Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 45 3:

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 45 3:)

πῶσ δ’ ἂν ἑτέροισ ἀδικεῖσθαι λέγουσι βοηθήσαιμεν, οἷσ γε μηδ’ αὐτοῖσ ὑπάρχει τἀσφαλέσ; ταύτασ μέντοι τὰσ ὕβρεισ οἱ πένητεσ ὑβριζόμενοι πρὸσ ἑνὸσ ἀνδρὸσ οὔπω τυραννοῦντοσ, ἀλλ’ ἔτι μέλλοντοσ, καὶ τὰ μὲν ἤδη πεπονθότεσ, ὦ βουλή, δεινά, τὰ δ’ εἰ μὴ τὸ πλεῖον ὑμῶν μέροσ ἐμποδὼν ἐγένετο παρασχεδὸν ἐλθόντεσ παθεῖν, ἄρα εἰκότωσ ἀγανακτοῦμεν καὶ βοηθείασ τινὸσ οἰόμεθα δεῖν οὐκ ἄνευ τῆσ ὑμετέρασ συναγανακτήσεωσ τυχεῖν, ἐπὶ δίκην αὐτὸν ἴσην καὶ νόμιμον, ὦ βουλή, προσκαλούμενοι, περὶ ἣν ἅπασα ἡ πληθὺσ μερισθεῖσα κατὰ φυλὰσ λόγου δοθέντοσ τοῖσ δεομένοισ ἔνορκον ἐποίσει τὴν ψῆφον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION