Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 9:

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 9:)

Ὁ σοφόσ; ἁπάντων ἐκεῖνοσ κολάκων ἐπιτριπτότατοσ ὤν. ἐμὲ μόνον ἐάσον τὰ Ἀριστοτέλουσ εἰδέναι, ὅσα μὲν ᾔτησε παῤ ἐμοῦ, οἱᾶ δὲ ἐπέστελλεν, ὡσ δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φιλοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲν πρὸσ τὸ κάλλοσ, ὡσ καὶ τοῦτο μέροσ ὂν τἀγαθοῦ, ἄρτι δὲ ἐσ τὰσ πράξεισ καὶ τὸν πλοῦτον. καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγεῖτο εἶναι, ὡσ μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὑτὸσ λαμβάνων· γόησ, ὦ Διόγενεσ, ἄνθρωποσ καὶ τεχνίτησ. πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκα αὐτοῦ τῆσ σοφίασ, τὸ λυπεῖσθαι ὡσ ἐπὶ μεγίστοισ ἀγαθοῖσ ἐκείνοισ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION