Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 29

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 29)

ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Νικοκράτουσ ἐν Ῥώμῃ τὴν ὕπατον ἀρχὴν διεδέξατο Καίσων Οὐαλλέριοσ καὶ Λεύκιοσ Παπίριοσ. ἐπὶ δὲ τούτων Δαρεῖοσ χρημάτων πλῆθοσ ἐξέπεμψε τῷ Μέμνονι καὶ τοῦ πολέμου παντὸσ ἀπέδειξε στρατηγόν. ὁ δὲ μισθοφόρων πλῆθοσ ἀθροίσασ καὶ τριακοσίασ ναῦσ πληρώσασ ἐνεργῶσ διῴκει τὰ κατὰ τὸν πόλεμον.

Χῖον μὲν οὖν προσηγάγετο· πλεύσασ δ’ ἐπὶ Λέσβον Ἄντισσαν μὲν καὶ Μήθυμναν καὶ Πύρραν καὶ Ἐρεσσὸν ῥᾳδίωσ ἐχειρώσατο, τὴν δὲ Μιτυλήνην μεγάλην οὖσαν καὶ παρασκευαῖσ μεγάλαισ καὶ πλήθει τῶν ἀμυνομένων ἀνδρῶν κεχορηγημένην πολλὰσ ἡμέρασ πολιορκήσασ καὶ πολλοὺσ τῶν στρατιωτῶν ἀποβαλὼν μόγισ εἷλε κατὰ κράτοσ. εὐθὺ δὲ τῆσ περὶ τὸν στρατηγὸν ἐνεργείασ διαβοηθείσησ αἱ πλείουσ τῶν Κυκλάδων νήσων διεπρεσβεύοντο.

προσπεσούσησ δὲ φήμησ εἰσ τὴν Ἑλλάδα διότι Μέμνων μετὰ τοῦ στόλου μέλλει πλεῖν ἐπ’ Εὐβοίασ αἱ μὲν κατὰ τὴν νῆσον ταύτην πόλεισ περίφοβοι καθειστήκεισαν, οἱ δὲ τὰ τῶν Περσῶν αἱρούμενοι τῶν Ἑλλήνων, ἐν οἷσ ὑπῆρχον καὶ Σπαρτιᾶται, μετέωροι ταῖσ ἐλπίσιν ἐγίνοντο πρὸσ καινοτομίαν. ὁ δὲ Μέμνων χρήμασι διαφθείρων πολλοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἔπεισε κοινωνεῖν τῶν Περσικῶν ἐλπίδων.

οὐ μὴν ἡ τύχη γ’ εἰάσεν ἐπὶ πλέον προελθεῖν τὴν τἀνδρὸσ ἀρετήν· ὁ γὰρ Μέμνων περιπεσὼν ἀρρωστίᾳ καὶ πάθει παραβόλῳ συσχεθεὶσ μετήλλαξε καὶ τῇ τούτου τελευτῇ συνετρίβη καὶ τὰ τοῦ Δαρείου πράγματα. προσεδόκησε μὲν γὰρ ὁ βασιλεὺσ μεταθήσεσθαι αὐτὸν τὸν πάντα πόλεμον ἐκ τῆσ Ἀσίασ εἰσ τὴν Εὐρώπην·

ὡσ δ’ ἤκουσε τὴν Μέμνονοσ τελευτήν, συνήγαγε τῶν φίλων συνέδριον καὶ προέθηκε βουλὴν πότερον δεῖ στρατηγοὺσ καὶ στρατιὰν καταπέμπειν ἐπὶ θάλατταν ἢ τὸν βασιλέα μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ καταβάντα διαγωνίζεσθαι τοῖσ Μακεδόσιν. ἔνιοι μὲν οὖν ἔφασαν δεῖν αὐτὸν τὸν βασιλέα παρατάττεσθαι καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν Περσῶν ἀπεφαίνοντο προθυμότερον ἀγωνιεῖσθαι·

Χαρίδημοσ δ’ Ἀθηναῖοσ, ἀνὴρ θαυμαζόμενοσ ἐπ’ ἀνδρείᾳ καὶ δεινότητι στρατηγίασ, συνεστράτευτο μὲν Φιλίππῳ τῷ βασιλεῖ καὶ πάντων τῶν ἐπιτευγμάτων ἀρχηγὸσ καὶ σύμβουλοσ γεγονὼσ ἦν, συνεβούλευεν δὲ τῷ Δαρείῳ μὴ προπετῶσ ἀποκυβεῦσαι περὶ τῆσ βασιλείασ, ἀλλ’ αὐτὸν μὲν τὸ βάροσ καὶ τὴν τῆσ Ἀσίασ ἀρχὴν συνέχειν, ἐπὶ δὲ τὸν πόλεμον ἀποστέλλειν στρατηγὸν πεῖραν δεδωκότα τῆσ ἰδίασ ἀρετῆσ. δύναμιν δ’ ἱκανὴν εἶναι δέκα μυριάδων, ἧσ τὸ τρίτον Ἕλληνασ ποιῆσαι μισθοφόρουσ, καὶ δι’ ἐμφάσεωσ αὐτὸσ ἀνεδέχετο κατορθώσειν τὴν ἐπιβολὴν ταύτην.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὁ βασιλεὺσ συγκατετίθετο τοῖσ λεγομένοισ, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν φίλων γενναιότερον ἀντειπόντων καὶ τὸν Χαρίδημον εἰσ ὑποψίαν ἀγόντων ὅτι τῆσ στρατηγίασ ὀρέγεται τυχεῖν, ὅπωσ τοῖσ Μακεδόσι προδῷ τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν, ὁ μὲν Χαρίδημοσ παροργισθεὶσ καὶ προχειρότερον ὀνειδίσασ τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν ἐποίησεν ἐπὶ πλεῖον προσκόψαι τὸν βασιλέα τοῖσ λόγοισ, τοῦ θυμοῦ δὲ τὸ συμφέρον ἀφαιρουμένου ὁ μὲν Δαρεῖοσ ἐπιλαβόμενοσ τῆσ τοῦ Χαριδήμου ζώνησ κατὰ τὸν τῶν Περσῶν νόμον παρέδωκε τοῖσ ὑπηρέταισ καὶ προσέταξεν ἀποκτεῖναι, ὁ δὲ Χαρίδημοσ ἀπαγόμενοσ ἐπὶ τὸν θάνατον ἀνεβόησεν μεταμελήσειν ταῦτα ταχὺ τῷ βασιλεῖ καὶ τῆσ ἀδίκου τιμωρίασ αὐτοῦ σύντομον ἕξειν τὴν κόλασιν, ἐπιδόντα τὴν κατάλυσιν τῆσ βασιλείασ.

Χαρίδημοσ μὲν οὖν μεγάλων ἐλπίδων ἐκπεσὼν διὰ παρρησίαν ἄκαιρον τοιαύτην ἔσχε τὴν τοῦ βίου καταστροφήν·

ὁ δὲ βασιλεὺσ ἀνέντοσ τοῦ θυμοῦ τὴν ψυχὴν εὐθὺσ μετενόησε καὶ κατεμέμψατο ἑαυτὸν ὡσ τὰ μέγιστα ἡμαρτηκότα.

ἀλλ’ οὐ γὰρ ἦν δυνατὸν τὸ γεγονὸσ διὰ τῆσ βασιλικῆσ ἐξουσίασ ἀγένητον κατασκευάσαι. διόπερ ὀνειροπολούμενοσ ταῖσ Μακεδόνων ἀρεταῖσ καὶ τὴν ἐνέργειαν τὴν Ἀλεξάνδρου πρὸ ὀφθαλμῶν λαμβάνων ἐζήτει στρατηγὸν ἀξιόχρεων τὸν διαδεξόμενον τὴν τοῦ Μέμνονοσ ἡγεμονίαν·

οὐ δυνάμενοσ δ’ εὑρεῖν αὐτὸσ ἠναγκάζετο καταβαίνειν εἰσ τὸν ὑπὲρ τῆσ βασιλείασ κίνδυνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION