Lucian, Dialogi mortuorum, Νιρεὺσ καὶ Θερσίτησ καὶ Μένιπποσ. 2:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Νιρεὺσ καὶ Θερσίτησ καὶ Μένιπποσ. 2:)

εἰπέ, ὦ Μένιππε, οὐ καλλίων σοι δοκῶ; Τίνεσ δὲ καὶ ἔστε; πρότερον, οἶμαι, χρὴ γὰρ τοῦτο εἰδέναι. Νιρεὺσ καὶ Θερσίτησ. Πότεροσ οὖν ὁ Νιρεὺσ καὶ πότεροσ ὁ Θερσιτησ; οὐδέπω γὰρ τοῦτο δῆλον. Ἓν μὲν ἤδη τοῦτο ἔχω, ὅτι ὅμοιόσ εἰμί σοι καὶ οὐδὲν τηλικοῦτον διαφέρεισ ἡλίκον σε Ὅμηροσ ἐκεῖνοσ ὁ τυφλὸσ ἐπῄνεσεν ἁπάντων εὐμορφότερον προσειπών, ἀλλ̓ ὁ φοξὸσ ἐγὼ καὶ ψεδνὸσ οὐδὲν χείρων ἐφάνην τῷ δικαστῇ. ὁρ́α δὲ σύ, ὦ Μένιππε, ὅντινα καὶ εὐμορφότερον ἡγῇ. Ἐμέ γε τὸν Ἀγλαϊάσ καὶ Χάροποσ, ὃσ κάλλιστοσ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION