Herodotus, The Histories, book 9, chapter 79

(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 79)

ὃ μὲν δοκέων χαρίζεσθαι ἔλεγε τάδε, ὃ δ’ ἀνταμείβετο τοῖσιδε. "ὦ ξεῖνε Αἰγινῆτα, τὸ μὲν εὐνοέειν τε καὶ προορᾶν ἄγαμαί σευ, γνώμησ μέντοι ἡμάρτηκασ χρηστῆσ· ἐξαείρασ γάρ με ὑψοῦ καὶ τὴν πάτρην καὶ τὸ ἔργον, ἐσ τὸ μηδὲν κατέβαλεσ παραινέων νεκρῷ λυμαίνεσθαι, καὶ ἢν ταῦτα ποιέω, φὰσ ἄμεινόν με ἀκούσεσθαι· τὰ πρέπει μᾶλλον βαρβάροισι ποιέειν ἤ περ Ἕλλησι· καὶ ἐκείνοισι δὲ ἐπιφθονέομεν.

ἐγὼ δ’ ὦν τούτου εἵνεκα μήτε Αἰγινήτῃσι ἅδοιμι μήτε τοῖσι ταῦτα ἀρέσκεται, ἀποχρᾷ δέ μοι Σπαρτιήτῃσι ἀρεσκόμενον ὅσια μὲν ποιέειν, ὅσια δὲ καὶ λέγειν. Λεωνίδῃ δέ, τῷ με κελεύεισ τιμωρῆσαι, φημὶ μεγάλωσ τετιμωρῆσθαι, ψυχῇσί τε τῇσι τῶνδε ἀναριθμήτοισι τετίμηται αὐτόσ τε καὶ οἱ ἄλλοι οἱ ἐν Θερμοπύλῃσι τελευτήσαντεσ. σὺ μέντοι ἔτι ἔχων λόγον τοιόνδε μήτε προσέλθῃσ ἔμοιγε μήτε συμβουλεύσῃσ, χάριν τε ἴσθι ἐὼν ἀπαθήσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION