Lucian, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 12:

Πολλοὶ τῶν νέων φιλοσοφεῖν λέγουσι, καὶ τά γε σχήματα αὐτὰ καὶ τὰ βαδίσματα εἰ θεάσαιτό τισ, ἄκροι φιλόσοφοι. Μάλα πολλοὺσ ἑώρακα. Ἀλλὰ ἑώρακασ, οἶμαι, οἱο͂σ ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιπποσ καὶ Πλάτων αὐτόσ, ὁ μὲν ἀποπνέων μύρου, ὁ δὲ τοὺσ ἐν Σικελίᾳ τυράννουσ θεραπεύειν ἐκμαθών. Περὶ ἐμοῦ δὲ τί φρονοῦσιν; Εὐδαίμων, ὦ Σώκρατεσ, ἄνθρωποσ εἶ τά γε τοιαῦτα· πάντεσ γοῦν σε θαυμάσιον οἰόνται ἄνδρα γεγενῆσθαι καὶ πάντα ἐγνωκέναι καὶ ταῦτα ‐ δεῖ γάρ, οἶμαι, τἀληθῆ λέγειν ‐ οὐδὲν εἰδότα.