Lucian, Dialogi mortuorum, Ἀχιλλεὺσ καὶ Ἀντίλοχοσ. 4:

Ὦ παῖ Νέστοροσ, ἀλλὰ τότε μὲν ἄπειροσ ἔτι τῶν ἐνταῦθα ὢν καὶ τὸ βέλτιον ἐκείνων ὁπότερον ἦν ἀγνοῶν τὸ δύστηνον ἐκεῖνο δοξάριον προετίμων τοῦ βίου, νῦν δὲ συνίημι ἤδη ὡσ ἐκείνη μὲν ἀνωφελήσ, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα οἱ ἄνω ῥαψῳδήσουσι· "ἠμὲν κακὸσ ἠδὲ καὶ ἐσθλόσ. ταῦτά με ἀνιᾷ καὶ ἄχθομαι, ὅτι μὴ θητεύω ζῶν.