Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17)

βαρβάρων δὲ τῶν πρὸσ τῇ ἑσπέρᾳ οἱ ἔχοντεσ Σαρδώ, εἰκόνα οὗτοι χαλκῆν τοῦ ἐπωνύμου σφίσιν ἀπέστειλαν. ἡ δὲ Σαρδὼ μέγεθοσ μὲν καὶ εὐδαιμονίαν ἐστὶν ὁμοία ταῖσ μάλιστα ἐπαινουμέναισ· ὄνομα δὲ αὐτῇ τὸ ἀρχαῖον ὅ τι μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἐγένετο οὐκ οἶδα, Ἑλλήνων δὲ οἱ κατ’ ἐμπορίαν ἐσπλέοντεσ Ἰχνοῦσσαν ἐκάλεσαν, ὅτι τὸ σχῆμα τῇ νήσῳ κατ’ ἴχνοσ μάλιστά ἐστιν ἀνθρώπου. μῆκοσ δὲ ἀπ’ αὐτῆσ εἴκοσι στάδιοι καὶ ἑκατόν εἰσι καὶ χίλιοι, εὖροσ δὲ ἐσ εἴκοσί τε καὶ τετρακοσίουσ προήκει. πρῶτοι δὲ διαβῆναι λέγονται ναυσὶν ἐσ τὴν νῆσον Λίβυεσ·

ἡγεμὼν δὲ τοῖσ Λίβυσιν ἦν Σάρδοσ ὁ Μακήριδοσ, Ἡρακλέουσ δὲ ἐπονομασθέντοσ ὑπὸ Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων. Μακήριδι μὲν δὴ αὐτῷ τὰ ἐπιφανέστατα ὁδὸσ ἐγένετο ἡ ἐσ Δελφούσ· Σάρδῳ δὲ ἡγεμονία τε ὑπῆρξε τῶν Λιβύων ἡ ἐσ τὴν Ἰχνοῦσσαν καὶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ Σάρδου τούτου μετέβαλεν ἡ νῆσοσ. οὐ μέντοι τούσ γε αὐτόχθονασ ἐξέβαλεν ὁ τῶν Λιβύων στόλοσ, σύνοικοι δὲ ὑπ’ αὐτῶν οἱ ἐπελθόντεσ ἀνάγκῃ μᾶλλον ἢ ὑπὸ εὐνοίασ ἐδέχθησαν. καὶ πόλεισ μὲν οὔτε οἱ Λίβυεσ οὔτε τὸ γένοσ τὸ ἐγχώριον ἠπίσταντο ποιήσασθαι·

σποράδεσ δὲ ἐν καλύβαισ τε καὶ σπηλαίοισ, ὡσ ἕκαστοι τύχοιεν, ᾤκησαν. ἔτεσι δὲ ὕστερον μετὰ τοὺσ Λίβυασ ἀφίκοντο ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐσ τὴν νῆσον οἱ μετ’ Ἀρισταίου.

παῖδα δὲ λέγουσιν Ἀρισταῖον Ἀπόλλωνόσ τε εἶναι καὶ Κυρήνησ· ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀκταίωνοσ περισσῶσ ἀλγήσαντα τῇ συμφορᾷ καὶ Βοιωτίᾳ τε καὶ πάσῃ τῇ Ἑλλάδι κατὰ ταὐτὰ ἀχθόμενον, οὕτωσ ἐσ τὴν Σαρδὼ μετοικῆσαί φασιν αὐτόν. οἱ δὲ καὶ Δαίδαλον ἀποδρᾶναι τηνικαῦτα καὶ οἴκου διὰ τὴν ἐπιστρατείαν τὴν Κρητῶν καὶ ἀποικίασ ἐσ τὴν Σαρδὼ μετασχεῖν τῷ Ἀρισταίῳ νομίζουσιν·

ἔχοι δ’ ἂν λόγον οὐδένα Αὐτονόῃ τῇ Κάδμου συνοικήσαντι τῷ Ἀρισταίῳ Δαίδαλον ἢ ἀποικίασ ἢ ἄλλου τινὸσ μετεσχηκέναι, ὃσ ἡλικίαν κατὰ Οἰδίποδα ἦν βασιλεύοντα ἐν Θήβαισ. πόλιν δ’ οὖν οἰκίζουσιν οὐδεμίαν οὐδ’ οὗτοι, ὅτι ἀριθμῷ τε καὶ ἰσχύι ἐλάσσονεσ ἐμοὶ δοκεῖν ἢ κατὰ πόλεωσ ἦσαν οἰκισμόν. μετὰ δὲ Ἀρισταῖον Ἴβηρεσ ἐσ τὴν Σαρδὼ διαβαίνουσιν ὑπὸ ἡγεμόνι τοῦ στόλου Νώρακι, καὶ ᾠκίσθη Νώρα πόλισ ὑπὸ αὐτῶν·

ταύτην πρώτην γενέσθαι πόλιν μνημονεύουσιν ἐν τῇ νήσῳ, παῖδα δὲ Ἐρυθείασ τε τῆσ Γηρυόνου καὶ Ἑρμοῦ λέγουσιν εἶναι τὸν Νώρακα. τετάρτη δὲ μοῖρα Ιὀλάου Θεσπιέων τε καὶ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ στρατιὰ κατῆρεν ἐσ Σαρδώ, καὶ Ὀλβίαν μὲν πόλιν οἰκίζουσιν, ἰδίᾳ δὲ Ὀγρύλην οἱ Ἀθηναῖοι διασώζοντεσ τῶν δήμων τῶν οἴκοι τινὸσ τὸ ὄνομα· ἢ καὶ αὐτὸσ τοῦ στόλου μετεῖχεν Ὀγρύλοσ.

ἔστι δ’ οὖν καὶ κατ’ ἐμὲ ἔτι χωρία τε Ιὀλάια ἐν τῇ Σαρδοῖ καὶ Ιὄλαοσ παρὰ τῶν οἰκητόρων ἔχει τιμάσ. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένησ ἄλλοι τε ἐκφεύγουσι τῶν Τρώων καὶ οἱ ἀποσωθέντεσ μετὰ Αἰνείου·

τούτων μοῖρα ἀπενεχθεῖσα ὑπὸ ἀνέμων ἐσ Σαρδὼ ἀνεμίχθησαν τοῖσ προενοικοῦσιν Ἕλλησι. καταστῆναι δὲ ἐσ μάχην τῷ Ἑλληνικῷ καὶ τοῖσ Τρωσὶν ἐκώλυσε τοὺσ βαρβάρουσ· παρασκευῇ τε γὰρ ἴσοι τῇ ἁπάσῃ τὰ ἐσ πόλεμον ἦσαν καὶ ὁ Θόρσοσ ποταμὸσ διὰ μέσου σφίσι ῥέων τῆσ χώρασ ἐπ’ ἴσησ καὶ ἀμφοτέροισ διαβαίνειν παρεῖχε δέοσ. ὕστερον μέντοι πολλοῖσ ἔτεσιν οἱ Λίβυεσ ἐπεραιώθησάν τε αὖθισ ἐσ τὴν νῆσον στόλῳ μείζονι καὶ ἦρξαν ἐσ τὸ Ἑλληνικὸν πολέμου.

τὸ μὲν δὴ Ἑλληνικὸν ἐσ ἅπαν ἐπέλαβε φθαρῆναι, ἢ ὀλίγον ἐγένετο ἐξ αὐτοῦ τὸ ὑπολειφθέν· οἱ δὲ Τρῶεσ ἐσ τῆσ νήσου τὰ ὑψηλὰ ἀναφεύγουσι, καταλαβόντεσ δὲ ὄρη δύσβατα ὑπὸ σκολόπων τε καὶ κρημνῶν Ἰλιεῖσ μὲν ὄνομα καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι ἔχουσι, Λίβυσι μέντοι τὰσ μορφὰσ καὶ τῶν ὅπλων τὴν σκευὴν καὶ ἐσ τὴν πᾶσαν δίαιταν ἐοίκασιν. ἔστι δὲ νῆσοσ οὐ πολὺ ἀπέχουσα τῆσ Σαρδοῦσ, Κύρνοσ ὑπὸ Ἑλλήνων, ὑπὸ δὲ Λιβύων τῶν ἐνοικούντων καλουμένη Κορσική.

ἐκ ταύτησ μοῖρα οὐκ ἐλαχίστη στάσει πιεσθεῖσα ἀφίκετο ἐσ τὴν Σαρδώ, καὶ ᾤκησαν τῆσ χώρασ ἀποτεμόμενοι τῆσ ἐν τοῖσ ὄρεσιν· τῷ οἴκοθεν Κορσοί.

Καρχηδόνιοι δὲ ὅτε ναυτικῷ μάλιστα ἴσχυσαν, κατεστρέψαντο μὲν καὶ ἅπαντασ τοὺσ ἐν τῇ Σαρδοῖ πλὴν Ἰλιέων τε καὶ Κορσῶν ‐ τούτοισ δὲ μὴ ἐσ δουλείαν ὑπαχθῆναι τὸ ἐχυρὸν ἤρκεσε τῶν ὀρῶν ‐ , ᾤκισαν δὲ ἐν τῇ νήσῳ καὶ αὐτοὶ πόλιν οἱ Καρχηδόνιοι Κάραλίν τε καὶ Σύλκουσ.

τοῦ δὲ ἐπικουρικοῦ τῶν Καρχηδονίων Λίβυεσ ἢ Ἴβηρεσ ἐσ ἀμφισβήτησιν λαφύρων ἀφικόμενοι καὶ ὡσ εἶχον ὀργῆσ ἀποστάντεσ ἐσῳκίσαντο ἐσ τὰ ὑψηλὰ καὶ οὗτοι τῆσ νήσου. Βαλαροὶ τὸ ὄνομά ἐστιν αὐτοῖσ κατὰ γλῶσσαν τὴν Κυρνίων· Βαλαροὺσ γὰρ τοὺσ φυγάδασ καλοῦσιν οἱ Κύρνιοι. γένη μὲν τοσαῦτα τὴν Σαρδὼ καὶ ἐσῳκισμένα οὕτω νέμεται, τῆσ δὲ νήσου τὰ πρὸσ τῆσ ἄρκτου καὶ ἠπείρου τῆσ κατὰ Ἰταλίαν ἐστὶν ὄρη δύσβατα τὰ πέρατα συνάπτοντα ἀλλήλοισ·

καὶ ἢν παραπλέῃσ, ναυσὶν <οὔ>τε ὁρ́μουσ παρέχεται κατὰ τοῦτο ἡ νῆσοσ πνεύματά τε ἄτακτα καὶ ἰσχυρὰ αἱ ἄκραι τῶν ὀρῶν καταπέμπουσιν ἐσ τὴν θάλασσαν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα διὰ μέσησ αὐτῆσ ὄρη χθαμαλώτερα.

ὁ δὲ ἀὴρ ὁ ἐνταῦθα θολερόσ τε ὡσ ἐπίπαν ἐστὶ καὶ νοσώδησ· αἴτιοι δὲ οἵ τε ἅλεσ οἱ πηγνύμενοι καὶ ὁ νότοσ βαρὺσ καὶ βίαιοσ ἐγκείμενοσ, οἱ ἄνεμοί τε οἱ ἀπὸ τῆσ ἄρκτου διὰ τὸ ὑψηλὸν τῶν ὀρῶν τῶν πρὸσ τῆσ Ἰταλίασ κωλύονται πνέοντεσ θέρουσ ὡρ́ᾳ τόν τε ἀέρα τὸν ταύτῃ καὶ τὴν γῆν ἀναψύχειν. οἱ δὲ τὴν Κύρνον σταδίουσ φασὶν οὐ πλέονασ ἀπὸ τῆσ Σαρδοῦσ ἢ ὀκτὼ τῇ θαλάσσῃ διείργεσθαι, ὀρεινήν τε οὖσαν καὶ ἐσ ὕψοσ διὰ πάσησ ἀνήκουσαν· Ζέφυρον οὖν καὶ Βορέαν ὑπὸ τῆσ Κύρνου κωλύεσθαι νομίζουσι μὴ καὶ ἄχρι τῆσ Σαρδοῦσ ἐξικνεῖσθαι.

ὄφεισ δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν, οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν.

οἱ δὲ τράγοι ἄγριοι μέγεθοσ μὲν τοὺσ ἑτέρωθι οὐχ ὑπερβάλλουσιν, εἶδοσ δέ ἐστιν αὐτοῖσ ὁποῖον ἐν πλαστικῇ τισ ἂν τῇ Αἰγιναίᾳ ποιήσειεν ἀγρίου κριοῦ· τὰ μέντοι ἀμφὶ τὸ στῆθοσ δασύτερά ἐστιν αὐτοῖσ ἢ ὡσ πρὸσ Αἰγιναίαν τέχνην εἰκάσαι· κέρατα δὲ οὐ διεστηκότα ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἀλλὰ ἐσ εὐθὺ παρὰ τὰ ὦτα ἔχουσιν ἐληλιγμένα· ὠκύτητι δὲ ἅπαντα τὰ θηρία ὑπερήρκασι. πλὴν δὲ ἢ βοτάνησ μιᾶσ καθαρεύει καὶ ἀπὸ φαρμάκων ἡ νῆσοσ ὅσα ἐργάζεται θάνατον·

ἡ πόα δὲ ἡ ὀλέθριοσ σελίνῳ μέν ἐστιν ἐμφερήσ, τοῖσ φαγοῦσι δὲ γελῶσιν ἐπιγίνεσθαι τὴν τελευτὴν λέγουσιν. ἐπὶ τούτῳ δὲ Ὅμηρόσ τε καὶ οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τὸν ἐπὶ οὐδενὶ ὑγιεῖ Σαρδάνιον γέλωτα ὀνομάζουσι. φύεται δὲ μάλιστα ἡ πόα περὶ τὰσ πηγάσ, οὐ μέντοι μεταδίδωσί γε καὶ τῷ ὕδατι τοῦ ἰοῦ. τὸν μὲν δὴ περὶ τῆσ Σαρδοῦσ λόγον ἐπεισηγαγόμεθα ἐσ τὴν Φωκίδα συγγραφήν, ὅτι οὐχ ἥκιστα καὶ ἐσ ταύτην οἱ Ἕλληνεσ τὴν νῆσον ἀνηκόωσ εἶχον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION