Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 6

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 6)

πόλιν δὲ ἀρχαιοτάτην οἰκισθῆναί φασιν ἐνταῦθα ὑπὸ Παρνασσοῦ, Κλεοδώρασ δὲ εἶναι νύμφησ παῖδα αὐτόν· καί οἱ πατέρασ, καθάπερ γε καὶ ἄλλοισ τῶν καλουμένων ἡρώων, Ποσειδῶνά τε θεὸν καὶ Κλεόπομπον ἄνδρα ἐπονομάζουσιν. ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ Παρνασσοῦ τῷ τε ὄρει τὸ ὄνομα τεθῆναι λέγουσι καὶ ἀπὸ τούτου Παρνασσίαν ὀνομασθῆναι νάπην·

τῶν πετομένων τε ὀρνίθων τὴν ἀπ’ αὐτῶν μαντείαν γενέσθαι Παρνασσοῦ τὸ εὑρ́ημα. ταύτην μὲν οὖν κατακλυσθῆναι τὴν πόλιν ὑπὸ τῶν ὄμβρων τῶν κατὰ Δευκαλίωνα συμβάντων·

τῶν δὲ ἀνθρώπων ὅσοι διαφυγεῖν τὸν χειμῶνα ἠδυνήθησαν, λύκων ὠρυγαῖσ ἀπεσώθησαν ἐσ τοῦ Παρνασσοῦ τὰ ἄκρα ὑπὸ ἡγεμόσι τῆσ πορείασ τοῖσ θηρίοισ, πόλιν δὲ ἣν ἔκτισαν ἐκάλεσαν ἐπὶ τούτῳ Λυκώρειαν. λέγεται δὲ καὶ ἄλλοσ διάφοροσ λόγοσ τῷ προτέρῳ, Ἀπόλλωνι ἐκ νύμφησ Κωρυκίασ γενέσθαι Λύκωρον, καὶ ἀπὸ μὲν Λυκώρου πόλιν Λυκώρειαν, τὸ ἄντρον δὲ ὀνομασθῆναι τὸ Κωρύκιον ἀπὸ τῆσ νύμφησ.

λέγεται δὲ καὶ τάδε, Κελαινὼ θυγατέρα Υἅμῳ τῷ Λυκώρου γενέσθαι, Δελφὸν δέ, ἀφ’ οὗ τῇ πόλει τὸ ὄνομα τὸ ἐφ’ ἡμῶν ἐστι, Κελαινοῦσ τε αὐτὸν τῆσ Υἅμου καὶ Ἀπόλλωνοσ εἶναι. οἱ δὲ Καστάλιόν τε ἄνδρα αὐτόχθονα καὶ θυγατέρα ἐθέλουσιν αὐτῷ γενέσθαι Θυίαν, καὶ ἱερᾶσθαί τε τὴν Θυίαν Διονύσῳ πρῶτον καὶ ὄργια ἀγαγεῖν τῷ θεῷ·

ἀπὸ ταύτησ δὲ καὶ ὕστερον ὅσαι τῷ Διονύσῳ μαίνονται Θυιάδασ καλεῖσθαι σφᾶσ ὑπὸ ἀνθρώπων· Ἀπόλλωνοσ δ’ οὖν παῖδα καὶ Θυίασ νομίζουσιν εἶναι Δελφόν. οἱ δὲ μητρὸσ μὲν Μελαίνησ φασὶν αὐτόν, θυγατρὸσ Κηφισοῦ. χρόνῳ δὲ ὕστερον καὶ Πυθὼ τὴν πόλιν, οὐ Δελφοὺσ μόνον ἐκάλεσαν οἱ περιοικοῦντεσ, καθὰ καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐν καταλόγῳ Φωκέων ἐστίν.

οἱ μὲν δὴ γενεαλογεῖν τὰ πάντα ἐθέλοντεσ παῖδα εἶναι Δελφοῦ Πύθην καὶ ἀπὸ τούτου βασιλεύσαντοσ γενέσθαι τῇ πόλει τὸ ὄνομα ἥγηνται· λόγοσ δὲ ὃσ ἥκει τῶν ἀνθρώπων ἐσ τοὺσ πολλούσ, τὸν ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοξευθέντα σήπεσθαί φησιν ἐνταῦθα, καὶ διὰ τοῦτο ὄνομα τῇ πόλει γενέσθαι Πυθώ·

πύθεσθαι γὰρ δὴ τὰ σηπόμενα οἱ τότε ἔλεγον, καὶ τοῦδε ἕνεκα Ὅμηροσ πεποίηκεν ὡσ ἡ τῶν Σειρήνων νῆσοσ ἀνάπλεωσ ὀστῶν εἰή, ὅτι οἱ τῆσ ᾠδῆσ αὐτῶν ἀκούοντεσ ἐπύθοντο ἄνθρωποι. τὸν δὲ ἀποθανόντα ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ποιηταὶ μὲν δράκοντα εἶναι καὶ ἐπὶ τῷ μαντείῳ φύλακα ὑπὸ Γῆσ τετάχθαι φασί·

λέγεται δὲ καὶ ὡσ Κριοῦ δυναστεύοντοσ ἀνδρὸσ περὶ Εὔβοιαν παῖσ γένοιτο ὑβριστήσ, καὶ ἐσύλησε μὲν τοῦ θεοῦ τὸ ἱερόν, ἐσύλησε δὲ καὶ οἴκουσ ἀνδρῶν εὐδαιμόνων. ὡσ δὲ ἐπεστράτευε καὶ δεύτερον, ἐνταῦθα οἱ Δελφοὶ τὸν Ἀπόλλωνα ἱκέτευον ἀμῦναί σφισι τὸν ἐπιόντα κίνδυνον· καὶ ἡ Φημονόη πρόμαντισ τηνικαῦτα οὖσα ἐν ἑξαμέτρῳ σφίσιν ἔχρησεν·

ἀγχοῦ δὴ βαρὺν ἰὸν ἐπ’ ἀνέρι Φοῖβοσ ἐφήσεισίντῃ Παρνησσοῖο· φόνου δέ ἑ Κρήσιοι ἄνδρεσχεῖρασ ἁγιστεύ<σ>ουσι· τὸ δὲ κλέοσ οὔ ποτ’ ὀλεῖται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION