Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 21)

προελθὼν οὖν ἀπὸ τῆσ Ἡρακλείασ ‐ ἐπυνθάνετο γὰρ παρὰ αὐτομόλων τοὺσ συνειλεγμένουσ ἐσ Πύλασ ἀπὸ ἑκάστησ πόλεωσ ‐ ὑπερεφρόνει τε τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ ἦρχεν ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν μάχησ ἅμα ἀνίσχοντι τῷ ἡλίῳ, οὔτε Ἕλληνα ἔχων μάντιν οὔτε ἱεροῖσ ἐπιχωρίοισ χρώμενοσ, εἰ δὴ ἔστι γε μαντεία Κελτική. ἐνταῦθα οἱ Ἕλληνεσ ἐν σιγῇ τε ἐπῄεσαν καὶ ἐν κόσμῳ· ὥστε τὴν φάλαγγα ἐπιταράσσειν τὴν οἰκείαν καὶ οἱ ψιλοὶ μένοντεσ κατὰ χώραν τά τε ἀκόντια ἔπεμπον καὶ ὅσα ἀπὸ τῶν τόξων ἢ σφενδονῶν.

τὰ δὲ ἱππικὰ ἀμφοτέροισ ἀχρεῖα ἐγένετο ἅτε οὐ στενοῦ μόνον χωρίου τοῦ μετὰ τὰσ Πύλασ ὄντοσ ἀλλὰ καὶ ὑπὸ αὐτοφυοῦσ πέτρασ λείου καὶ διὰ τῶν ῥευμάτων τὸ συνεχὲσ τὰ πλείονα καὶ ὀλισθηροῦ.

τοῖσ δὲ Γαλάταισ τὰ μὲν τῆσ σκευῆσ ἀσθενέστερα ἦν ‐ θυρεοὺσ γὰρ τοὺσ ἐπιχωρίουσ εἶχον, καὶ ἄλλο σφίσιν οὐκ ἦν ὅπλον σκέπη σώματοσ ‐ , πλέον δὲ ἔτι ἐμπειρίᾳ τῇ ἐσ τὰ πολεμικὰ ἀπέδεον. οἱ δὲ ἐν ὀργῇ τε ἐπὶ τοὺσ ἐναντίουσ καὶ θυμῷ μετὰ οὐδενὸσ λογισμοῦ καθάπερ τὰ θηρία ἐχώρουν·

καὶ οὔτε πελέκεσι διαιρουμένουσ ἢ ὑπὸ μαχαιρῶν <ἡ> ἀπόνοια τοὺσ ἔτι ἐμπνέοντασ ἔτι ἀπέλειπεν, οὔτε ὅσοι βέλεσι καὶ ἀκοντίοισ διεπείροντο, ὑφῄρουν τοῦ θυμοῦ, μέχρι οὗ παρέμενεν ἡ ψυχή· οἱ δὲ καὶ ἐκ τῶν τραυμάτων τὰ δόρατα οἷσ ἐβέβληντο ἀνασπῶντεσ ἠφίεσάν τε ἐσ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ ἐχρῶντο ἐκ χειρόσ. ἐν τούτῳ δὲ οἱ ἐπὶ τῶν τριήρων Ἀθηναῖοι μόγισ μὲν καὶ οὐκ ἄνευ κινδύνου, παραπλεύσαντεσ δὲ ὅμωσ διὰ τῆσ ἰλύοσ, <ἣ> ἐπὶ πλεῖστον ἐπέχει τῆσ θαλάσσησ, καὶ τὰσ ναῦσ ὅτι ἐγγύτατα τῶν βαρβάρων σχόντεσ, βέλεσί τε παντοίοισ ἐσ τὰ πλάγια καὶ τοξεύμασιν ἐσ αὐτοὺσ ἐχρῶντο.

καμνόντων δὲ λόγου μειζόνωσ τῶν Κελτῶν καὶ ἅτε ἐν στενοχωρίᾳ μικρὰ μὲν δρώντων, διπλάσια δὲ καὶ τετραπλάσια πασχόντων, ἀναχωρεῖν ἐσ τὸ στρατόπεδον ἐσήμαινόν σφισιν <οἱ> ἡγεμόνεσ. συνεπατήθησαν ὑπὸ ἀλλήλων, πολλοὶ δὲ ἐσ τὸ τέλμα ἐμπεσόντεσ ἠφανίσθησαν κατὰ τοῦ πηλοῦ, καὶ ἀπώλεια οὐκ ἐλάσσων ἀναχωροῦσιν αὐτοῖσ ἢ ἐν τοῦ ἀγῶνοσ συνέβη τῇ ἀκμῇ.

τοὺσ μὲν δὴ Ἕλληνασ τὸ Ἀττικὸν ὑπερεβάλετο ἀρετῇ τὴν ἡμέραν ταύτην·

αὐτῶν δὲ Ἀθηναίων Κυδίασ μάλιστα ἐγένετο ἀγαθόσ, νέοσ τε ἡλικίαν καὶ τότε ἐσ ἀγῶνα ἐλθὼν πολέμου πρῶτον. ἀποθανόντοσ δὲ ὑπὸ τῶν Γαλατῶν τὴν ἀσπίδα οἱ προσήκοντεσ ἀνέθεσαν τῷ Ἐλευθερίῳ Διί, καὶ ἦν τὸ ἐπίγραμμα· ημαρλα δὴ ποθέουσα νέαν ἔτι Κυδίου ἥβηνἀσπὶσ ἀριζήλου φωτόσ, ἄγαλμα Διί,ἇσ διὰ δὴ πρώτασ λαιὸν τότε πῆχυν ἔτεινεν,εὖτ’ ἐπὶ τὸν Γαλάταν ἤκμασε θοῦροσ Ἄρησ. τοῦτο μὲν δὴ ἐπεγέγραπτο πρὶν ἢ τοὺσ ὁμοῦ Σύλλᾳ καὶ ἄλλα τῶν Ἀθήνῃσι καὶ τὰσ ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Ἐλευθερίου Διὸσ καθελεῖν ἀσπίδασ·

τότε δὲ ἐν ταῖσ Θερμοπύλαισ οἱ μὲν Ἕλληνεσ μετὰ τὴν μάχην τούσ τε αὑτῶν ἔθαπτον καὶ ἐσκύλευον τοὺσ βαρβάρουσ, οἱ Γαλάται δὲ οὔτε ὑπὲρ ἀναιρέσεωσ τῶν νεκρῶν ἐπεκηρυκεύοντο ἐποιοῦντό τε ἐπ’ ἴσησ γῆσ σφᾶσ τυχεῖν ἢ θηρία τε αὐτῶν ἐμφορηθῆναι καὶ ὅσον τεθνεῶσι πολέμιόν ἐστιν ὀρνίθων. ὀλιγώρωσ δὲ αὐτοὺσ ἐσ τῶν ἀπογινομένων ἔχειν τὰσ ταφὰσ δύο ἐμοὶ δοκεῖν τὰ ἀναπείθοντα ἦν, πολεμίουσ τε ἄνδρασ ἐκπλῆξαι καὶ ὅτι ἔστι τεθνεώτων οὐ δι’ ἔθουσ οἶκτοσ αὐτοῖσ.

ἀπέθανον δὲ παρὰ τὴν μάχην τεσσαράκοντα μὲν τοῦ Ἑλληνικοῦ, τοὺσ δὲ τῶν βαρβάρων οὐχ οἱο͂́ν τε ἦν ἀκριβῶσ ἐξευρεῖν· πολὺ γὰρ καὶ τὸ ἀφανισθὲν κατὰ τῆσ ἰλύοσ ἐγένετο ἐξ αὐτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION