헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́10́05́

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 5)

ἔστι δὲ καὶ ἄνοδοσ διὰ τῆσ Δαυλίδοσ ἐσ τὰ ἄκρα τοῦ Παρνασσοῦ μακροτέρα τῆσ ἐκ Δελφῶν, οὐ μέντοι καὶ κατὰ ταὐτὰ χαλεπή. ἐσ δὲ τὴν ἐπὶ Δελφῶν εὐθεῖαν ἀναστρέψαντι ἐκ Δαυλίδοσ καὶ ἰόντι ἐπὶ τὸ πρόσω, ἔστιν οἰκοδόμημα ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ὁδοῦ καλούμενον Φωκικόν, ἐσ ὃ ἀπὸ ἑκάστησ πόλεωσ συνίασιν οἱ Φωκεῖσ. μεγέθει μὲν μέγα τὸ οἴκημα, ἐντὸσ δὲ αὐτοῦ κίονεσ κατὰ μῆκόσ εἰσιν ἑστηκότεσ·

ἀναβασμοὶ δὲ ἀπὸ τῶν κιόνων ἀνήκουσιν ἐσ ἑκάτερον τοῖχον, καὶ ἐπὶ τῶν ἀναβασμῶν τούτων οἱ συνιόντεσ τῶν Φωκέων καθέζονται.

πρὸσ δὲ τῷ πέρατι κίονεσ μὲν οὐκ εἰσὶν οὐδὲ ἀναβασμοί, Διὸσ δὲ ἄγαλμα καὶ Ἀθηνᾶσ καὶ Ἥρασ, τὸ μὲν ἐν θρόνῳ τοῦ Διόσ, ἑκατέρωθεν δὲ ἡ μὲν κατὰ δεξιά, ἡ δὲ <κατὰ> ἀριστερὰ παρεστῶσα <ἡ> Ἀθηνᾶ πεποίηται. προϊὼν δὲ αὐτόθεν ἐπὶ ὁδὸν ἀφίξῃ καλουμένην Σχιστήν·

ἐπ’ αὐτῇ τῇ ὁδῷ τὰ ἐσ τὸν φόνον τοῦ πατρὸσ Οἰδίποδι εἰργάσθη. ἔδει δὲ ἄρα παθημάτων τῶν Οἰδίποδοσ ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὑπολειφθῆναι μνημόσυνα. τεχθέντοσ μέν γε διαπείραντεσ διὰ τῶν σφυρῶν κέντρα ἐκτιθέασιν αὐτὸν ἐσ τὴν Πλαταιίδα, ὄροσ τὸν Κιθαιρῶνα· Κόρινθοσ δὲ καὶ ἡ ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ χώρα τροφὸσ τῷ Οἰδίποδι ἐγένετο· γῆ δὲ ἡ Φωκὶσ καὶ ὁδὸσ ἡ Σχιστὴ τοῦ πατρῴου φόνου τὸ μίασμα ὑπεδέξατο· Θηβαίοισ δὲ καὶ ἐσ πλέον γάμων τέ σφισι τῶν Οἰδίποδοσ καὶ ἀδικίασ τῆσ Ἐτεοκλέουσ ἐστὶν ἡ φήμη. Οἰδίποδι μὲν ὁδὸσ ἡ Σχιστὴ καὶ τόλμημα τὸ ἐπ’ αὐτῇ κακῶν ἦρχε, καὶ τὰ τοῦ Λαί̈ου μνήματα καὶ οἰκέτου τοῦ ἑπομένου ταὐτὰ ἔτι ἐν μεσαιτάτῳ τῆσ τριόδου <ἐστὶ> καὶ ἐπ’ αὐτῷ λίθοι λογάδεσ σεσωρευμένοι·

Δαμασίστρατον δὲ ἄνδρα ἐν Πλαταιαῖσ βασιλεύοντα ἐπιτυχεῖν τε κειμένοισ τοῖσ νεκροῖσ καὶ θάψαι φασὶν αὐτούσ. ἡ δὲ λεωφόροσ αὐτόθεν ἡ ἐσ Δελφοὺσ καὶ προσάντησ γίνεται μᾶλλον καὶ ἀνδρὶ εὐζώνῳ χαλεπωτέρα.

λέγεται δὲ πολλὰ μὲν καὶ διάφορα ἐσ αὐτοὺσ τοὺσ Δελφούσ, πλείω δὲ ἔτι ἐσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τὸ μαντεῖον. φασὶ γὰρ δὴ τὰ ἀρχαιότατα Γῆσ εἶναι τὸ χρηστήριον, καὶ Δαφνίδα ἐπ’ αὐτῷ τετάχθαι πρόμαντιν ὑπὸ τῆσ Γῆσ· εἶναι δὲ αὐτὴν τῶν περὶ τὸ ὄροσ νυμφῶν.

ἔστι δὲ ἐν Ἕλλησι ποίησισ, ὄνομα μὲν τοῖσ ἔπεσίν ἐστιν Εὐμολπία, Μουσαίῳ δὲ τῷ Ἀντιοφήμου προσποιοῦσι τὰ ἔπη· πεποιημένον οὖν ἐστιν ἐν τούτοισ Ποσειδῶνοσ ἐν κοινῷ καὶ Γῆσ εἶναι τὸ μαντεῖον, καὶ τὴν μὲν χρᾶν αὐτήν, Ποσειδῶνι δὲ ὑπηρέτην ἐσ τὰ μαντεύματα εἶναι Πύρκωνα. καὶ οὕτωσ ἔχει τὰ ἔπη· αὐτίκα δὲ Χθονίησ φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον,σὺν δὲ τε Πύρκων ἀμφίπολοσ κλυτοῦ Ἐννοσιγαίου. χρόνῳ δὲ ὕστερον, ὅσον τῇ Γῇ μετῆν, δοθῆναι Θέμιδι ὑπ’ αὐτῆσ λέγουσιν, Ἀπόλλωνα δὲ παρὰ Θέμιδοσ λαβεῖν δωρεάν· Ποσειδῶνι δὲ ἀντὶ τοῦ μαντείου Καλαύρειαν ἀντιδοῦναί φασιν αὐτὸν τὴν πρὸ Τροιζῆνοσ. ἤκουσα δὲ καὶ ὡσ ἄνδρεσ ποιμαίνοντεσ ἐπιτύχοιεν τῷ μαντείῳ, καὶ ἔνθεοί τε ἐγένοντο ὑπὸ τοῦ ἀτμοῦ καὶ ἐμαντεύσαντο ἐξ Ἀπόλλωνοσ.

μεγίστη δὲ καὶ παρὰ πλείστων ἐσ Φημονόην δόξα ἐστίν, ὡσ πρόμαντισ γένοιτο ἡ Φημονόη τοῦ θεοῦ πρώτη καὶ πρώτη τὸ ἑξάμετρον ᾖσεν. Βοιὼ δὲ ἐπιχωρία γυνὴ ποιήσασα ὕμνον Δελφοῖσ ἔφη κατασκευάσασθαι τὸ μαντεῖον τῷ θεῷ τοὺσ ἀφικομένουσ ἐξ Ὑπερβορέων τούσ τε ἄλλουσ καὶ Ὠλῆνα· τοῦτον δὲ καὶ μαντεύσασθαι πρῶτον καὶ ᾄσαι πρῶτον τὸ ἑξάμετρον.

πεποίηκε δὲ ἡ Βοιὼ τοιάδε·

ἔνθα τοι εὔμνηστον χρηστήριον ἐκτελέσαντοπαῖδεσ Ὑπερβορέων Παγασὸσ καὶ δῖοσ Ἀγυιεύσ. ἐπαριθμοῦσα δὲ καὶ ἄλλουσ τῶν Ὑπερβορέων, ἐπὶ τελευτῇ τοῦ ὕμνου τὸν Ὠλῆνα ὠνόμασεν· Ὠλήν θ’, ὃσ γένετο πρῶτοσ Φοίβοιο προφάτασ,πρῶτοσ δ’ ἀρχαίων ἐπέων τεκτάνατ’ ἀοιδάν. οὐ μέντοι τά γε ἥκοντα ἐσ μνήμην ἐσ ἄλλον τινά, ἐσ δὲ γυναικῶν μαντείαν ἀνήκει μόνων. ποιηθῆναι δὲ τὸν ναὸν τῷ Ἀπόλλωνι τὸ ἀρχαιότατον δάφνησ φασί, κομισθῆναι δὲ τοὺσ κλάδουσ ἀπὸ τῆσ δάφνησ τῆσ ἐν τοῖσ Τέμπεσι·

καλύβησ δ’ ἂν σχῆμα οὗτόσ γε ἂν εἰή παρεσχηματισμένοσ ὁ ναόσ. δεύτερα δὲ λέγουσιν οἱ Δελφοὶ γενέσθαι ὑπὸ μελισσῶν τὸν ναὸν ἀπό τε τοῦ κηροῦ τῶν μελισσῶν καὶ ἐκ πτερῶν· πεμφθῆναι δὲ ἐσ Ὑπερβορέουσ φασὶν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ. λέγεται δὲ καὶ ἕτεροσ λόγοσ, ὡσ τὸν ναὸν κατεσκευάσατο ἀνὴρ Δελφόσ, ὄνομα δὲ αὐτῷ Πτερᾶν εἶναι·

κατὰ τοῦτο οὖν γενέσθαι καὶ τῷ ναῷ τοὔνομα ἀπὸ τοῦ οἰκοδομήσαντοσ· ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ Πτερᾶ καὶ πόλιν Κρητικὴν προσθήκῃ γράμματοσ Ἀπτερεούσ φασιν ὀνομάζεσθαι. τὸν γὰρ δὴ λόγον τὸν ἔχοντα ἐσ τὴν ἐν τοῖσ ὄρεσιν αὐξομένην πτέριν, ὡσ ἐκ τῆσ πόασ ταύτησ χλωρᾶσ ἔτι διεπλέξαντο ναόν, οὐδὲ ἀρχὴν προσίεμαι τὸν λόγον τοῦτον. τὰ δὲ ἐσ τὸν τρίτον τῶν ναῶν, ὅτι ἐγένετο ἐκ χαλκοῦ, θαῦμα οὐδέν, εἴ γε Ἀκρίσιοσ μὲν θάλαμον χαλκοῦν τῇ θυγατρὶ ἐποιήσατο, Λακεδαιμονίοισ δὲ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν Χαλκιοίκου καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι λείπεται, Ῥωμαίοισ δὲ ἡ ἀγορὰ μεγέθουσ ἕνεκα καὶ κατασκευῆσ τῆσ ἄλλησ θαῦμα οὖσα παρέχεται τὸν ὄροφον χαλκοῦν·

οὕτω καὶ ναὸν τῷ Ἀπόλλωνι οὐκ ἂν ἄπο γε τοῦ εἰκότοσ εἰή γενέσθαι χαλκοῦν.

τὰ μέντοι ἄλλα με οὐκ ἔπειθεν ὁ λόγοσ ἢ Ἡφαίστου τὸν ναὸν τέχνην εἶναι ἢ τὰ ἐσ τὰσ ᾠδοὺσ τὰσ χρυσᾶσ, ἃ δὴ Πίνδαροσ ᾖσεν ἐπ’ ἐκείνῳ τῷ ναῷ·

χρύσειαι δ’ ἐξύπερθ’ αἰετοῦἀείδον Κηληδόνεσ. οὗτοσ μὲν δὴ ταῦτα ἐσ μίμησιν ἐμοὶ δοκεῖν τῶν παρ’ Ὁμήρῳ Σειρήνων ἐποίησεν· οὐ μὴν οὐδὲ τρόπον ὅντινα ἀφανισθῆναι συνέπεσε τῷ ναῷ, κατὰ ταὐτὰ εἰρημένα εὑρ́ισκον· καὶ γὰρ ἐσ χάσμα γῆσ ἐμπεσεῖν αὐτὸν καὶ ὑπὸ πυρὸσ τακῆναι λέγουσιν. τέταρτοσ δὲ ὑπὸ Τροφωνίου μὲν εἰργάσθη καὶ Ἀγαμήδουσ, λίθου δὲ αὐτὸν ποιηθῆναι μνημονεύουσι·

κατεκαύθη δὲ Ἐρξικλείδου μὲν Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, πρώτῳ δὲ τῆσ ὀγδόησ Ὀλυμπιάδοσ ἔτει καὶ πεντηκοστῆσ, ἣν Κροτωνιάτησ ἐνίκα Διόγνητοσ. τὸν δ’ ἐφ’ ἡμῶν τῷ θεῷ ναὸν ᾠκοδόμησαν μὲν ἀπὸ τῶν ἱερῶν οἱ Ἀμφικτύονεσ χρημάτων, ἀρχιτέκτων δέ τισ Σπίνθαροσ ἐγένετο αὐτοῦ Κορίνθιοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 5

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION