Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 24

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 24)

ταῦτα μὲν δὴ οὕτω γενόμενα ἴστω τισ· ἐν δὲ τῷ προνάῳ τῷ ἐν Δελφοῖσ γεγραμμένα ἐστὶν ὠφελήματα ἀνθρώποισ ἐσ βίον, ἐγράφη δὲ ὑπὸ ἀνδρῶν οὓσ γενέσθαι σοφοὺσ λέγουσιν Ἕλληνεσ. οὗτοι δὲ ἦσαν ἐκ μὲν Ιὠνίασ Θαλῆσ τε Μιλήσιοσ καὶ Πριηνεὺσ Βίασ, Αἰολέων δὲ τῶν ἐν Λέσβῳ Πιττακὸσ Μιτυληναῖοσ, ἐκ δὲ Δωριέων τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ Κλεόβουλοσ Λίνδιοσ, καὶ Ἀθηναῖόσ τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτησ Χίλων· τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνοσ ἀντὶ Περιάνδρου τοῦ Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τὸν Χηνέα· κώμη δὲ ἐν τῇ Οἴτῃ τῷ ὄρει ᾠκοῦντο αἱ Χῆναι. οὗτοι οὖν οἱ ἄνδρεσ ἀφικόμενοι ἐσ Δελφοὺσ ἀνέθεσαν τῷ Ἀπόλλωνι τὰ ᾀδόμενα Γνῶθι σαυτὸν καὶ Μηδὲν ἄγαν. οὗτοι μὲν δὴ ἐνταῦθα ἔγραψαν τὰ εἰρημένα, θεάσαιο δ’ ἂν καὶ εἰκόνα Ὁμήρου χαλκῆν ἐπὶ στήλῃ καὶ ἐπιλέξει τὸ μάντευμα ὃ γενέσθαι τῷ Ὁμήρῳ λέγουσιν·

ὄλβιε καὶ δύσδαιμον ‐ ἔφυσ γὰρ ἐπ’ ἀμφοτέροισι ‐ ,πατρίδα δίζηαι. μητρὶσ δέ τοι, οὐ πατρίσ ἐστιν. <ἔστιν> Ιὄσ νῆσοσ μητρὸσ πατρίσ, ἥ σε θανόνταδέξεται. ἀλλὰ νέων παίδων αἴνιγμα φύλαξαι. τοῦ Ὁμήρου λέγοντεσ.

Κύπριοι δὲ ‐ οἰκειοῦνται γὰρ δὴ καὶ οὗτοι Ὅμηρον ‐ Θεμιστώ τε αὐτῷ μητέρα εἶναι τῶν τινα ἐπιχωρίων γυναικῶν λέγουσι καὶ ὑπὸ Εὔκλου προθεσπισθῆναι τὰ ἐσ τὴν γένεσιν τὴν Ὁμήρου φασὶν ἐν τοῖσδε·

καὶ τότ’ ἐν εἰναλίῃ Κύπρῳ μέγασ ἔσσετ’ ἀοιδόσ,ὅν τε Θεμιστὼ τέξει ἐπ’ ἀγροῦ δῖα γυναικῶννόσφι πολυκτεάνοιο πολύκλειτον Σαλαμῖνοσ. Κύπρον δὲ προλιπὼν διερόσ θ’ ὑπὸ κύμασιν ἀρθείσ,Ἑλλάδοσ εὐρυχόρου μοῦνοσ κακὰ πρῶτοσ ἀείσασἔσσεται ἀθάνατοσ καὶ ἀγήραοσ ἤματα πάντα. ταῦτα ἡμεῖσ ἀκούσαντέσ τε καὶ ἐπιλεξάμενοι τοὺσ χρησμοὺσ ἰδίᾳ δὲ οὐδένα αὐτῶν λόγον οὔτε ἐσ πατρίδα οὔτε περὶ ἡλικίασ Ὁμήρου γράφομεν. ἐν δὲ τῷ ναῷ πεποίηται μὲν Ποσειδῶνοσ βωμόσ, ὅτι τὸ μαντεῖον τὸ ἀρχαιότατον κτῆμα ἦν καὶ Ποσειδῶνοσ, ἕστηκε δὲ καὶ ἀγάλματα Μοιρῶν δύο·

ἀντὶ δὲ αὐτῶν τῆσ τρίτησ Ζεύσ τε Μοιραγέτησ καὶ Ἀπόλλων σφίσι παρέστηκε Μοιραγέτησ. θεάσαιο δ’ ἂν ἐνταῦθα καὶ ἑστίαν, ἐφ’ ᾗ Νεοπτόλεμον τὸν Ἀχιλλέωσ ὁ ἱερεὺσ ἀπέκτεινε τοῦ Ἀπόλλωνοσ· τὰ δὲ ἐσ τοῦ Νεοπτολέμου τὴν τελευτήν ἐστιν ἡμῖν ἑτέρωθι εἰρημένα. ἀνάκειται δὲ οὐ πόρρω τῆσ ἑστίασ θρόνοσ Πινδάρου·

σιδήρου μέν ἐστιν ὁ θρόνοσ, ἐπὶ δὲ αὐτῷ φασιν, ὁπότε ἀφίκοιτο ἐσ Δελφοὺσ, καθέζεσθαί τε τὸν Πίνδαρον καὶ ᾄδειν ὁπόσα τῶν ᾀσμάτων ἐσ Ἀπόλλωνά ἐστιν. ἐσ δὲ τοῦ ναοῦ τὸ ἐσωτάτω, παρίασί τε ἐσ αὐτὸ ὀλίγοι καὶ χρυσοῦν Ἀπόλλωνοσ ἕτερον ἄγαλμα ἀνάκειται. ἐξελθόντι δὲ τοῦ ναοῦ καὶ τραπέντι ἐσ ἀριστερὰ περίβολόσ ἐστι καὶ Νεοπτολέμου τοῦ Ἀχιλλέωσ ἐν αὐτῷ τάφοσ·

καί οἱ κατὰ ἔτοσ ἐναγίζουσιν οἱ Δελφοί. ἐπαναβάντι δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματοσ λίθοσ ἐστὶν οὐ μέγασ· τούτου καὶ ἔλαιον ὁσημέραι καταχέουσι καὶ κατὰ ἑορτὴν ἑκάστην ἔρια ἐπιτιθέασι τὰ ἀργά· ἔστι δὲ καὶ δόξα ἐσ αὐτὸν δοθῆναι Κρόνῳ τὸν λίθον ἀντὶ τοῦ παιδόσ, καὶ ὡσ αὖθισ ἤμεσεν αὐτὸν ὁ Κρόνοσ. ἰοῦσι δὲ ὡσ ἐπὶ τὸν ναὸν αὖθισ μετὰ τοῦ λίθου τὴν θέαν ἐστὶν ἡ Κασσοτὶσ καλουμένη πηγή·

τεῖχοσ δὲ οὐ μέγα ἐπ’ αὐτῇ καὶ ἡ ἄνοδοσ διὰ τοῦ τείχουσ ἐστὶν ἐπὶ τὴν πηγήν. ταύτησ τῆσ Κασσοτίδοσ δύεσθαί τε κατὰ τῆσ γῆσ λέγουσι τὸ ὕδωρ καὶ ἐν τῷ ἀδύτῳ τοῦ θεοῦ τὰσ γυναῖκασ μαντικὰσ ποιεῖν· τὴν δὲ τῇ κρήνῃ δεδωκυῖαν τὸ ὄνομα τῶν περὶ τὸν Παρνασσὸν νυμφῶν φασιν εἶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION