헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογί13́

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ.)

Τί τοῦτο, ὦ Ἀλέξανδρε; καὶ συ τέθνηκασ ὥσπερ καὶ ἡμεῖσ ἅπαντεσ; Ὁρᾷσ, ὦ Διόγενεσ·

οὐ παράδοξον δέ, εἰ ἄνθρωποσ ὢν ἀπέθανον. Οὐκοῦν ὁ Ἄμμων ἐψεύδετο λέγων ἑαυτοῦ σε εἶναι, σὺ δὲ Φιλίππου ἄρα ἦσθα; Φιλίππου δηλαδή· οὐ γὰρ ἂν ἐτεθνήκειν Ἄμμωνοσ ὤν. Καὶ μὴν καὶ περὶ τῆσ Ὀλυμπιάδοσ ὅμοια ἐλέγετο, δράκοντα ὁμιλεῖν αὐτῇ καὶ βλέπεσθαι ἐν τῇ εὐνῇ, εἶτα οὕτω σε τεχθῆναι, τὸν δὲ Φίλιππον ἐξηπατῆσθαι οἰόμενον παῤ ἑαυτοῦ σε εἶναι. Κἀγὼ ταῦτα ἤκουον ὥσπερ σύ, νῦν δὲ ὁρῶ, ὅτι οὐδὲν ὑγιὲσ οὔτε ἡ μήτηρ οὔτε οἱ τῶν Ἀμμωνίων προφῆται ἔλεγον. Ἀλλὰ τὸ ψεῦδοσ αὐτῶν οὐκ ἄχρηστόν σοι, ὦ Ἀλέξανδρε, πρὸσ τὰ πράγματα ἐγένετο· πολλοὶ γὰρ ὑπέπτησσον θεὸν εἶναί σε νομίζοντεσ.

ἀτὰρ εἰπέ μοι, τίνι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν καταλέλοιπασ;

Οὐκ οἶδα, ὦ Διόνενεσ· οὐ γὰρ ἔφθασα ἐπισκῆψαί τι περὶ αὐτῆσ ἢ τοῦτο μόνον, ὅτι ἀποθνήσκων Περδίκκᾳ τὸν δακτύλιον ἐπέδωκα. πλὴν ἀλλὰ τί γελᾷσ, ὦ Διόγενεσ; Τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀνεμνήσθην οἱᾶ ἐποίει ἡ Ἑλλάσ, ἄρτι σε παρειληφότα τὴν ἀρχὴν κολακεύοντεσ καὶ προστάτην αἱρούμενοι καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοὺσ βαρβάρουσ, ἔνιοι δὲ καὶ τοῖσ δώδεκα θεοῖσ προστιθέντεσ καὶ οἰκοδομοῦντέσ σοι νεὼσ καὶ θύοντεσ ὡσ δράκοντοσ υἱῷ. ἀλλ̓ εἰπέ μοι, ποῦ σε οἱ Μακεδόνεσ ἔθαψαν;

Ἔτι ἐν Βαβυλῶνι κεῖμαι τριακοστὴν ταύτην ἡμέραν, ὑπισχνεῖται δὲ Πτολεμαῖοσ ὁ ὑπασπιστήσ, ἤν ποτε ἀγάγῃ σχολὴν ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐν ποσίν, ἐσ Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψειν ἐκεῖ, ὡσ γενοίμην εἷσ τῶν Αἰγυπτίων θεῶν.

Μὴ γελάσω οὖν, ὦ Ἀλέξανδρε, ὁρῶν καὶ ἐν ᾅδου ἔτι σε μωραίνοντα καὶ ἐλπίζοντα Ἄνουβιν ἢ Ὄσιριν γενήσεσθαι; πλὴν ἀλλὰ ταῦτα μέν, ὦ θειότατε, μὴ ἐλπίσῃσ· οὐ γὰρ θέμισ ἀνελθεῖν τινα τῶν ἅπαξ διαπλευσάντων τὴν λίμνην καὶ ἐσ τὸ εἴσω τοῦ στομίου παρελθόντων· οὐ γὰρ ἀμελὴσ ὁ Αἰακὸσ οὐδ̓ ὁ Κέρβεροσ εὐκαταφρόνητοσ. ἐκεῖνο δέ γε ἡδέωσ ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ, πῶσ φέρεισ, ὁπόταν ἐννοήσῃσ, ὅσην εὐδαιμονίαν ὑπὲρ γῆσ ἀπολιπὼν ἀφῖξαι, σωματοφύλακασ καὶ ὑπασπιστὰσ καὶ σατράπασ καὶ χρυσὸν τοσοῦτον καὶ ἔθνη προσκυνοῦντα καὶ Βαβυλῶνα καὶ Βάκτρα καὶ τὰ μεγάλα θηρία καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐξελαύνοντα διαδεδεμένον ταινίᾳ λευκῇ τὴν κεφαλὴν πορφυρίδα ἐμπεπορπημένον.

οὐ λυπεῖ ταῦτά σε ὑπὸ τὴν μνήμην ἰόντα;

τί δακρύεισ, ὦ μάταιε; οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸσ Ἀριστοτέλησ ἐπαίδευσε μὴ οἰέσθαι βέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆσ τύχησ; Ὁ σοφόσ;

ἁπάντων ἐκεῖνοσ κολάκων ἐπιτριπτότατοσ ὤν. ἐμὲ μόνον ἐάσον τὰ Ἀριστοτέλουσ εἰδέναι, ὅσα μὲν ᾔτησε παῤ ἐμοῦ, οἱᾶ δὲ ἐπέστελλεν, ὡσ δὲ κατεχρῆτό μου τῇ περὶ παιδείαν φιλοτιμίᾳ θωπεύων καὶ ἐπαινῶν ἄρτι μὲν πρὸσ τὸ κάλλοσ, ὡσ καὶ τοῦτο μέροσ ὂν τἀγαθοῦ, ἄρτι δὲ ἐσ τὰσ πράξεισ καὶ τὸν πλοῦτον. καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγεῖτο εἶναι, ὡσ μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὑτὸσ λαμβάνων· γόησ, ὦ Διόγενεσ, ἄνθρωποσ καὶ τεχνίτησ. πλὴν ἀλλὰ τοῦτό γε ἀπολέλαυκα αὐτοῦ τῆσ σοφίασ, τὸ λυπεῖσθαι ὡσ ἐπὶ μεγίστοισ ἀγαθοῖσ ἐκείνοισ. ἃ κατηριθμήσω μικρῷ γε ἔμπροσθεν.

Ἀλλ̓ οἶσθα ὃ δράσεισ;

ἄκοσ γάρ σοι τῆσ λύπησ ὑποθήσομαι. ἐπεὶ ἐνταῦθά γε ἐλλέβοροσ οὐ φύε ται, σὺ δὲ κἂν τὸ Λήθησ ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενοσ πίε καὶ αὖθισ πίε καὶ πολλάκισ· οὕτωσ γὰρ παύσῃ ἐπὶ τοῖσ Ἀριστοτέλουσ ἀγαθοῖσ ἀνιώμενοσ. καὶ γὰρ Κλεῖτον ἐκεῖνον ὁρῶ καὶ Καλλισθένην καὶ ἄλλουσ πολλοὺσ ἐπὶ σὲ ὁρμῶντασ, ὡσ διασπάσαιντο καὶ ἀμύναιντό σε ὧν ἔδρασασ αὐτούσ. ὥστε τὴν ἑτέραν σὺ ταύτην βάδιζε καὶ πῖνε πολλάκισ, ὡσ ἔφην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION