Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 25

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 25)

ὑπὲρ δὲ τὴν Κασσοτίδα ἐστὶν οἴκημα γραφὰσ ἔχον τῶν Πολυγνώτου, ἀνάθημα μὲν Κνιδίων, καλεῖται δὲ ὑπὸ Δελφῶν Λέσχη, ὅτι ἐνταῦθα συνιόντεσ τὸ ἀρχαῖον τά τε σπουδαιότερα διελέγοντο καὶ ὁπόσα μυθώδη· τοιαῦτ’ εἶναι πολλὰ ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα Ὅμηροσ ἐν Μελανθοῦσ λοιδορίᾳ πρὸσ Ὀδυσσέα ἐδήλωσεν· οὐδ’ ἐθέλεισ εὕδειν χαλκήιον ἐσ δόμον ἐλθὼνἠέ που ἐσ λέσχην, ἀλλ’ ἐνθάδε πόλλ’ ἀγορεύεισ. ἐσ τοῦτο οὖν ἐσελθόντι τὸ οἴκημα τὸ μὲν σύμπαν τὸ ἐν δεξιᾷ τῆσ γραφῆσ Ἴλιόσ τέ ἐστιν ἑαλωκυῖα καὶ ἀπόπλουσ ὁ Ἑλλήνων.

Μενελάῳ δὲ τὰ ἐσ τὴν ἀναγωγὴν εὐτρεπίζουσι, καὶ ναῦσ ἐστι γεγραμμένη καὶ ἄνδρεσ ἐν τοῖσ ναύταισ καὶ ἀναμὶξ παῖδεσ, ἐν μέσῃ δέ ἐστι τῇ νηὶ ὁ κυβερνήτησ Φρόντισ κοντοὺσ δύο ἔχων. Ὅμηροσ δὲ Νέστορα ἐποίησεν ἄλλα τε διαλεγόμενον πρὸσ Τηλέμαχον καὶ περὶ τοῦ Φρόντιδοσ·

πατρὸσ μὲν Ὀνήτοροσ, Μενελάου δὲ ἦν κυβερνήτησ, δοκιμώτατοσ δὲ ἐσ τὴν τέχνην, καὶ ὡσ Σούνιον ἤδη τὸ ἐν τῇ Ἀττικῇ παραπλέοντα ἐπέλαβεν αὐτὸν τὸ χρεών· καὶ τέωσ ὁμοῦ Νέστορι ὁ Μενέλαοσ πλέων τότε κατὰ αἰτίαν ἀπελείφθη ταύτην, ἵνα μνήματοσ καὶ ὅσα ἐπὶ νεκροῖσ ἄλλα ἀξιώσειε τὸν Φρόντιν. οὗτόσ τε οὖν ἐν τοῦ Πολυγνώτου τῇ γραφῇ καὶ ὑπ’ αὐτὸν Ἰθαιμένησ τέ τισ κομίζων ἐσθῆτα καὶ Ἐχοίαξ διὰ τῆσ ἀποβάθρασ κατιών ἐστιν, ὑδρίαν ἔχων χαλκῆν.

καταλύουσι δὲ καὶ τοῦ Μενελάου τὴν σκηνὴν οὐ πόρρω τῆσ νεὼσ οὖσαν Πολίτησ καὶ Στρόφιόσ τε καὶ Ἄλφιοσ. καὶ ἄλλην διαλύων σκηνήν ἐστιν Ἀμφίαλοσ, ὑπὸ δὲ τοῦ Ἀμφιάλου τοῖσ ποσὶ κάθηται παῖσ· ἐπίγραμμα δὲ οὐκ ἔστι τῷ παιδί, γένεια δὲ μόνῳ τῷ Φρόντιδι. καὶ μόνου τούτου τὸ ὄνομα ἐκ τῆσ ἐσ Ὀδυσσέα ποιήσεωσ ἔμαθε, τῶν δὲ ἄλλων ἐμοὶ δοκεῖν τὰ ὀνόματα συνέθηκεν αὐτὸσ ὁ Πολύγνωτοσ. Βρισηὶσ δὲ ἑστῶσα καὶ Διομήδη τε ὑπὲρ αὐτῆσ καὶ Ἶφισ πρὸ ἀμφοτέρων ἐοίκασιν ἀνασκοπούμενοι τὸ Ἑλένησ εἶδοσ.

κάθηται δὲ αὐτή τε ἡ Ἑλένη καὶ Εὐρυβάτησ πλησίον· τὸν δὲ Ὀδυσσέωσ εἶναι κήρυκα εἰκάζομεν, οὐ μὴν εἶχεν ἤδη γένεια. θεράπαινα δὲ Ἠλέκτρα καὶ Πανθαλίσ, ἡ μὲν τῇ Ἑλένῃ παρέστηκεν, ἡ δὲ ὑποδεῖ τὴν δέσποιναν ἡ Ἠλέκτρα· διάφορα δὲ καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα <ἢ> Ὅμηροσ ἔθετο ἐν Ἰλιάδι, ἔνθα καὶ Ἑλένην καὶ ἰούσασ ὁμοῦ τῇ Ἑλένῃ τὰσ δούλασ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ πεποίηκεν.

κάθηται δὲ ὑπὲρ τὴν Ἑλένην πορφυροῦν ἀνὴρ ἀμπεχόμενοσ ἱμάτιον καὶ ἐσ τὰ μάλιστα κατηφήσ·

Ἕλενον εἶναι τεκμήραιο ἂν τὸν Πριάμου καὶ πρὶν ἢ καὶ τὸ ἐπίγραμμα ἐπιλέξασθαι. πλησίον δὲ τοῦ Ἑλένου Μέγησ ἐστί· τέτρωται δὲ τὸν βραχίονα ὁ Μέγησ, καθὰ δὴ καὶ Λέσχεωσ ὁ Αἰσχυλίνου Πυρραῖοσ ἐν Ἰλίου πέρσιδι ἐποίησε· τρωθῆναι δὲ ὑπὸ τὴν μάχην τοῦτον, ἣν ἐν τῇ νυκτὶ ἐμαχέσαντο οἱ Τρῶεσ, ὑπὸ Ἀδμήτου φησὶ τοῦ Αὐγείου. γέγραπται δὲ καὶ Λυκομήδησ παρὰ τὸν Μέγητα ὁ Κρέοντοσ, ἔχων τραῦμα ἐπὶ τῷ καρπῷ·

Λέσχεωσ δ’ οὕτω φησὶν αὐτὸν ὑπὸ Ἀγήνοροσ τρωθῆναι. δῆλα οὖν ὡσ ἄλλωσ γε οὐκ ἂν ὁ Πολύγνωτοσ ἔγραψεν οὕτω τὰ ἕλκη σφίσιν, εἰ μὴ ἐπελέξατο τὴν ποίησιν τοῦ Λέσχεω· προσεπέθηκε μέντοι καὶ σφυροῦ τῷ Λυκομήδει καὶ τρίτον τραῦμα ἐν τῇ κεφαλῇ. τέτρωται δὲ καὶ Εὐρύαλοσ ὁ Μηκιστέωσ κεφαλήν τε καὶ ἐπὶ τῇ χειρὶ τὸν καρπόν. οὗτοι μὲν δὴ ἀνωτέρω τῆσ Ἑλένησ εἰσὶν ἐν τῇ γραφῇ·

ἐφεξῆσ δὲ τῇ Ἑλένῃ μήτηρ τε ἡ Θησέωσ ἐν χρῷ κεκαρμένη καὶ παίδων τῶν Θησέωσ Δημοφῶν ἐστι φροντίζων, ὅσα γε ἀπὸ τοῦ σχήματοσ, εἰ ἀνασώσασθαί οἱ τὴν Αἴθραν ἐνέσται. Ἐπίγονοι καλούμενοι Νέμεια δεύτεροι οὗτοι ἔθεσαν μετὰ Ἄδραστον.

Λέσχεωσ δὲ ἐσ τὴν Αἴθραν ἐποίησεν, ἡνίκα ἡλίσκετο Ἴλιον, ὑπεξελθοῦσαν ἐσ τὸ στρατόπεδον αὐτὴν ἀφικέσθαι τὸ Ἑλλήνων καὶ ὑπὸ τῶν παίδων γνωρισθῆναι τῶν Θησέωσ, καὶ ὡσ παρ’ Ἀγαμέμνονοσ αἰτήσαι Δημοφῶν αὐτήν·

ὁ δὲ ἐκείνῳ μὲν ἐθέλειν χαρίζεσθαι, ποιήσειν δὲ οὐ πρότερον ἔφη πρὶν Ἑλένην πεῖσαι· ἀποστείλαντι δὲ αὐτῷ κήρυκα ἔδωκεν Ἑλένη τὴν χάριν. ἐοίκεν οὖν ὁ Εὐρυβάτησ ὁ ἐν τῇ γραφῇ ἀφῖχθαί τε ὡσ τὴν Ἑλένην τῆσ Αἴθρασ ἕνεκα καὶ τὰ ἐντεταλμένα ὑπὸ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἀπαγγέλλειν. γυναῖκεσ δὲ αἱ Τρῳάδεσ αἰχμαλώτοισ τε ἤδη καὶ ὀδυρομέναισ ἐοίκασι.

γέγραπται μὲν Ἀνδρομάχη, καὶ ὁ παῖσ οἱ προσέστηκεν ἑλόμενοσ τοῦ μαστοῦ ‐ τούτῳ Λέσχεωσ ῥιφθέντι ἀπὸ τοῦ πύργου συμβῆναι λέγει τὴν τελευτήν· οὐ μὴν ὑπὸ δόγματόσ γε Ἑλλήνων, ἀλλ’ ἰδίᾳ Νεοπτόλεμον αὐτόχειρα ἐθελῆσαι γενέσθαι ‐ , γέγραπται δὲ Μηδεσικάστη, θυγατέρων μὲν Πριάμου καὶ αὕτη τῶν νόθων, ἐξῳκίσθαι δὲ ἐσ Πήδαιον πόλιν φησὶν αὐτὴν Ὅμηροσ Ἰμβρίῳ Μέντοροσ παιδὶ ἀνδρὶ ἐσ Πήδαιον συνοικοῦσαν. ἡ μὲν δὴ Ἀνδρομάχη καὶ ἡ Μηδεσικάστη καλύμματά εἰσιν ἐπικείμεναι, Πολυξένη δὲ κατὰ τὰ εἰθισμένα παρθένοισ ἀναπέπλεκται τὰσ ἐν τῇ κεφαλῇ τρίχασ·

ἀποθανεῖν δὲ αὐτὴν ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέωσ μνήματι ποιηταί τε ᾄδουσι καὶ γραφὰσ ἔν τε Ἀθήναισ καὶ Περγάμῳ τῇ ὑπὲρ Καί̈κου θεασάμενοσ οἶδα ἐχούσασ ἐσ τῆσ Πολυξένησ τὰ παθήματα. γέγραφε δὲ καὶ Νέστορα τῇ κεφαλῇ τε ἐπικείμενον πῖλον καὶ ἐν τῇ χειρὶ δόρυ ἔχοντα·

καὶ ἵπποσ κονίεσθαι μέλλοντοσ παρέχεται σχῆμα·

ἄχρι μὲν δὴ τοῦ ἵππου αἰγιαλόσ τε καὶ ἐν αὐτῷ ψηφῖδεσ ὑποφαίνονται, τὸ δὲ ἐντεῦθεν οὐκέτι ἐοίκεν εἶναι θάλασσα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION