Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 9

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 9)

Δελφοῖσ δὲ ἡ πόλισ ἄναντεσ διὰ πάσησ παρέχεται σχῆμα, κατὰ τὰ αὐτὰ δὲ τῇ πόλει τῇ ἄλλῃ καὶ ὁ ἱερὸσ περίβολοσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ. οὗτοσ δὲ μεγέθει μέγασ καὶ ἀνωτάτω τοῦ ἄστεώσ ἐστι· τέτμηνται δὲ καὶ ἔξοδοι δι’ αὐτοῦ συνεχεῖσ. αὐτῶν μνήμην.

ἀθλητὰσ μὲν οὖν καὶ ὅσαι ἀγωνισταὶ μουσικῆσ τῶν ἀνθρώπων τοῖσ πλείοσιν ἐγίνοντο μετὰ οὐδενὸσ λογισμοῦ, μετὰ τῆσ <οὐ πάνυ τι ἡγοῦμαι> σπουδῆσ <ἀξίουσ>·

ἀθλητὰσ δὲ ὁπόσοι τι καὶ ὑπελείποντο ἐσ δόξαν, ἐν λόγῳ σφᾶσ ἐδήλωσα τῷ ἐσ Ἠλείουσ. Φαύ̈λῳ δὲ Κροτωνιάτῃ ‐ Ὀλυμπίασι μὲν οὐκ ἔστιν αὐτῷ νίκη, τὰσ δὲ Πυθοῖ πεντάθλου δύο ἀνείλετο καὶ σταδίου τὴν τρίτην· ἐναυμάχησε δὲ καὶ ἐναντία τοῦ Μήδου ναῦν τε παρασκευασάμενοσ οἰκείαν καὶ Κροτωνιατῶν ὁπόσοι ἐπεδήμουν τῇ Ἑλλάδι ἀνεβίβασεν ‐ τούτου ἐστὶν ἀνδριὰσ ἐν Δελφοῖσ. τὰ μὲν δὴ ἐσ τὸν Κροτωνιάτην οὕτωσ εἶχεν, ἐσελθόντι δὲ ἐσ τὸ τέμενοσ χαλκοῦσ ταῦροσ τέχνη μὲν Θεοπρόπου ἐστὶν Αἰγινήτου, Κορκυραίων δὲ ἀνάθημα. λέγεται δὲ ὡσ ταῦροσ ἐν τῇ Κορκύρᾳ καταλιπὼν τὰσ ἄλλασ βοῦσ καὶ ἀπὸ τῆσ νομῆσ κατερχόμενοσ ἐμυκᾶτο ἐπὶ θαλάσσῃ·

γινομένου δὲ ἐπὶ ἡμέρᾳ πάσῃ τοῦ αὐτοῦ κάτεισιν ἐπὶ θάλασσαν ὁ βουκόλοσ, καὶ εἶδεν ἰχθύων τῶν θύννων ἀτέκμαρτόν τι ἀριθμῷ πλῆθοσ. καὶ ὁ μὲν δῆλα τοῖσ ἐν τῇ πόλει Κορκυραίοισ ἐποίησεν·

οἱ δὲ ‐ ἑλεῖν γὰρ τοὺσ θύννουσ προαιρούμενοι τὴν ἄλλωσ ταλαιπωρίαν εἶχον ‐ θεωροὺσ ἀποστέλλουσιν ἐσ Δελφούσ· καὶ οὕτω Ποσειδῶνί τε ἐκεῖνον θύουσι τὸν ταῦρον καὶ αὐτίκα μετὰ τὴν θυσίαν αἱροῦσι τοὺσ ἰχθῦσ, καί σφισι τὸ ἀνάθημα ἐν Ὀλυμπίᾳ τε καὶ ἐν Δελφοῖσ ἐστιν ἡ δεκάτη τῆσ ἄγρασ. ἐφεξῆσ δὲ Τεγεατῶν ἀναθήματα ἀπὸ Λακεδαιμονίων Ἀπόλλων ἐστὶ καὶ Νίκη καὶ οἱ ἐπιχώριοι τῶν ἡρώων, Καλλιστώ τε ἡ Λυκάονοσ καὶ Ἀρκὰσ ὁ ἐπώνυμοσ τῆσ γῆσ καὶ οἱ τοῦ Ἀρκάδοσ παῖδεσ Ἔλατοσ καὶ Ἀφείδασ καὶ Ἀζάν, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Τρίφυλοσ·

τούτῳ δὲ ἦν οὐκ Ἐρατὼ τῷ Τριφύλῳ μήτηρ, ἀλλὰ Λαοδάμεια ἡ Ἀμύκλα τοῦ ἐν Λακεδαίμονι βασιλεύσαντοσ·

ἀνάκειται δὲ καὶ Ἔρασοσ Τριφύλου παῖσ. οἱ δὲ εἰργασμένοι τὰ ἀγάλματα Παυσανίασ ἐστὶν Ἀπολλωνιάτησ, οὗτοσ μὲν τόν τε Ἀπόλλωνα καὶ Καλλιστώ, τὴν δὲ Νίκην καὶ τοῦ Ἀρκάδοσ <τὴν> εἰκόνα ὁ Σικυώνιοσ Δαίδαλοσ·

Ἀντιφάνησ δὲ Ἀργεῖοσ καὶ Σαμόλασ Ἀρκάσ, οὗτοσ μὲν τὸν Τρίφυλον καὶ Ἀζᾶνα, Ἔλατον δὲ καὶ Ἀφείδαντά τε καὶ Ἔρασον <ὁ> Ἀργεῖοσ. ταῦτα μὲν δὴ οἱ Τεγεᾶται ἔπεμψαν ἐσ Δελφούσ, Λακεδαιμονίουσ ὅτε ἐπὶ σφᾶσ ἐστρατεύσαντο αἰχμαλώτουσ ἑλόντεσ· Λακεδαιμονίων δὲ ἀπαντικρὺ τούτων ἀναθήματά ἐστιν ἀπ’ Ἀθηναίων Διόσκουροι καὶ Ζεὺσ καὶ Ἀπόλλων τε καὶ Ἄρτεμισ, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Ποσειδῶν τε καὶ Λύσανδροσ ὁ Ἀριστοκρίτου στεφανούμενοσ ὑπὸ τοῦ Ποσειδῶνοσ, Ἀγίασ τε ὃσ τῷ Λυσάνδρῳ τότε ἐμαντεύετο καὶ Ἕρμων ὁ τὴν ναῦν τοῦ Λυσάνδρου τὴν στρατηγίδα κυβερνῶν.

τοῦτον μὲν δὴ τὸν Ἕρμωνα Θεόκοσμοσ ποιήσειν ἔμελλεν ὁ Μεγαρεὺσ ἅτε ὑπὸ τῶν Μεγαρέων ἐγγραφέντα ἐσ τὴν πολιτείαν·

οἱ δὲ Διόσκουροι Ἀντιφάνουσ εἰσὶν Ἀργείου καὶ ὁ μάντισ τέχνη Πίσωνοσ ἐκ Καλαυρείασ τῆσ Τροιζηνίων· Ἀθηνόδωροσ δὲ καὶ Δαμέασ, ὁ μὲν τὴν Ἄρτεμίν τε καὶ Ποσειδῶνα εἰργάσατο, ἔτι δὲ τὸν Λύσανδρον, Ἀθηνόδωροσ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐποίησε καὶ τὸν Δία· οὗτοι δὲ Ἀρκάδεσ εἰσὶν ἐκ Κλείτοροσ.

ἀνάκεινται δὲ καὶ ὄπισθεν τῶν κατειλεγμένων ὅσοι συγκατειργάσαντο τῷ Λυσάνδρῳ τὰ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ ἢ αὐτῶν Σπαρτιατῶν ἢ ἀπὸ τῶν συμμαχησάντων, εἰσὶ δὲ οἵδε· Ἄρακοσ μὲν καὶ Ἐριάνθησ, ὁ μὲν αὐτῶν ἐκ Λακεδαίμονοσ, ὁ δὲ Ἐριάνθησ Βοιώτιοσ ὑπὲρ τοῦ Μίμαντοσ, ἐντεῦθεν μὲν Ἀστυκράτησ, Χῖοι δὲ Κηφισοκλῆσ καὶ Ἑρμόφαντόσ τε καὶ Ἱκέσιοσ, Τίμαρχοσ δὲ καὶ Διαγόρασ Ῥόδιοι, Κνίδιοσ δὲ Θεόδαμοσ, ἐκ δὲ Ἐφέσου Κιμμέριοσ, καὶ Μιλήσιοσ Αἰαντίδησ.

τούτουσ μὲν δὴ ἐποίησε Τίσανδροσ, τοὺσ δὲ ἐφεξῆσ Ἄλυποσ Σικυώνιοσ, Θεόπομπον Μύνδιον καὶ Κλεομήδην Σάμιον καὶ ἐξ Εὐβοίασ Ἀριστοκλέα τε Καρύστιον καὶ Αὐτόνομον Ἐρετριέα καὶ Ἀριστόφαντον Κορίνθιον καὶ Ἀπολλόδωρον Τροιζήνιον καὶ ἐξ Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆσ ἐν τῇ Ἀργολίδι.

ἐχόμενοι δὲ τούτων Ἀξιόνικόσ ἐστιν Ἀχαιὸσ ἐκ Πελλήνησ, ἐκ δὲ Ἑρμιόνοσ Θεάρησ, καὶ Φωκεύσ τε Πυρρίασ καὶ Κώμων Μεγαρεὺσ καὶ Ἀγασιμένησ Σικυώνιοσ, ἐκ δὲ Ἀμβρακίασ καὶ Κορίνθου τε καὶ Λευκάδοσ Τηλυκράτησ καὶ Πυθόδοτοσ Κορίνθιοσ καὶ Ἀμβρακιώτησ Εὐαντίδασ· τελευτᾷ δὲ Ἐπικυδίδασ καὶ Ἐτεόνικοσ οἱ Λακεδαιμόνιοι· Πατροκλέουσ δὲ καὶ Κανάχου φασὶν ἔργα. τὴν δὲ πληγὴν Ἀθηναῖοι τὴν ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ οὐ μετὰ τοῦ δικαίου συμβῆναί σφισιν ὁμολογοῦσι·

προδοθῆναι γὰρ ἐπὶ χρήμασιν ὑπὸ τῶν στρατηγησάντων, Τυδέα δὲ εἶναι καὶ Ἀδείμαντον οἳ τὰ δῶρα ἐδέξαντο παρὰ Λυσάνδρου. καὶ ἐσ ἀπόδειξιν τοῦ λόγου Σιβύλλησ παρέχονται τὸν χρησμόν· καὶ τότ’ Ἀθηναίοισι βαρύστονα κήδεα θήσειΖεὺσ ὑψιβρεμέτησ, οὗπερ κράτοσ ἐστὶ μέγιστον,νηυσὶ φερεπτολέμοισι μάχην καὶ δηιοτῆταὀλλυμέναισ δολεροῖσι τρόποισ, κακότητι νομήων.

τὰ δὲ ἕτερα ἐκ Μουσαίου χρησμῶν μνημονεύουσι· καὶ γὰρ Ἀθηναίοισιν ἐπέρχεται ἄγριοσ ὄμβροσἡγεμόνων κακότητι, παραιφασίη δέ τισ ἔσταιἥττησ· οὐ λήσουσι πόλιν, τίσουσι δὲ ποινήν. ταῦτα μὲν δὴ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω·

τὸν δὲ ὑπὲρ τῆσ καλουμένησ Θυρέασ Λακεδαιμονίων ἀγῶνα καὶ Ἀργείων, Σίβυλλα μὲν καὶ τοῦτον προεθέσπισεν ὡσ συμβήσοιτο ἐξ ἴσου ταῖσ πόλεσιν, Ἀργεῖοι δὲ ἀξιοῦντεσ ἐσχηκέναι πλέον ἐν τῷ ἔργῳ χαλκοῦν ἵππον ‐ τὸν δούρειον δῆθεν ‐ ἀπέστειλαν ἐσ Δελφούσ· τὸ δὲ ἔργον Ἀντιφάνουσ ἐστὶν Ἀργείου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION