Lucian, Dialogi mortuorum, Ἑρμῆσ καὶ Χάρων. 5:

νῦν δὲ ἢ φαρμάκῳ τισ ὑπὸ τοῦ παιδὸσ ἀποθανὼν ἢ ὑπὸ τῆσ γυναικὸσ ἢ ὑπὸ τρυφῆσ ἐξῳδηκὼσ τὴν γαστέρα καὶ τὰ σκέλη, ὠχροὶ ἅπαντεσ καὶ ἀγεννεῖσ, οὐδὲν ὅμοιοι ἐκείνοισ. οἱ δὲ πλεῖστοι αὐτῶν διὰ χρήματα ἥκουσιν ἐπιβουλεύοντεσ ἀλλήλοισ, ὡσ ἐοίκασι. Πάνυ γὰρ περιπόθητά ἐστι ταῦτα. Οὐκοῦν οὐδ̓ ἐγὼ δόξαιμι ἂν ἁμαρτάνειν πικρῶσ ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμενα παρὰ σοῦ.