Lucian, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδρος, Ἀννίβας, Μίνως καὶ Σκηπίων.? 2:

Ἐμὲ δεῖ προκεκρίσθαι σου, ὦ Λίβυ: φησὶ γὰρ οὗτος ἀμείνων γεγενῆσθαι στρατηγὸς ἐμοῦ, ἐγὼ δέ, ὥσπερ ἅπαντες ἴσασιν, οὐχὶ τούτου μόνον, ἀλλὰ πάντων σχεδὸν τῶν πρὸ ἐμοῦ φημὶ διενεγκεῖν τὰ πολέμια. ἀμείνων γάρ εἰμι. Οὐ μὲν οὖν, ἀλλ᾿ ἐμέ. Οὐκοῦν ὁ Μίνως δικασάτω. Τίνες δὲ ἐστέ· Οὗτος μὲν Ἀννίβας ὁ Καρχηδόνιος, ἐγὼ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου. Νὴ Δία ἔνδοξοί γε ἀμφότεροι. ἀλλὰ περὶ τίνος ὑμῖν ἡ ἔρις· Περὶ προεδρίας: