Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 18

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 18)

τὸν δὲ ἵππον, ὃσ ἐφεξῆσ τῇ εἰκόνι ἐστὶ τοῦ Σάρδου, Ἀθηναῖοσ Καλλίασ Λυσιμαχίδου πατρὸσ ἀναθεῖναί φησιν ἰδίᾳ περιποιησάμενοσ ἀπὸ τοῦ πρὸσ Πέρσασ πολέμου χρήματα. Ἀχαιοὶ δὲ ἀνέθεσαν Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα πόλιν τῶν ἐν Αἰτωλίᾳ παραστησάμενοι πολιορκίᾳ· τῇ πόλει δὲ ἣν εἷλον Φάνα τοὔνομα ἦν. γενέσθαι δὲ χρόνον φασὶν οὐκ ὀλίγον τῇ πολιορκίᾳ· καὶ ὡσ ἀδυνάτωσ εἶχον ἑλεῖν τὴν πόλιν, θεωροὺσ ἀποστέλλουσιν ἐσ Δελφούσ, καὶ αὐτοῖσ ἀφίκετο μάντευμα·

γῆσ Πέλοποσ ναέται καὶ Ἀχαιίδοσ, οἳ ποτὶ Πυθώἤλθετε πευσόμενοι ὥσ κε πτολίεθρον ἕλητε,ἀλλ’ ἄγε δὴ φράζεσθε λάχοσ πόσον ἦμαρ ἕκαστονλαῶν πινόντων ῥύεται πόλιν, ἡ δὲ πέπωκεν·

οὕτω γάρ κεν ἕλοιτε Φάναν πυργήρεα κώμην. οὐ συνιέντεσ οὖν ὁποῖόν τι ἤθελεν ὁ χρησμὸσ λέγειν, οἱ μὲν οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐβουλεύοντο διαλύσαντεσ τὴν πολιορκίαν, οἱ δὲ ἐντὸσ τοῦ τείχουσ οἵ τε ἄλλοι οὐδενὶ λόγῳ σφᾶσ ἐνεποιοῦντο καὶ γυνὴ πρόεισιν ἐκ τοῦ τείχουσ ὕδωρ ἐκ τῆσ ὑπὸ τῷ τείχει λαβεῖν πίδακοσ.

ἐπιδραμόντεσ δὲ ἐκ τοῦ στρατεύματοσ αἰχμάλωτόν τε τὴν γυναῖκα αἱροῦσι καὶ διδάσκονται παρ’ αὐτῆσ οἱ Ἀχαιοὶ ὅτι τὸ ὀλίγον τὸ ἐκ τῆσ πίδακοσ ὕδωρ, ὁπότε ἐφ’ ἑκάστησ λάβοιεν τῆσ νυκτόσ, διεμετροῦντο αὐτό, καὶ ἄλλο ἦν τοῖσ ἔνδον ἀλέξημα οὐδὲν ἐσ δίψαν. οὕτω δὴ συγχέαντεσ οἱ Ἀχαιοὶ τὴν πηγὴν τὸ πόλισμα αἱροῦσιν. Ῥόδιοι δὲ οἱ ἐν Λίνδῳ παρὰ ταύτην τὴν Ἀθηνᾶν τὸ ἄγαλμα ἔστησαν τοῦ Ἀπόλλωνοσ.

ἀνέθεσαν δὲ καὶ Ἀβρακιῶται χαλκοῦν ὄνον, νυκτομαχίᾳ Μολοσσοὺσ νικήσαντεσ. λόχον μέν σφισιν ἐν νυκτὶ οἱ Μολοσσοὶ παρεσκεύασαν· καὶ τοῦ ἀνδρὸσ ὃσ τὸν ὄνον ἤλαυνε βοῶντοσ ἀσαφῆ τε καὶ ἄκοσμα, οὕτωσ οἵ τε ἐκ τῆσ ἐνέδρασ τῶν Μολοσσῶν ἐξανίστανται ταραχθέντεσ καὶ οἱ Ἀμβρακιῶται φωράσαντεσ τὰ ἐπὶ σφίσι βεβουλευμένα ἐπιχειροῦσιν ἐν τῇ νυκτί, καὶ ἐκράτησαν μάχῃ τῶν Μολοσσῶν.

Ὀρνεᾶται δὲ οἱ ἐν τῇ Ἀργολίδι πολέμῳ σφᾶσ Σικυωνίων πιεζόντων τῷ Ἀπόλλωνι εὔξαντο, εἰ ἀπώσαιντο ἐκ τῆσ πατρίδοσ τῶν Σικυωνίων τὸν στρατόν, πομπήν τε ἐν Δελφοῖσ αὐτῷ στελεῖν ὁσημέραι καὶ ἱερεῖα θύσειν οἱᾶ δὴ καὶ ὅσα ἀριθμόν.

νικῶσί τε δὴ μάχῃ τοὺσ Σικυωνίουσ, καὶ ὥσ σφισιν ἐφ’ ἡμέρασ πάσησ ἀποδιδοῦσι τὰ κατὰ τὴν εὐχὴν δαπάνη τε ἦν μεγάλη καὶ μείζων ἔτι τοῦ ἀναλώματοσ ἡ ταλαιπωρία, οὕτω δὴ σόφισμα εὑρίσκουσιν ἀναθεῖναι τῷ θεῷ θυσίαν τε καὶ πομπὴν χαλκᾶ ποιήματα. ἔστιν ἐνταῦθα καὶ ἄθλων τῶν Ἡρακλέουσ τὸ ἐσ τὴν ὕδραν, ἀνάθημά τε ὁμοῦ Τισαγόρου καὶ τέχνη, σιδήρου καὶ ἡ ὕδρα καὶ ὁ Ἡρακλῆσ.

σιδήρου δὲ ἐργασίαν τὴν ἐπὶ ἀγάλμασι χαλεπωτάτην καὶ πόνου συμβέβηκεν εἶναι πλείστου· θαύματοσ μὲν δὴ καὶ τοῦ Τισαγόρου τὸ ἔργον, ὅστισ δὴ ὁ Τισαγόρασ, θαύματοσ δὲ οὐκ ἐλαχίστου καὶ ἐν Περγάμῳ λέοντόσ τε καὶ ὑὸσ ἀγρίου κεφαλαί, σιδήρου καὶ αὗται· Διονύσῳ δὲ ἀναθήματα σφᾶσ ἐποιήσαντο. Φωκέων δὲ οἱ ἔχοντεσ Ἐλάτειαν ‐ ἀντέσχον γὰρ τῇ Κασσάνδρου πολιορκίᾳ Ὀλυμπιοδώρου σφίσιν ἐξ Ἀθηνῶν ἀμύνοντοσ ‐ λέοντα τῷ Ἀπόλλωνι χαλκοῦν ἀποπέμπουσιν ἐσ Δελφούσ.

τοῦ λέοντοσ Μασσαλιωτῶν ἐστιν ἀπὸ τῆσ πρὸσ Καρχηδονίουσ ἀπαρχὴ ναυμαχίασ.

πεποίηται δὲ ὑπὸ Αἰτωλῶν τρόπαιόν τε καὶ γυναικὸσ ἄγαλμα ὡπλισμένησ, ἡ Αἰτωλία δῆθεν·

ταῦτα ἀνέθεσαν ἐπιθέντεσ οἱ Αἰτωλοὶ Γαλάταισ δίκην ὠμότητοσ <τῆσ> ἐσ Καλλιέασ. ἐπίχρυσοσ δὲ εἰκών, ἀνάθημα Γοργίου τοῦ ἐκ Λεοντίνων, αὐτὸσ Γοργίασ ἐστίν εἰκών.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION