Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 13:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 13:)

ἐγὼ δὲ καίπερ εἰδὼσ ἀνέκρινον, ὃν τρόπον ἀποθάνοιεν. εἶτα τῷ μὲν Δάμιδι αἰτιωμένῳ τὸν υἱόν, Οὐκ ἄδικα μέντοι ἔπαθεσ, ἔφην, ὑπ̓ αὐτοῦ, εἰ τάλαντα ἔχων ὁμοῦ χίλια καὶ τρυφῶν αὐτὸσ ἐνενηκοντούτησ ὢν ὀκτωκαιδεκαέτει νεανίσκῳ τέτταρασ ὀβολοὺσ παρεῖχεσ. σὺ δέ, ὦ Ἀκαρνάν, ‐ ἔστενε γὰρ κἀκεῖνοσ καὶ κατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ‐ τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρωτα, σεαυτὸν δέον, ὃσ τοὺσ μὲν πολεμίουσ οὐδεπώποτε ἔτρεσασ, ἀλλὰ φιλοκινδύνωσ ἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων, ὑπὸ δὲ τοῦ τυχόντοσ παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπιπλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλωσ ὁ γενναῖοσ. ὁ μὲν γὰρ Βλεψίασ αὐτὸσ ἑαυτοῦ κατηγόρει φθάσασ πολλὴν τὴν ἄνοιαν, ὡσ τὰ χρήματα ἐφύλαττε τοῖσ οὐδὲν προσήκουσι κληρονόμοισ, ἐσ ἀεὶ βιώσεσθαι ὁ μάταιοσ νομίζων.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION