρτῃ, καὶ ὡσ Ἴλιον ἁλώσεται δι’ αὐτὴν ὑπὸ Ἑλλήνων.

Δήλιοι δὲ καὶ ὕμνον μέμνηνται τῆσ γυναικὸσ ἐσ Ἀπόλλωνα. ἀδελφὴ καὶ αὖθισ θυγάτηρ φησὶν εἶναι.

ταῦτα μὲν δὴ μαινομένη τε καὶ ἐκ τοῦ θεοῦ κάτοχοσ πεποίηκεν·

ἑτέρωθι δὲ εἶπε τῶν χρησμῶν ὡσ μητρὸσ μὲν ἀθανάτησ εἰή μιᾶσ τῶν ἐν Ἴδῃ νυμφῶν, πατρὸσ δὲ ἀνθρώπου, καὶ οὕτω λέγει τὰ ἔπη· εἰμὶ δ’ ἐγὼ γεγαυῖα μέσον θνητοῦ τε θεᾶσ τε,νύμφησ δ’ ἀθανάτησ, πατρὸσ δ’ αὖ κητοφάγοιο,μητρόθεν Ἰδογενήσ, πατρὶσ δέ μοί ἐστιν ἐρυθρήΜάρπησσοσ, μητρὸσ ἱερή, ποταμόσ <τ’> Αἰδωνεύσ. ἦν δὲ ἔτι καὶ νῦν ἐν τῇ Ἴδῃ τῇ Τρωικῇ πόλεωσ Μαρπήσσου τὰ ἐρείπια καὶ ἐν αὐτοῖσ οἰκήτορεσ ὅσον ἑξήκοντα ἄνθρωποι·

ὑπέρυθροσ δὲ πᾶσα ἡ περὶ τὴν Μάρπησσον γῆ καὶ δεινῶσ ἐστιν αὐχμώδησ, ὥστε καὶ τῷ Αἰ̈δωνεῖ ποταμῷ καταδύεσθαί τε ἐσ τὴν χώραν καὶ ἀνασχόντι τὸ αὐτὸ αὖθισ πάσχειν, τέλοσ δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι κατὰ τῆσ γῆσ, αἴτιον ἐμοὶ δοκεῖν ἐστιν ὅτι λεπτή τε κατὰ τοῦτο καὶ σηραγγώδησ ἐστὶν ἡ Ἴδη. ἀπέχει δὲ Ἀλεξανδρείασ τῆσ ἐν τῇ Τρῳάδι τεσσαράκοντα ἡ Μάρπησσοσ καὶ διακόσια στάδια. τὴν δὲ Ἡροφίλην οἱ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ ταύτῃ νεωκόρον τε τοῦ Ἀπόλλωνοσ γενέσθαι τοῦ Σμινθέωσ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνείρατι τῷ Ἑκάβησ χρῆσαί φασιν αὐτὴν ἃ δὴ καὶ ἐπιτελεσθέντα ἴσμεν.

αὕτη ἡ Σίβυλλα ᾤκησε μὲν τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν Σάμῳ, ἀφίκετο δὲ καὶ ἐσ Κλάρον τὴν Κολοφωνίων καὶ ἐσ Δῆλόν τε καὶ ἐσ Δελφούσ· ὁπότε δὲ ἀφίκοιτο, ἐπὶ ταύτησ ἱσταμένη τῆσ πέτρασ ᾖδε. τὸ μέντοι χρεὼν αὐτὴν ἐπέλαβεν ἐν τῇ Τρῳάδι, καί οἱ τὸ μνῆμα ἐν τῷ ἄλσει τοῦ Σμινθέωσ ἐστὶ καὶ ἐλεγεῖον ἐπὶ τῆσ στήλησ·

ἅδ’ ἐγὼ ἁ Φοίβοιο σαφηγορίσ εἰμι Σίβυλλατῷδ’ ὑπὸ λαϊνέῳ σάματι κευθομένα,παρθένοσ αὐδάεσσα τὸ πρίν, νῦν δ’ αἰὲν ἄναυδοσ,μοίρᾳ ὑπὸ στιβαρᾷ τάνδε λαχοῦσα πέδαν.

ἀλλὰ πέλασ Νύμφαισι καὶ Ἑρμῇ τῷδ’ ὑπόκειμαι,μοῖραν ἔχοισα κάτω τᾶσ τότ’ ἀνακτορίασ. ὁ μὲν δὴ παρὰ τὸ μνῆμα ἕστηκεν Ἑρμῆσ λίθου τετράγωνον σχῆμα· ἐξ ἀριστερᾶσ δὲ ὕδωρ τε κατερχόμενον ἐσ κρήνην καὶ τῶν Νυμφῶν ἐστι τὰ ἀγάλματα. Ἐρυθραῖοι δὲ ‐ ἀμφισβητοῦσι γὰρ τῆσ Ἡροφίλησ προθυμότατα Ἑλλήνων ‐ Κώρυκόν τε καλούμενον ὄροσ καὶ ἐν τῷ ὄρει σπήλαιον ἀποφαίνουσι, τεχθῆναι τὴν Ἡροφίλην ἐν αὐτῷ λέγοντεσ, Θεοδώρου δὲ ἐπιχωρίου ποιμένοσ καὶ νύμφησ παῖδα εἶναι·

Ἰδαίαν δὲ ἐπίκλησιν γενέσθαι τῇ νύμφῃ κατ’ ἄλλο μὲν οὐδέν, τῶν δὲ χωρίων τὰ δασέα ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἴδασ τότε ὀνομάζεσθαι. τὸ δὲ ἔποσ τὸ ἐσ τὴν Μάρπησσον καὶ τὸν ποταμὸν τὸν Αἰ̈δωνέα, τοῦτο οἱ Ἐρυθραῖοι τὸ ἔποσ ἀφαιροῦσιν ἀπὸ τῶν χρησμῶν. τὴν δὲ ἐπὶ ταύτῃ χρησμοὺσ κατὰ ταὐτὰ εἰποῦσαν ἐκ Κύμησ τῆσ ἐν Ὀπικοῖσ εἶναι, καλεῖσθαι δὲ αὐτὴν Δημὼ συνέγραψεν Ὑπέροχοσ ἀνὴρ Κυμαῖοσ.

φάμενοι τὰ ὀστᾶ.

ἐπετράφη δὲ καὶ ὕστερον τῆσ Δημοῦσ παρ’ Ἑβραίοισ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ Παλαιστίνησ γυνὴ χρησμολόγοσ, ὄνομα δὲ αὐτῇ Σάββη·

Βηρόσου δὲ εἶναι πατρὸσ καὶ Ἐρυμάνθησ μητρόσ φασι Σάββην· οἱ δὲ αὐτὴν Βαβυλωνίαν, ἕτεροι δὲ Σίβυλλαν καλοῦσιν Αἰγυπτίαν. Φαεννὶσ δὲ θυγάτηρ βασιλεύσαντοσ ἀνδρὸσ ἐν Χάοσι καὶ αἱ Πέλειαι παρὰ Δωδωναίοισ ἐμαντεύσαντο μὲν ἐκ θεοῦ καὶ αὗται, Σίβυλλαι δὲ ὑπὸ ἀνθρώπων οὐκ ἐκλήθησαν.

τῆσ μὲν δὴ πυθέσθαι τὴν ἡλικίαν καὶ ἐπιλέξασθαι τοὺσ χρησμούσ Ἀντιόχου γὰρ μετὰ τὸ ἁλῶναι Δημήτριον αὐτίκα ἐσ τὴν ἀρχὴν καθισταμένου γέγονε Φαεννίσ. τὰσ Πελειάδασ δὲ Φημονόησ τε ἔτι προτέρασ γενέσθαι λέγουσι καὶ ᾆσαι γυναικῶν πρώτασ τάδε τὰ ἔπη· Ζεὺσ ἦν, Ζεὺσ ἐστίν, Ζεὺσ ἔσσεται· ὦ μεγάλε Ζεῦ. Γᾶ καρποὺσ ἀνίει, διὸ κλῄζετε Ματέρα γαῖαν. χρησμολόγουσ δὲ ἄνδρασ Κύπριόν τε Εὔκλουν καὶ Ἀθηναίουσ Μουσαῖον τὸν Ἀντιοφήμου καὶ Λύκον τὸν Πανδίονοσ, τούτουσ τε γενέσθαι καὶ ἐκ Βοιωτίασ Βάκιν φασὶ κατάσχετον ἄνδρα ἐκ νυμφῶν·

τούτων πλὴν Λύκου τῶν ἄλλων ἐπελεξάμην τοὺσ χρησμούσ. τοσαῦται μὲν ἄχρι ἐμοῦ λέγονται γυναῖκεσ καὶ ἄνδρεσ ἐκ θεοῦ μαντεύσασθαι·

ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τῷ πολλῷ καὶ αὖθισ γένοιτο ἂν ἕτερα τοιαῦτα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION