Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 23

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 23)

Βρέννῳ δὲ καὶ τῇ στρατιᾷ τῶν τε Ἑλλήνων οἱ ἐσ Δελφοὺσ ἀθροισθέντεσ ἀντετάξαντο, καὶ τοῖσ βαρβάροισ ἀντεσήμαινε τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ ταχύ τε καὶ ὧν ἴσμεν φανερώτατα. ἥ τε γὰρ γῆ πᾶσα, ὅσην ἐπεῖχεν ἡ τῶν Γαλατῶν στρατιά, βιαίωσ καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἐσείετο τῆσ ἡμέρασ, βρονταί τε καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖσ ἐγίνοντο· καὶ οἱ μὲν ἐξέπληττόν τε τοὺσ Κελτοὺσ καὶ δέχεσθαι τοῖσ ὠσὶ τὰ παραγγελλόμενα ἐκώλυον, τὰ δὲ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ οὐκ ἐσ ὅντινα κατασκήψαι μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺσ πλησίον καὶ αὐτοὺσ ὁμοίωσ καὶ τὰ ὅπλα ἐξῆπτε.

τά τε τῶν ἡρώων τηνικαῦτά σφισιν ἐφάνη φάσματα, ὁ Ὑπέροχοσ καὶ ὁ Λαόδοκόσ τε καὶ Πύρροσ· οἱ δὲ καὶ τέταρτον Φύλακον ἐπιχώριον Δελφοῖσ ἀπαριθμοῦσιν ἡρ́ωα. ἀπέθανον δὲ καὶ αὐτῶν παρὰ τὸ ἔργον τῶν Φωκέων ἄλλοι τε ἀριθμὸν πολλοὶ καὶ Ἀλεξίμαχοσ, ὃσ ἐν τῇ μάχῃ ταύτῃ μάλιστα Ἑλλήνων ἡλικίασ τε τῷ ἀκμάζοντι καὶ ἰσχύι σώματοσ καὶ τῷ ἐρρωμένῳ τοῦ θυμοῦ κατεχρήσατο ἐσ τῶν βαρβάρων τὸν φόνον·

Φωκεῖσ δὲ εἰκόνα τοῦ Ἀλεξιμάχου ποιησάμενοι ἀπέστειλαν τῷ Ἀπόλλωνι ἐσ Δελφούσ.

τοιούτοισ μὲν οἱ βάρβαροι παρὰ πᾶσαν τὴν ἡμέραν παθήμασί τε καὶ ἐκπλήξει συνείχοντο·

τὰ δὲ <ἐν> τῇ νυκτὶ πολλῷ σφᾶσ ἔμελλεν ἀλγεινότερα ἐπιλήψεσθαι. ῥῖγόσ τε γὰρ ἰσχυρὸν καὶ νιφετὸσ ἦν ὁμοῦ τῷ ῥίγει, πέτραι τε ἀπολισθάνουσαι τοῦ Παρνασσοῦ μεγάλαι τε καὶ κρημνοὶ καταρρηγνύμενοι σκοπὸν τοὺσ βαρβάρουσ εἶχον, καὶ αὐτοῖσ οὐ κατὰ ἕνα ἢ δύο ἀλλὰ κατὰ τριάκοντα καὶ ἔτι πλείοσιν, ὡσ ἕκαστοι ἐν τῷ αὐτῷ φρουροῦντεσ ἢ καὶ ἀναπαυόμενοι τύχοιεν, ἀθρόοισ ἡ ἀπώλεια ἐγένετο ὑπὸ τῆσ ἐμβολῆσ τῶν κρημνῶν. ἅμα δὲ τῷ ἡλίῳ ἀνίσχοντι οἱ Ἕλληνεσ ἐπῄεσάν σφισιν ἐκ τῶν Δελφῶν, οἱ μὲν ἄλλοι τὴν ἐπὶ τὸ στράτευμα εὐθεῖαν, οἱ Φωκεῖσ δὲ ἅτε καὶ μᾶλλον ἔχοντεσ τῶν χωρίων ἐμπείρωσ κατέβησάν τε διὰ τῆσ χιόνοσ κατὰ τὰ ἀπότομα τοῦ Παρνασσοῦ καὶ ἔλαθον κατὰ νώτου γενόμενοι τοῖσ Κελτοῖσ, ἠκόντιζόν τε ἐσ αὐτοὺσ καὶ ἐτόξευον σὺν οὐδενὶ ἀπὸ τῶν βαρβάρων δείματι.

οἱ δὲ ἀρχομένησ μὲν τῆσ μάχησ, καὶ μάλιστα οἱ περὶ τὸν Βρέννον ‐ οὗτοι δὲ μήκιστοί τε ἦσαν καὶ ἀλκιμώτατοι τῶν Γαλατῶν ‐ τότε μὲν ὑπὸ προθυμίασ ἔτι ἀντεῖχον βαλλόμενοί τε πανταχόθεν καὶ οὐχ ἧσσον ὑπὸ τοῦ ῥίγουσ, μάλιστα οἱ τραυματίαι, ταλαιπωροῦντεσ·

λιποψυχήσαντα ἐκκομίζουσιν ἐκ τῆσ μάχησ, οἱ δὲ βάρβαροι πανταχόθεν σφίσιν ἐγκειμένων τῶν Ἑλλήνων ὑπέφευγόν τε ἄκοντεσ καὶ ἑαυτῶν τοὺσ ἀδυνάτουσ διὰ τραύματα ἕπεσθαι καὶ ἀρρωστίαν φονεύουσιν.

καὶ οἱ μὲν ἐστρατοπεδεύσαντο ἔνθα νὺξ κατελάμβανεν ἀναχωροῦντασ, ἐν δὲ τῇ νυκτὶ φόβοσ σφίσιν ἐμπίπτει Πανικόσ·

τὰ γὰρ ἀπὸ αἰτίασ οὐδεμιᾶσ δείματα ἐκ τούτου φασὶ γίνεσθαι. ἐνέπεσε μὲν ἐσ τὸ στράτευμα ἡ ταραχὴ περὶ βαθεῖαν τὴν ἑσπέραν, καὶ ὀλίγοι τὸ κατ’ ἀρχὰσ ἐγένοντο οἱ παραχθέντεσ ἐκ τοῦ νοῦ, ἐδόξαζόν τε οὗτοι κτύπου τε ἐπελαυνομένων ἵππων καὶ ἐφόδου πολεμίων <αἰσθάνεσθαι>· μετὰ δὲ οὐ πολὺ καὶ ἐσ ἅπαντασ διέδρα ἡ ἄγνοια. ἀναλαβόντεσ οὖν τὰ ὅπλα καὶ διαστάντεσ ἔκτεινόν τε ἀλλήλουσ καὶ ἀνὰ μέροσ ἐκτείνοντο, οὔτε γλώσσησ τῆσ ἐπιχωρίου συνιέντεσ οὔτε τὰσ ἀλλήλων μορφὰσ οὔτε τῶν θυρεῶν καθορῶντεσ τὰ σχήματα·

ἀλλὰ ἀμφοτέραισ ταῖσ τάξεσιν ὁμοίωσ ὑπὸ τῆσ ἐν τῷ παρόντι ἀγνοίασ οἵ τε ἄνδρεσ οἱ ἀνθεστηκότεσ εἶναί σφισιν Ἕλληνεσ καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ ὅπλα ἐφαίνοντο καὶ Ἑλλάδα ἀφιέναι τὴν φωνήν, ἥ τε ἐκ τοῦ θεοῦ μανία πλεῖστον ἐξειργάσατο ὑπ’ ἀλλήλων τοῖσ Γαλάταισ τὸν φόνον. τῶν δὲ Φωκέων ὅσοι κατελίποντο κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ φυλακῆσ βοσκημάτων ἕνεκα, πρῶτοί τε ᾔσθοντο καὶ ἀπαγγέλλουσι τοῖσ Ἕλλησι τὰ ἐν τῇ νυκτὶ κατασχόντα τοὺσ βαρβάρουσ.

ἀναθαρσήσαντεσ δὲ οἱ Φωκεῖσ προθυμότερον ἔτι ἐνέκειντο τοῖσ Κελτοῖσ· τε αὐτίκα τοῖσ Γαλάταισ διὰ παντὸσ τοῦ στρατοῦ καὶ σίτου καὶ ὅσα ἐσ τροφὴν ἄλλα ἔνδεια ἰσχυρά.

πλῆθοσ δὲ τὸ ἐν τῇ Φωκίδι αὐτῶν ἀναλωθέν, ὀλίγῳ μὲν ἑξακισχιλίων ἐλάσσονεσ οἱ ἐν ταῖσ μάχαισ, οἱ δ’ ἐν τῇ χειμερίῳ διαφθαρέντεσ νυκτὶ καὶ ὕστερον οἱ ἐν τῷ Πανικῷ δείματι ἐγένοντο ὑπὲρ τοὺσ μυρίουσ, τοσοῦτοι δὲ ἄλλοι καὶ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ.

Ἀθηναίων δὲ ἄνδρεσ ἐπισκεψόμενοι μὲν ἀφίκοντο ἐν Δελφοῖσ·

τότε δὲ ἐπανήκοντεσ τά τε ἄλλα ἤγγελλον ὁποῖα συμβεβήκει τοῖσ βαρβάροισ καὶ τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ κατειληφότα. οἱ δὲ αὐτοί τε ἐξεστρατεύοντο καὶ ὡσ τὴν Βοιωτίαν διώδευον οἱ Βοιωτοί σφισιν ἀνεμίχθησαν· οὕτω δὴ ἀμφότεροι τοῖσ βαρβάροισ ἐπακολουθοῦντεσ ἐλόχων τε καὶ ἔκτεινον τοὺσ ἀεὶ ἐσχάτουσ. τοῖσ δὲ φεύγουσιν ὁμοῦ τῷ Βρέννῳ καὶ οἱ περὶ τὸν Ἀκιχώριον ἐν τῇ προτέρᾳ νυκτὶ ἀνεμίχθησαν·

βραδεῖαν γὰρ τὴν πορείαν ἐποίησάν σφισιν οἱ Αἰτωλοὶ τοῖσ τε ἀκοντίοισ ἐσ αὐτοὺσ ἀφειδέστερον καὶ ὅτῳ τύχοιεν καὶ ἄλλῳ χρώμενοι, ὥστε ἐσ τὸ στρατόπεδον τὸ πρὸσ τῇ Ἡρακλείᾳ μοῖρα οὐ πολλὴ διέφυγεν ἐξ αὐτῶν. τῷ δὲ Βρέννῳ κατὰ μὲν τὰ τραύματα ἐλείπετο ἔτι σωτηρίασ ἐλπίσ· τῶν δὲ πολιτῶν φόβῳ φασὶν αὐτὸν καὶ τῇ αἰδοῖ πλέον, ἅτε τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι κακῶν αἴτιον, ἑκουσίωσ ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ἀκράτου πίνοντα τοῦ οἴνου. καὶ τὸ ἀπὸ τούτου δὲ οἱ βάρβαροι μέχρι μὲν τοῦ Σπερχειοῦ χαλεπῶσ ἐκομίσθησαν, τῶν Αἰτωλῶν βιαίωσ σφίσιν ἐγκειμένων·

ἀποσωθῆναι.

ἐγένετο δὲ τῶν Κελτῶν στρατεία τε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἡ ἀπώλεια Ἀναξικράτουσ Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, δευτέρῳ δὲ ἔτει τῆσ πέμπτησ Ὀλυμπιάδοσ ἐπὶ εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ἣν Λάδασ Αἰγιεὺσ ἐνίκα στάδιον·

τῷ δὲ ἔτει τῷ ἐφεξῆσ Δημοκλέουσ Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, οἱ δὲ αὖθισ ἐσ τὴν Ἀσίαν διαβαίνουσιν οἱ Κελτοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION