헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́10́05́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7)

Δαρεῖοσ γὰρ παραλαβὼν τὴν βασιλείαν πρὸ μὲν τῆσ Φιλίππου τελευτῆσ ἐφιλοτιμεῖτο τὸν μέλλοντα πόλεμον εἰσ τὴν Μακεδονίαν ἀποστρέψαι· ἐκείνου δὲ τελευτήσαντοσ ἀπελύθη τῆσ ἀγωνίασ, καταφρονήσασ τῆσ Ἀλεξάνδρου νεότητοσ. ἐπεὶ δ’ ἡ διὰ τῶν πράξεων ἐνέργεια καὶ ὀξύτησ ἐποίησε μὲν τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν πᾶσαν ἀναλαβεῖν καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου γενέσθαι περιβόητον, τότε δὴ νουθετηθεὶσ τοῖσ ἔργοισ ὁ Δαρεῖοσ ἐπιμέλειαν μεγάλην ἐποιεῖτο τῶν δυνάμεων, τριήρεισ τε πολλὰσ κατασκευαζόμενοσ καὶ δυνάμεισ ἀξιολόγουσ συνιστάμενοσ, ἡγεμόνασ τε τοὺσ ἀρίστουσ προκρίνων, ἐν οἷσ ὑπῆρχε καὶ Μέμνων ὁ Ῥόδιοσ, διαφέρων ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει στρατηγικῇ.

τούτῳ δὲ δοὺσ ὁ βασιλεὺσ μισθοφόρουσ πεντακισχιλίουσ προσέταξε παρελθεῖν ἐπὶ πόλιν Κύζικον καὶ πειρᾶσθαι ταύτην χειρώσασθαι.

οὗτοσ μὲν οὖν μετὰ τοσούτων στρατιωτῶν προῆγε διὰ τῆσ Ἴδησ. τὸ δ’ ὄροσ τοῦτο μυθολογοῦσί τινεσ τυχεῖν ταύτησ τῆσ προσηγορίασ ἀπὸ τῆσ Μελισσέωσ Ἴδησ.

μέγιστον δ’ ὑπάρχον τῶν κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον ἔχει κατὰ τὸ μέσον ἄντρον θεοπρεπέσ, ἐν ᾧ φασι κριθῆναι τὰσ θεὰσ ὑπ’ Ἀλεξάνδρου. γενέσθαι δ’ ἐν τούτῳ λέγεται καὶ τοὺσ Ἰδαίουσ Δακτύλουσ, οὓσ σίδηρον ἐργάσασθαι πρώτουσ, μαθόντασ τὴν ἐργασίαν παρὰ τῆσ τῶν θεῶν μητρόσ.

ἴδιον δέ τι καὶ παράδοξον συμβαίνει γίνεσθαι περὶ τοῦτο τὸ ὄροσ. κατὰ γὰρ τὴν τοῦ κυνὸσ ἐπιτολὴν ἐπ’ ἄκρασ τῆσ κορυφῆσ διὰ τὴν νηνεμίαν τοῦ περιέχοντοσ ἀέροσ ὑπερπετῆ γίνεσθαι τὴν ἄκραν τῆσ τῶν ἀνέμων πνοῆσ, ὁρᾶσθαι δὲ τὸν ἥλιον ἔτι νυκτὸσ οὔσησ ἀνατέλλοντα, τὰσ ἀκτῖνασ οὐκ ἐν κυκλοτερεῖ σχήματι γεγραμμένον, ἀλλὰ τὴν φλόγα κατὰ πολλοὺσ τόπουσ ἔχοντα διεσπαρμένην, ὥστε δοκεῖν πυρὰ πλείω θιγγάνειν τοῦ τῆσ γῆσ ὁρίζοντοσ.

μετ’ ὀλίγον δὲ συνάγεται ταῦτα πρὸσ ἓν μέγεθοσ, ἑώσ ἂν γένηται τρίπλεθρον διάστημα·

καὶ τότ’ ἤδη τῆσ ἡμέρασ ἐπιλαβούσησ τὸ φαινόμενον τοῦ ἡλίου μέγεθοσ πληρωθὲν τὴν τῆσ ἡμέρασ διάθεσιν κατασκευάζει. ὁ δ’ οὖν Μέμνων διελθὼν τὴν ὀρεινὴν ἄφνω τῇ πόλει τῶν Κυζικηνῶν προσέπεσεν καὶ παρ’ ὀλίγον αὐτῆσ ἐκυρίευσεν·

ἀποπεσὼν δὲ τῆσ ἐπιβολῆσ τὴν χώραν αὐτῶν ἐπόρθησε καὶ πολλῶν λαφύρων ἐκυρίευσεν. ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Παρμενίων Γρύνιον μὲν πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτοσ ἐξηνδραποδίσατο, Πιτάνην δὲ πολιορκοῦντοσ αὐτοῦ Μέμνων ἐπιφανεὶσ καὶ καταπληξάμενοσ τοὺσ Μακεδόνασ ἔλυσε τὴν πολιορκίαν.

μετὰ δὲ ταῦτα Κάλλασ μὲν ἔχων Μακεδόνασ καὶ μισθοφόρουσ στρατιώτασ ἐν τῇ Τρῳάδι συνῆψε μάχην πρὸσ τοὺσ Πέρσασ, ὄντασ πολλαπλασίουσ, καὶ λειφθεὶσ ἀπεχώρησεν εἰσ τὸ Ῥοίτειον.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν ἐν τούτοισ ἦν. Ἀλέξανδροσ δὲ τὰσ κατὰ τὴν Ἑλλάδα ταραχὰσ καταπαύσασ ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Θρᾴκην καὶ πολλὰ μὲν ἔθνη Θρᾴκια ταραττόμενα καταπληξάμενοσ ὑποταγῆναι κατηνάγκασεν, ἐπῆλθεν δὲ καὶ τὴν Παιονίαν καὶ τὴν Ἰλλυρίδα καὶ τὰσ ὁμόρουσ ταύταισ χώρασ καὶ πολλοὺσ τῶν κατοικούντων βαρβάρων ἀφεστηκότασ χειρωσάμενοσ ὑπηκόουσ πάντασ τοὺσ πλησιοχώρουσ βαρβάρουσ ἐποιήσατο.

περὶ ταῦτα δ’ ὄντοσ αὐτοῦ παρῆσάν τινεσ ἀπαγγέλλοντεσ πολλοὺσ τῶν Ἑλλήνων νεωτερίζειν καὶ πολλὰσ τῆσ Ἑλλάδοσ πόλεισ πρὸσ ἀπόστασιν ὡρμηκέναι, μάλιστα δὲ Θηβαίουσ.

ἐπὶ δὲ τούτοισ ὁ βασιλεὺσ παροξυνθεὶσ ἐπανῆλθεν εἰσ τὴν Μακεδονίαν, σπεύδων τὰσ κατὰ τὴν Ἑλλάδα παῦσαι ταραχάσ. Θηβαίων δὲ τὴν ἐν τῇ Καδμείᾳ φρουρὰν ἐκβάλλειν φιλοτιμουμένων καὶ πολιορκούντων τὴν ἄκραν ἧκεν ὁ βασιλεὺσ ἄφνω πρὸσ τὴν πόλιν καὶ κατεστρατοπέδευσε πλησίον τῶν Θηβῶν μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ.

πρὸσ δὲ Ἀρκάδασ καὶ Ἀργείουσ, ἔτι δὲ Ἠλείουσ πρεσβεύσαντεσ ἠξίουν βοηθεῖν.

ὁμοίωσ δὲ καὶ πρὸσ Ἀθηναίουσ περὶ συμμαχίασ ἐπρέσβευον καὶ παρὰ Δημοσθένουσ ὅπλων πλῆθοσ ἐν δωρεαῖσ λαβόντεσ τοὺσ ἀνόπλουσ καθώπλιζον. τῶν δ’ ἐπὶ τὴν βοήθειαν παρακεκλημένων οἱ μὲν ἐν Πελοποννήσῳ στρατιώτασ ἐξέπεμψαν ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν καὶ διατρίβοντεσ ἐκαραδόκουν, προσδοκίμου τοῦ βασιλέωσ ὄντοσ.

Ἀθηναῖοι δ’ ἐψηφίσαντο μὲν βοηθεῖν τοῖσ Θηβαίοισ, πεισθέντεσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, οὐ μέντοι γε τὴν δύναμιν ἐξέπεμψαν, καραδοκοῦντεσ τὴν ῥοπὴν τοῦ πολέμου. ὁ δὲ τῆσ ἐν τῇ Καδμείᾳ φρουρᾶσ ἡγούμενοσ Φιλώτασ ὁρῶν τοὺσ Θηβαίουσ μεγάλασ παρασκευὰσ ποιουμένουσ πρὸσ τὴν πολιορκίαν καὶ τὰ τείχη φιλοτιμότερον κατεσκεύασεν καὶ βελῶν παντοδαπῶν πλῆθοσ ἡτοιμάζετο.

ἐπεὶ δ’ ὁ βασιλεὺσ ἀνελπίστωσ ἐκ τῆσ Θρᾴκησ ἧκε μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ, αἱ μὲν συμμαχίαι τοῖσ Θηβαίοισ δισταζομένην εἶχον τὴν παρουσίαν, ἡ δὲ τῶν πολεμίων δύναμισ ὁμολογουμένην καὶ φανερὰν ἐποιεῖτο τὴν ὑπεροχήν.

τότε δὲ συνεδρεύσαντεσ οἱ ἡγεμόνεσ προεβουλεύσαντο περὶ τοῦ πολέμου καὶ πᾶσιν ἔδοξεν ὑπὲρ τῆσ αὐτονομίασ διαγωνίζεσθαι. τοῦ δὲ πλήθουσ ἐπικυρώσαντοσ τὴν γνώμην ἅπαντεσ μετὰ πολλῆσ προθυμίασ εἶχον ἑτοίμωσ διακινδυνεύειν. ὁ δὲ βασιλεὺσ τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἦγε, διδοὺσ μετανοίασ χρόνον εἰσ τὸ βουλεύσασθαι καὶ νομίζων μὴ τολμήσειν μίαν πόλιν πρὸσ τηλικαύτην δύναμιν παρατάξασθαι.

εἶχε γὰρ ὁ Ἀλέξανδροσ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν πεζοὺσ μὲν πλείουσ τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖσ δ’ οὐκ ἐλάττουσ τρισχιλίων, πάντασ δ’ ἐνηθληκότασ τοῖσ πολεμικοῖσ κινδύνοισ καὶ συνεστρατευμένουσ Φιλίππῳ καὶ σχεδὸν ἐν πάσαισ ταῖσ μάχαισ ἀηττήτουσ γεγονότασ·

ὧν δὴ ταῖσ ἀρεταῖσ καὶ προθυμίαισ πεποιθὼσ Ἀλέξανδροσ ἐπεβάλετο καταλῦσαι τὴν τῶν Περσῶν ἡγεμονίαν. εἰ μὲν οὖν οἱ Θηβαῖοι τοῖσ καιροῖσ εἴξαντεσ διεπρεσβεύοντο πρὸσ τοὺσ Μακεδόνασ ὑπὲρ εἰρήνησ καὶ συνθέσεωσ, ἡδέωσ ἂν ὁ βασιλεὺσ προσεδέξατο τὰσ ἐντεύξεισ καὶ πάντα ἂν ἀξιούμενοσ συνεχώρησεν·

ἐπεθύμει γὰρ τὰσ κατὰ τὴν Ἑλλάδα ταραχὰσ ἀποτριψάμενοσ ἀπερίσπαστον ἔχειν τὸν πρὸσ τοὺσ Πέρσασ πόλεμον· νῦν δὲ δόξασ ὑπὸ τῶν Θηβαίων καταφρονεῖσθαι διέγνω τὴν πόλιν ἄρδην ἀνελεῖν καὶ τῷ φόβῳ τούτῳ τὰσ ὁρμὰσ τῶν ἀφίστασθαι τολμώντων ἀποτρέψαι. διόπερ τὴν δύναμιν ἑτοίμην κατασκευάσασ πρὸσ τὸν κίνδυνον ἐκήρυξε τὸν βουλόμενον Θηβαίων ἀπιέναι πρὸσ αὐτὸν καὶ μετέχειν τῆσ κοινῆσ τοῖσ Ἕλλησιν εἰρήνησ.

οἱ δὲ Θηβαῖοι διαφιλοτιμηθέντεσ ἀντεκήρυξαν ἀπό τινοσ ὑψηλοῦ πύργου τὸν βουλόμενον μετὰ τοῦ μεγάλου βασιλέωσ καὶ Θηβαίων ἐλευθεροῦν τοὺσ Ἕλληνασ καὶ καταλύειν τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ τύραννον παριέναι πρὸσ αὐτούσ. ὅθεν Ἀλέξανδροσ περιαλγὴσ γενόμενοσ εἰσ ὑπερβάλλουσαν ὀργὴν προῆλθεν καὶ πάσῃ τιμωρίᾳ τοὺσ Θηβαίουσ μετελθεῖν ἔκρινεν.

οἱ δ’ Ἕλληνεσ πυνθανόμενοι τὸ μέγεθοσ τῶν περὶ τοὺσ Θηβαίουσ κινδύνων ἐδυσφόρουν ἐπὶ ταῖσ προσδοκωμέναισ περὶ αὐτῶν συμφοραῖσ, οὐ μὴν βοηθεῖν γ’ ἐτόλμων τῇ πόλει διὰ τὸ προπετῶσ καὶ ἀβούλωσ εἰσ ὁμολογουμένην ἀπώλειαν ἑαυτὴν δεδωκέναι.

οἱ δὲ Θηβαῖοι ταῖσ μὲν εὐτολμίαισ προθύμωσ ἀνεδέχοντο τοὺσ κινδύνουσ, φήμαισ δέ τισι μάντεων καὶ θεῶν σημείοισ ἠποροῦντο.

πρῶτον μὲν γὰρ ἐν τῷ τῆσ Δήμητροσ ἱερῷ λεπτὸν ἀράχνησ ὕφασμά τι διαπεπετασμένον ὤφθη, τὸ μὲν μέγεθοσ ἔχον ἱματίου, κύκλῳ δὲ περιφαῖνον ἶριν τῇ κατ’ οὐρανὸν ἐοικυῖαν. περὶ οὗ τὸ μὲν ἐν Δελφοῖσ χρηστήριον ἔδωκεν αὐτοῖσ τόνδε τὸν χρησμόν·

σημεῖον τόδε πᾶσι θεοὶ φαίνουσι βροτοῖσι, Βοιωτοῖσ δὲ μάλιστα καὶ οἳ περιναιετάουσι. τὸ δὲ πάτριον τῶν Θηβαίων μαντεῖον τοῦτον ἐξήνεγκε τὸν χρησμόν· ἱστὸσ ὑφαινόμενοσ ἄλλῳ κακόν, ἄλλῳ ἄμεινον. τοῦτο μὲν οὖν τὸ σημεῖον ἐγένετο τρισὶ μησὶν ἀνωτέρω τῆσ Ἀλεξάνδρου παρουσίασ ἐπὶ τὰσ Θήβασ, ὑπ’ αὐτὴν δὲ τὴν ἔφοδον τοῦ βασιλέωσ οἱ κατὰ τὴν ἀγορὰν ἀνδριάντεσ ἐφάνησαν ἱδρῶτασ ἀφιέντεσ καὶ μεστοὶ σταλαγμῶν μεγάλων.

χωρὶσ δὲ τούτων ἧκόν τινεσ τοῖσ ἄρχουσιν ἀπαγγέλλοντεσ τὴν ἐν Ὀγχηστῷ λίμνην μυκήματι παραπλήσιον φωνὴν ἀφιέναι, τῇ δὲ Δίρκῃ κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ὕδατοσ αἱματοειδῆ φρίκην ἐπιτρέχειν. ἕτεροι δὲ ἧκον ἐκ Δελφῶν μηνύοντεσ ὅτι ὁ ἀπὸ Φωκέων ναόσ, ὃν ἱδρύσαντο Θηβαῖοι, ᾑματωμένην ἔχων τὴν ὀροφὴν ὁρᾶται.

οἱ δὲ ἐπὶ τὴν τῶν σημείων διάκρισιν ἀσχολούμενοι σημαίνειν ἔφασαν τὸ μὲν ὕφασμα θεῶν ἀπὸ τῆσ πόλεωσ χωρισμόν, τὸ δὲ τῆσ ἴριδοσ χρῶμα πραγμάτων ποικίλων χειμῶνα, τὸν δὲ τῶν ἀνδριάντων ἱδρῶτα ὑπερβάλλουσαν κακοπάθειαν, τὸ δ’ ἐν πλείοσι τόποισ φαινόμενον αἷμα φόνον πολὺν κατὰ τὴν πόλιν ἐσόμενον. συνεβούλευον οὖν τῶν θεῶν φανερῶσ σημαινόντων τὴν ἐσομένην τῇ πόλει συμφορὰν μὴ συγκαταβαίνειν εἰσ τὸ διὰ μάχησ κρίνειν τὸν πόλεμον, ἑτέραν δὲ διάλυσιν ζητεῖν διὰ λόγων ἀσφαλεστέραν.

οὐ μὴν οἱ Θηβαῖοί γε ταῖσ ψυχαῖσ ἐμαλακύνοντο, τοὐναντίον δὲ τοῖσ θυμοῖσ προαχθέντεσ ἀνεμίμνησκον ἀλλήλουσ τὴν ἐν Λεύκτροισ εὐημερίαν καὶ τῶν ἄλλων παρατάξεων ἐν αἷσ θαυμαστῶσ ταῖσ ἰδίαισ ἀνδραγαθίαισ ἀνελπίστουσ νίκασ περιεποιήσαντο. οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι τοῖσ παραστήμασιν ἀνδρειότερον μᾶλλον ἢ φρονιμώτερον χρησάμενοι προέπεσον εἰσ πάνδημον τῆσ πατρίδοσ ὄλεθρον· ὁ δὲ βασιλεὺσ ἐν τρισὶ ταῖσ πάσαισ ἡμέραισ ἑτοιμασάμενοσ τὰ πρὸσ τὴν πολιορκίαν τὰσ δυνάμεισ διείλετο εἰσ τρία μέρη καὶ τὸ μὲν τοῖσ χαρακώμασι τοῖσ πρὸ τῆσ πόλεωσ κατεσκευασμένοισ προσβάλλειν ἔταξε, τὸ δὲ τοῖσ Θηβαίοισ ἀντιτάττεσθαι, τὸ δὲ τρίτον ἐφεδρεύειν τῷ πονοῦντι μέρει τῆσ δυνάμεωσ καὶ διαδέχεσθαι τὴν μάχην.

οἱ δὲ Θηβαῖοι τοὺσ μὲν ἱππεῖσ ἐντὸσ τοῦ χαρακώματοσ ἔταξαν, τοὺσ δ’ ἐλευθερωθέντασ οἰκέτασ καὶ τοὺσ φυγάδασ καὶ τοὺσ μετοίκουσ τοῖσ πρὸσ τὰ τείχη βιαζομένοισ ἀντέταξαν, αὐτοὶ δὲ τοῖσ μετὰ τοῦ βασιλέωσ Μακεδόσι πολλαπλασίοισ οὖσι συνάπτειν μάχην πρὸ τῆσ πόλεωσ ἡτοιμάζοντο.

τέκνα δὲ καὶ γυναῖκεσ συνέτρεχον εἰσ τὰ ἱερὰ καὶ τοὺσ θεοὺσ ἱκέτευον σῶσαι τὴν πόλιν ἐκ τῶν κινδύνων.

ὡσ δ’ ἤγγισαν οἱ Μακεδόνεσ καὶ τοῖσ τεταγμένοισ μέρεσιν ἕκαστοι προσέπεσον, αἱ μὲν σάλπιγγεσ ἐσήμαινον τὸ πολεμικόν, αἱ δὲ παρ’ ἀμφοτέροισ δυνάμεισ ὑφ’ ἕνα καιρὸν συνηλάλαξαν καὶ τὰ κοῦφα τῶν βελῶν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἔβαλον. ταχὺ δὲ τούτων ἐξαναλωθέντων καὶ πάντων εἰσ τὴν ἀπὸ τοῦ ξίφουσ μάχην συμπεσόντων μέγασ ἀγὼν συνίστατο.

οἱ μὲν γὰρ Μακεδόνεσ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸ βάροσ τῆσ φάλαγγοσ δυσυπόστατον εἶχον τὴν βίαν, οἱ δὲ Θηβαῖοι ταῖσ τῶν σωμάτων ῥώμαισ ὑπερέχοντεσ καὶ τοῖσ ἐν τοῖσ γυμνασίοισ συνεχέσιν ἀθλήμασιν, ἔτι δὲ τῷ παραστήματι τῆσ ψυχῆσ πλεονεκτοῦντεσ ἐνεκαρτέρουν τοῖσ δεινοῖσ. διὸ καὶ παρ’ ἀμφοτέροισ πολλοὶ μὲν κατετιτρώσκοντο, οὐκ ὀλίγοι δ’ ἔπιπτον ἐναντίασ λαμβάνοντεσ πληγάσ.

ὁμοῦ δ’ ἦν κατὰ τὰσ ἐν τοῖσ ἀγῶσι συμπλοκὰσ μυγμὸσ καὶ βοὴ καὶ παρακελευσμόσ, παρὰ μὲν τοῖσ Μακεδόσι μὴ καταισχῦναι τὰσ προγεγενημένασ ἀνδραγαθίασ, παρὰ δὲ τοῖσ Θηβαίοισ μὴ περιιδεῖν τέκνα καὶ γυναῖκασ καὶ γονεῖσ ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ κινδυνεύοντασ καὶ τὴν πατρίδα πανοίκιον ὑπὸ τοὺσ Μακεδόνων θυμοὺσ ὑποπεσοῦσαν, μνησθῆναι δὲ τῆσ ἐν Λεύκτροισ καὶ ἐν Μαντινείᾳ μάχησ καὶ τῶν παρὰ πᾶσι περιβοήτων ἀνδραγαθημάτων. ἐπὶ πολὺν μὲν οὖν χρόνον ἰσόρροποσ ἦν ἡ μάχη διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδρείασ. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Ἀλέξανδροσ ὁρῶν τοὺσ μὲν Θηβαίουσ ἑτοίμωσ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἀγωνιζομένουσ, τοὺσ δὲ Μακεδόνασ κάμνοντασ τῇ μάχῃ προσέταξε τοὺσ ἐπὶ τῆσ ἐφεδρίασ τεταγμένουσ διαδέξασθαι τὸν ἀγῶνα.

οἱ μὲν οὖν Μακεδόνεσ ἄφνω προσπεσόντεσ τοῖσ Θηβαίοισ κατακόποισ βαρεῖσ ἐπέκειντο τοῖσ πολεμίοισ καὶ πολλοὺσ ἀνῄρουν. οὐ μὴν οἱ Θηβαῖοι τῆσ νίκησ ἐξεχώρουν, τοὐναντίον δὲ τῇ φιλοτιμίᾳ προαχθέντεσ πάντων τῶν δεινῶν κατεφρόνουν.

ἐπὶ τοσοῦτο δὲ ταῖσ ἀνδραγαθίαισ προέβησαν ὥστε βοᾶν ὅτι Μακεδόνεσ ὁμολογοῦσιν ἥττουσ εἶναι Θηβαίων, καὶ τῶν ἄλλων πάντων εἰωθότων ἐν ταῖσ διαδοχαῖσ τῶν πολεμίων δεδιέναι τοὺσ ἀκεραίουσ τῶν ἐφεδρευόντων οὗτοι μόνοι τότε θρασύτεροι πρὸσ τοὺσ κινδύνουσ ὑπῆρξαν, ὅθ’ οἱ πολέμιοι διαδοχὴν ἐξέπεμψαν τοῖσ καταπονουμένοισ ὑπὸ τῆσ κακοπαθείασ. ἀνυπερβλήτου δὲ τῆσ φιλοτιμίασ γινομένησ ὁ βασιλεὺσ κατανοήσασ τινὰ πυλίδα καταλελειμμένην ὑπὸ τῶν φυλάκων ἐξαπέστειλε Περδίκκαν μετὰ στρατιωτῶν ἱκανῶν καταλαβέσθαι ταύτην καὶ παρεισπεσεῖν εἰσ τὴν πόλιν.

τούτου δὲ ταχὺ τὸ προσταχθὲν ποιήσαντοσ οἱ μὲν Μακεδόνεσ διὰ τῆσ πυλίδοσ παρεισέπεσον εἰσ τὴν πόλιν, οἱ δὲ Θηβαῖοι καταπεπονηκότεσ μὲν τὴν πρώτην φάλαγγα τῶν Μακεδόνων, ἀντιταχθέντεσ δ’ εὐρώστωσ τῇ δευτέρᾳ εὐέλπιδεσ ἦσαν περὶ τῆσ νίκησ·

ὡσ δὲ κατενόησαν μέροσ τῆσ πόλεωσ κατειλημμένον, εὐθὺσ ἀνεχώρησαν ἐντὸσ τῶν τειχῶν. ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ οἱ μὲν τῶν Θηβαίων ἱππεῖσ ὁμοίωσ τοῖσ πεζοῖσ συνέτρεχον εἰσ τὴν πόλιν καὶ πολλοὺσ μὲν τῶν ἰδίων συμπατοῦντεσ διέφθειρον, αὐτοὶ δὲ τεταραγμένωσ εἰσίππευον εἰσ τὴν πόλιν, ἐν δὲ ταῖσ διεξόδοισ καὶ τάφροισ τοῖσ οἰκείοισ ὅπλοισ περιπίπτοντεσ ἐτελεύτων.

οἱ δὲ τὴν Καδμείαν φρουροῦντεσ ἐκχυθέντεσ ἐκ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀπήντων τοῖσ Θηβαίοισ καὶ τεταραγμένοισ ἐπιπεσόντεσ πολὺν ἐποίουν φόνον. τῆσ δὲ πόλεωσ τοῦτον τὸν τρόπον καταλαμβανομένησ πολλαὶ καὶ ποικίλαι περιστάσεισ ἐντὸσ τῶν τειχῶν ἐγίνοντο.

οἱ μὲν γὰρ Μακεδόνεσ διὰ τὴν ὑπερηφανίαν τοῦ κηρύγματοσ πικρότερον ἢ πολεμικώτερον προσεφέροντο τοῖσ Θηβαίοισ καὶ μετὰ πολλῆσ ἀπειλῆσ ἐπιφερόμενοι τοῖσ ἠτυχηκόσιν ἀφειδῶσ ἀνῄρουν πάντασ τοὺσ περιτυγχάνοντασ. οἱ δὲ Θηβαῖοι τὸ φιλελεύθερον τῆσ ψυχῆσ διαφυλάττοντεσ τοσοῦτον ἀπεῖχον τοῦ φιλοζωεῖν ὥστ’ ἐν ταῖσ ἀπαντήσεσι συμπλέκεσθαι καὶ τὰσ παρὰ τῶν πολεμίων ἐπισπᾶσθαι πληγάσ·

ἑαλωκυίασ γὰρ τῆσ πόλεωσ οὐδεὶσ Θηβαίων ἑωράθη δεηθεὶσ τῶν Μακεδόνων φείσασθαι τοῦ ζῆν οὐδὲ προσέπιπτον τοῖσ τῶν κρατούντων γόνασιν ἀγεννῶσ. ἀλλ’ οὔτε τὸ τῆσ ἀρετῆσ πάθοσ ἠλεεῖτο παρὰ τοῖσ πολεμίοισ οὔτε τὸ τῆσ ἡμέρασ μῆκοσ ἤρκει πρὸσ τὴν ὠμότητα τῆσ τιμωρίασ, πᾶσα δὲ ἡ πόλισ ἐξεφορεῖτο παιδίων ὁμοῦ καὶ παρθένων ἑλκομένων καὶ τὸ τῆσ τεκούσησ οἰκτρὸν ἐπιβοωμένων ὄνομα·

Καθόλου δὲ τῶν οἴκων σὺν ὅλαισ ταῖσ συγγενείαισ ἁρπαζομένων πάνδημοσ ὑπῆρχε τῆσ πόλεωσ ἀνδραποδισμόσ. τῶν δὲ ὑπολελειμμένων Θηβαίων οἱ μὲν κατατετρωμένοι τὰ σώματα καὶ λιποψυχοῦντεσ συνεπλέκοντο τοῖσ πολεμίοισ, συναποθνήσκοντεσ τῇ τῶν ἐχθρῶν ἀπωλείᾳ, οἱ δὲ κλάσματι δόρατοσ ἐρειδόμενοι συνήντων τοῖσ ἐπιφερομένοισ καὶ διαγωνιζόμενοι τὸν ὕστατον ἀγῶνα προετίμων τὴν ἐλευθερίαν τῆσ σωτηρίασ.

πολλοῦ δὲ φόνου γενομένου καὶ τῆσ πόλεωσ κατὰ πάντα τόπον νεκρῶν πληρουμένησ οὐκ ἦν ὅστισ ἰδὼν οὐκ ἂν ἠλέησε τὰσ τύχασ τῶν ἀκληρούντων.

καὶ γὰρ τῶν Ἑλλήνων Θεσπιεῖσ καὶ Πλαταιεῖσ, ἔτι δ’ Ὀρχομένιοι καί τινεσ ἄλλοι τῶν ἀλλοτρίωσ διακειμένων πρὸσ τοὺσ Θηβαίουσ συστρατευόμενοι τῷ βασιλεῖ συνεισέπεσον εἰσ τὴν πόλιν καὶ τὴν ἰδίαν ἔχθραν ἐν τοῖσ τῶν ἠτυχηκότων ἀκληρήμασιν ἐναπεδείκνυντο. διὸ καὶ πάθη πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τὴν πόλιν ὁρᾶν ἦν γινόμενα·

Ἕλληνεσ γὰρ ὑφ’ Ἑλλήνων ἀνηλεῶσ ἀνῃροῦντο καὶ συγγενεῖσ ὑπὸ τῶν κατὰ γένοσ προσηκόντων ἐφονεύοντο, μηδεμίαν ἐντροπὴν τῆσ ὁμοφώνου διαλέκτου παρεχομένησ. τέλοσ δὲ τῆσ νυκτὸσ ἐπικαταλαβούσησ αἱ μὲν οἰκίαι διηρπάγησαν, τέκνα δὲ καὶ γυναῖκεσ καὶ οἱ γεγηρακότεσ εἰσ τὰ ἱερὰ καταπεφευγότεσ μετὰ τῆσ ἐσχάτησ ὕβρεωσ ἀπήγοντο. τῶν δὲ Θηβαίων ἀνῃρέθησαν μὲν ὑπὲρ τοὺσ ἑξακισχιλίουσ, αἰχμάλωτα δὲ σώματα συνήχθη πλείω τῶν τρισμυρίων, χρημάτων δὲ ἄπιστον πλῆθοσ διεφορήθη.

ὁ δὲ βασιλεὺσ τοὺσ μὲν τελευτήσαντασ τῶν Μακεδόνων ἔθαψε, πλείουσ ὄντασ τῶν πεντακοσίων, τοὺσ δὲ συνέδρουσ τῶν Ἑλλήνων συναγαγὼν ἐπέτρεψε τῷ κοινῷ συνεδρίῳ πῶσ χρηστέον τῇ πόλει τῶν Θηβαίων.

προτεθείσησ οὖν βουλῆσ τῶν ἀλλοτρίωσ διακειμένων τοῖσ Θηβαίοισ τινὲσ ἐπεχείρουν συμβουλεύειν ἀπαραιτήτοισ τιμωρίαισ δεῖν περιβαλεῖν αὐτούσ, ἀπεδείκνυον δ’ αὐτοὺσ τὰ τῶν βαρβάρων πεφρονηκότασ κατὰ τῶν Ἑλλήνων·

καὶ γὰρ ἐπὶ Ξέρξου συμμαχοῦντασ τοῖσ Πέρσαισ ἐστρατευκέναι κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ μόνουσ τῶν Ἑλλήνων ὡσ εὐεργέτασ τιμᾶσθαι παρὰ τοῖσ βασιλεῦσι τῶν Περσῶν καὶ πρὸ τῶν βασιλέων τοῖσ πρεσβεύουσι τῶν Θηβαίων τίθεσθαι θρόνουσ. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα διελθόντεσ παρώξυναν τὰσ τῶν συνέδρων ψυχὰσ κατὰ τῶν Θηβαίων καὶ πέρασ ἐψηφίσαντο τὴν μὲν πόλιν κατασκάψαι, τοὺσ δ’ αἰχμαλώτουσ ἀποδόσθαι, τοὺσ δὲ φυγάδασ τῶν Θηβαίων ἀγωγίμουσ ὑπάρχειν ἐξ ἁπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ μηδένα τῶν Ἑλλήνων ὑποδέχεσθαι Θηβαῖον.

ὁ δὲ βασιλεὺσ ἀκολούθωσ τῇ τοῦ συνεδρίου γνώμῃ τὴν μὲν πόλιν κατασκάψασ πολὺν ἐπέστησε φόβον τοῖσ ἀφισταμένοισ τῶν Ἑλλήνων, τοὺσ δ’ αἰχμαλώτουσ λαφυροπωλήσασ ἤθροισεν ἀργυρίου τάλαντα τετρακόσια καὶ τεσσαράκοντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 7

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION