Herodotus, The Histories, book 9, chapter 17

(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 17)

Μαρδονίου δὲ ἐν τῇ Βοιωτίῃ στρατοπεδευομένου οἱ μὲν ἄλλοι παρείχοντο ἅπαντεσ στρατιὴν καὶ συνεσέβαλον ἐσ Ἀθήνασ, ὅσοι περ ἐμήδιζον Ἑλλήνων τῶν ταύτῃ οἰκημένων, μοῦνοι δὲ Φωκέεσ οὐ συνεσέβαλον ἐμήδιζον γὰρ δὴ σφόδρα καὶ οὗτοι οὐκ ἑκόντεσ ἀλλ’ ὑπ’ ἀναγκαίησ. ἡμέρῃσι δὲ οὐ πολλῇσι μετὰ τὴν ἄπιξιν τὴν ἐσ Θήβασ ὕστερον ἦλθον αὐτῶν ὁπλῖται χίλιοι, ἦγε δὲ αὐτοὺσ Ἁρμοκύδησ ἀνὴρ τῶν ἀστῶν δοκιμώτατοσ.

ἐπεὶ δὲ ἀπίκατο καὶ οὗτοι ἐσ Θήβασ, πέμψασ ὁ Μαρδόνιοσ ἱππέασ ἐκέλευσε σφέασ ἐπ’ ἑωυτῶν ἐν τῷ πεδίῳ ἵζεσθαι. ἐπεὶ δὲ ἐποίησαν ταῦτα, αὐτίκα παρῆν ἵπποσ ἡ ἅπασα.

μετὰ δὲ ταῦτα διεξῆλθε μὲν διὰ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Ἑλληνικοῦ τοῦ μετὰ Μήδων ἐόντοσ φήμη ὡσ κατακοντιεῖ σφεασ, διεξῆλθε δὲ δι’ αὐτῶν Φωκέων τὠυτὸ τοῦτο. ἔνθα δή σφι ὁ στρατηγὸσ Ἁρμοκύδησ παραίνεε λέγων τοιάδε.

"ὦ Φωκέεσ, πρόδηλα γὰρ ὅτι ἡμέασ οὗτοι οἱ ἄνθρωποι μέλλουσι προόπτῳ θανάτῳ δώσειν, διαβεβλημένουσ ὑπὸ Θεσσαλῶν, ὡσ ἐγὼ εἰκάζω· νῦν ἄνδρα πάντα τινὰ ὑμέων χρεόν ἐστι γενέσθαι ἀγαθόν· κρέσσον γὰρ ποιεῦντάσ τι καὶ ἀμυνομένουσ τελευτῆσαι τὸν αἰῶνα ἤ περ παρέχοντασ διαφθαρῆναι αἰσχίστῳ μόρῳ. ἀλλὰ μαθέτω τισ αὐτῶν ὅτι ἐόντεσ βάρβαροι ἐπ’ Ἕλλησι ἀνδράσι φόνον ἔρραψαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION