Lucian, Dialogi mortuorum, Χάρων, Ἑρμῆσ, καὶ Μένιπποσ. 2:

Ἀπόδοσ, ὦ κατάρατε, τὰ πορθμεῖα. Βόα, εἰ τοῦτό σοι, ὦ Χάρων, ἥδιον. Ἀπόδοσ, φημί, ἀνθ̓ ὧν σε διεπορθμεύσαμεν. Οὐκ ἂν λάβοισ παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντοσ. Ἔστι δέ τισ ὀβολὸν μὴ ἔχων; Εἰ μὲν καὶ ἄλλοσ τισ οὐκ οἶδα, ἐγὼ δ̓ οὐκ ἔχω. Καὶ μὴν ἄγξω σε νὴ τὸν Πλούτωνα, ὦ μιαρέ, ἢν μὴ ἀποδῷσ.