Herodotus, The Histories, book 9, chapter 122

(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 122)

τούτου δὲ Ἀρταύ̈κτεω τοῦ ἀνακρεμασθέντοσ προπάτωρ Ἀρτεμβάρησ ἐστὶ ὁ Πέρσῃσι ἐξηγησάμενοσ λόγον τὸν ἐκεῖνοι ὑπολαβόντεσ Κύρῳ προσήνεικαν λέγοντα τάδε. "ἐπεὶ Ζεὺσ Πέρσῃσι ἡγεμονίην διδοῖ, ἀνδρῶν δὲ σοὶ Κῦρε, κατελὼν Ἀστυάγην, φέρε, γῆν γὰρ ἐκτήμεθα ὀλίγην καὶ ταύτην τρηχέαν, μεταναστάντεσ ἐκ ταύτησ ἄλλην σχῶμεν ἀμείνω.

εἰσὶ δὲ πολλαὶ μὲν ἀστυγείτονεσ πολλαὶ δὲ καὶ ἑκαστέρω, τῶν μίαν σχόντεσ πλέοσι ἐσόμεθα θωμαστότεροι. οἰκὸσ δὲ ἄνδρασ ἄρχοντασ τοιαῦτα ποιέειν· κότε γὰρ δὴ καὶ παρέξει κάλλιον ἢ ὅτε γε ἀνθρώπων τε πολλῶν ἄρχομεν πάσησ τε τῆσ Ἀσίησ; " Κῦροσ δὲ ταῦτα ἀκούσασ καὶ οὐ θωμάσασ τὸν λόγον ἐκέλευε ποιέειν ταῦτα, οὕτω δὲ αὐτοῖσι παραίνεε κελεύων παρασκευάζεσθαι ὡσ οὐκέτι ἄρξοντασ ἀλλ’ ἀρξομένουσ·

φιλέειν γὰρ ἐκ τῶν μαλακῶν χώρων μαλακοὺσ γίνεσθαι· οὐ γὰρ τι τῆσ αὐτῆσ γῆσ εἶναι καρπόν τε θωμαστὸν φύειν καὶ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ τὰ πολέμια. ὥστε συγγνόντεσ Πέρσαι οἴχοντο ἀποστάντεσ, ἑσσωθέντεσ τῇ γνώμῃ πρὸσ Κύρου, ἄρχειν τε εἵλοντο λυπρὴν οἰκέοντεσ μᾶλλον ἢ πεδιάδα σπείροντεσ ἄλλοισι δουλεύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION