Lucian, Dialogi mortuorum, Πλούτων καὶ Ἑρμῆσ. 3:

ὃ δὲ πάντων ἐστὶ μιαρώτατον, ὅτι καὶ τὰ τοιαῦτα εὐχόμενοι ὅμωσ θεραπεύουσιν ἔν γε τῷ φανερῷ, καὶ νοσοῦντοσ ἃ μὲν βουλεύονται πᾶσι πρόδηλα, θύσειν δὲ ὅμωσ ὑπισχνοῦνται, ἢν ῥαΐσῃ, καὶ ὅλωσ ποικίλη τισ ἡ κολακεία τῶν ἀνδρῶν. διὰ ταῦτα ὁ μὲν ἔστω ἀθάνατοσ, οἱ δὲ προαπίτωσαν αὐτοῦ μάτην ἐπιχανόντεσ.