Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 2

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 2)

ἐπεὶ δὲ ἐσ τὴν Εὐρώπην ὁ Περσῶν στρατὸσ διέβη, λέγεται τοὺσ Φωκέασ φρονῆσαι μὲν ὑπὸ ἀνάγκησ τὰ βασιλέωσ, αὐτομολῆσαι δὲ ἐκ τῶν Μήδων καὶ ἐσ τὸ Ἑλληνικὸν παρὰ τὸ ἔργον τὸ Πλαταιᾶσι παρατάξασθαι. χρόνῳ δὲ ὕστερον κατέλαβεν αὐτοὺσ ζημιωθῆναι χρήμασιν ὑπὸ Ἀμφικτυόνων· Θεσσαλοὶ κατὰ τὸ ἐκ παλαιοῦ μῖσοσ γενέσθαι τὴν ζημίαν τοῖσ Φωκεῦσιν ἦσαν οἱ πράξαντεσ.

ἐχόντων δὲ ἀθύμωσ αὐτῶν πρὸσ τῆσ ζημίασ τὸ μέγεθοσ, Φιλόμηλοσ σφᾶσ ὑπολαβὼν ὁ Θεοτίμου, Φωκέων οὐδενὸσ ἀξιώματι ὕστεροσ ‐ πατρὶσ δὲ αὐτῷ Λέδων τῶν ἐν Φωκεῦσιν ἦν πόλεων ‐ οὗτοσ οὖν ὁ Φιλόμηλοσ τήν τε ἔκτισιν αὐτοῖσ ἀδύνατον ἀπέφηνε τῶν χρημάτων καὶ ἀνέπειθε τὸ ἱερὸν καταλαβεῖν τὸ ἐν Δελφοῖσ, λέγων καὶ ἄλλα ἐπαγωγὰ καὶ ὡσ τὰ Ἀθηναίων καὶ ἐκ Λακεδαίμονοσ ἐπιτήδεια ἐξ ἀρχῆσ ἐστιν αὐτοῖσ, Θηβαίων δὲ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ κατασταίη σφίσιν ἐσ πόλεμον, περιέσεσθαι καὶ ἀρετῇ σφᾶσ καὶ δαπάνῃ χρημάτων.

ταῦτα τοῦ Φιλομήλου λέγοντοσ οὐκ ἐγίνετο ἀκούσια τῷ πλήθει τῶν Φωκέων, εἴτε τὴν γνώμην σφίσι τοῦ θεοῦ βλάπτοντοσ εἴτε καὶ αὐτοῖσ πεφυκόσιν ἐπίπροσθεν εὐσεβείασ τὰ κέρδη ποιεῖσθαι.

τὴν δὲ τῶν Δελφῶν κατάληψιν ἐποιήσαντο οἱ Φωκεῖσ Ἡρακλείδου μὲν πρυτανεύοντοσ ἐν Δελφοῖσ καὶ Ἀγαθοκλέουσ Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, τετάρτῳ δὲ ἔτει πέμπτησ Ὀλυμπιάδοσ ἐπὶ ταῖσ ἑκατόν, ἣν Πρῶροσ ἐνίκα Κυρηναῖοσ στάδιον. καταλαβοῦσι δὲ αὐτοῖσ τὸ ἱερὸν ξενικά τε αὐτίκα τὰ ἰσχυρότατα τῶν ἐν Ἕλλησιν ἠθροίσθη καὶ οἱ Θηβαῖοί σφισιν ἐσ πόλεμον ἐκ τοῦ φανεροῦ καθεστήκεσαν, διάφοροι καὶ τὰ πρότερα ὄντεσ.

χρόνοσ μὲν δὴ ἐγένετο ὃν ἐπολέμησαν δέκα ἔτη συνεχῶσ, καὶ ἐν τοσούτῳ πολέμου μήκει πολλάκισ μὲν οἱ Φωκεῖσ καὶ τὰ παρ’ αὐτοῖσ ξενικὰ ἐνίκησε, πολλάκισ δὲ ἦν τὰ τῶν Θηβαίων ἐπικρατέστερα· γενομένησ δὲ κατὰ Νεῶνα πόλιν συμβολῆσ ἐτράποντο οἱ Φωκεῖσ, καὶ ὁ Φιλόμηλοσ ῥίπτει τε αὑτὸν ἐν τῇ φυγῇ κατὰ ὑψηλοῦ καὶ ἀποτόμου κρημνοῦ καὶ ἀφίησιν οὕτω τὴν ψυχήν· ἐτέτακτο δὲ καὶ ἄλλωσ τοῖσ Ἀμφικτύοσιν ἐσ τοὺσ συλῶντασ αὕτη <ἡ> δίκη.

μετὰ δὲ Φιλόμηλον τελευτήσαντα Ὀνομάρχῳ μὲν τὴν ἡγεμονίαν διδόασιν οἱ Φωκεῖσ, ἐσ δὲ τῶν Θηβαίων τὴν συμμαχίαν προσεχώρησε Φίλιπποσ ὁ Ἀμύντου·

καὶ ‐ ἐκράτησε γὰρ Φίλιπποσ τῆσ συμβολῆσ ‐ φεύγων ὁ Ὀνόμαρχοσ καὶ ἐπὶ θάλασσαν ἀφικόμενοσ ἐνταῦθα ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν κατηκοντίσθη τῶν οἰκείων, ὡσ τὴν ἧσσάν σφισιν ὑπὸ ἀτολμίασ συμβᾶσαν τῆσ ἐκείνου καὶ ἐσ τὸ στρατηγεῖν ἀπειρίασ. Ὀνομάρχῳ μὲν τέλοσ τοῦ βίου τοιοῦτον ἐπήγαγεν ὁ δαίμων, στρατηγὸν δὲ αὐτοκράτορα εἵλοντο ἀδελφὸν τοῦ Ὀνομάρχου Φάυλον.

<λέγουσι δὲ τοῦτον τὸν Φάυλον> παρεληλυθέναι τε δὴ ἄρτι ἐπὶ τῶν Φωκέων τὴν ἀρχὴν καὶ ὄψιν ὀνείρατοσ ἰδεῖν τοιάνδε. ἐν τοῖσ ἀναθήμασι τοῦ Ἀπόλλωνοσ μίμημα ἦν χαλκοῦν <ἀνδρὸσ> χρονιωτέρου, κατερρυηκότοσ τε ἤδη τὰσ σάρκασ καὶ τὰ ὀστᾶ ὑπολειπομένου μόνα· ἀνάθημα δὲ ὑπὸ Δελφῶν Ἱπποκράτουσ ἐλέγετο εἶναι τοῦ ἰατροῦ. τούτῳ δὴ ἑαυτὸν ἐοικέναι τῷ ἀναθήματι ἔδοξεν ὁ Φάυλοσ· αὐτίκα δὲ ὑπολαβοῦσα αὐτὸν φθοώδησ νόσοσ ἐπετέλει τοῦ ἐνυπνίου τὴν μαντείαν. Φαύλου δὲ ἀποθανόντοσ ἐσ Φάλαικον τὸν παῖδα αὐτοῦ περιεχώρησεν ἡ <ἐν> Φωκεῦσι δυναστεία·

καὶ ἐπεὶ ἔσχεν ὁ Φάλαικοσ <αἰτίαν> ἰδίᾳ περιποιεῖσθαι τῶν ἱερῶν χρημάτων, ἐπαύθη τῆσ ἀρχῆσ. διαβὰσ δὲ ναυσὶν ἐσ Κρήτην ὁμοῦ Φωκέων τοῖσ ᾑρημένοισ τὰ ἐκείνου καὶ μοίρᾳ τοῦ ξενικοῦ, Κυδωνίᾳ προσκαθήμενοσ ‐ οὐ γάρ οἱ διδόναι χρήματα ἐβούλοντο αἰτοῦντι ‐ τῆσ στρατιᾶσ τὸ πολὺ ἀπόλλυσι καὶ αὐτὸσ ἀπώλετο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION