헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́10́03́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 3)

Ἀλέξανδροσ δὲ πυθόμενοσ πολλοὺσ τῶν Ἑλλήνων μετεώρουσ εἶναι πρὸσ καινοτομίαν εἰσ πολλὴν ἀγωνίαν ἐνέπιπτεν. Ἀθηναῖοι μὲν γὰρ Δημοσθένουσ δημαγωγοῦντοσ κατὰ τῶν Μακεδόνων τήν τε Φιλίππου τελευτὴν ἀσμένωσ ἤκουσαν καὶ τῆσ ἡγεμονίασ τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἐξεχώρουν τοῖσ Μακεδόσι, διαπρεσβευσάμενοι δὲ πρὸσ Ἄτταλον ἐν ἀπορρήτοισ συνετίθεντο κοινοπραγίαν καὶ πολλὰσ τῶν πόλεων προετρέποντο τῆσ ἐλευθερίασ ἀντέχεσθαι·

Αἰτωλοὶ δὲ κατάγειν τοὺσ ἐξ Ἀκαρνανίασ φυγάδασ ἐψηφίσαντο διὰ Φιλίππου πεῖραν εἰληφότασ τῆσ φυγῆσ.

Ἀμβρακιῶται δὲ πεισθέντεσ Ἀριστάρχῳ τὴν μὲν ὑπὸ Φιλίππου κατασταθεῖσαν φρουρὰν ἐξέβαλον, τὴν δὲ πόλιν ἐποίησαν δημοκρατεῖσθαι· ὁμοίωσ δὲ τούτοισ Θηβαῖοι τὴν μὲν ἐν τῇ Καδμείᾳ φρουρὰν ἐκβαλεῖν ἐψηφίσαντο, τῷ δ’ Ἀλεξάνδρῳ μὴ συγχωρεῖν τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν.

Ἀρκάδεσ δὲ οὔτε Φιλίππῳ συνεχώρησαν τὴν ἡγεμονίαν μόνοι τῶν Ἑλλήνων οὔτ’ Ἀλεξάνδρῳ προσέσχον· τῶν δ’ ἄλλων Πελοποννησίων Ἀργεῖοι καὶ Ἠλεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καί τινεσ ἕτεροι πρὸσ τὴν αὐτονομίαν ὡρ́μησαν.

τῶν δὲ ὑπεροικούντων τὴν Μακεδονίαν ἐθνῶν οὐκ ὀλίγα πρὸσ ἀπόστασιν ὡρ́μα καὶ πολλὴ ταραχὴ κατεῖχε τοὺσ τῇδε κατοικοῦντασ βαρβάρουσ. ἀλλ’ ὅμωσ τηλικούτων πραγμάτων καὶ τοσούτων φόβων κατεχόντων τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδροσ νέοσ ὢν παντελῶσ ἅπαντα τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν δυσχερῆ παραδόξωσ καὶ συντόμωσ κατεστήσατο·

οὓσ μὲν γὰρ πειθοῖ διὰ τῆσ ὁμιλίασ προσηγάγετο, οὓσ δὲ φόβῳ διωρθώσατο, τινὰσ δὲ βίᾳ χειρωσάμενοσ ὑπηκόουσ ἐποιήσατο. πρώτουσ δὲ Θετταλοὺσ ὑπομνήσασ τῆσ ἀρχαίασ ἀφ’ Ἡρακλέουσ συγγενείασ καὶ λόγοισ φιλανθρώποισ, ἔτι δὲ μεγάλαισ ἐπαγγελίαισ μετεωρίσασ ἔπεισε τὴν πατροπαράδοτον ἡγεμονίαν αὐτῷ συγχωρῆσαι κοινῷ τῆσ Θετταλίασ δόγματι.

μετὰ δὲ τούτουσ τὰ συνορίζοντα τῶν ἐθνῶν εἰσ τὴν ὁμοίαν εὔνοιαν προσαγαγόμενοσ παρῆλθεν εἰσ Πύλασ καὶ τὸ τῶν Ἀμφικτυόνων συνέδριον συναγαγὼν ἔπεισεν ἑαυτῷ κοινῷ δόγματι δοθῆναι τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν.

τοῖσ δ’ Ἀμβρακιώταισ διαπρεσβευομένοισ φιλανθρώπωσ ὁμιλήσασ ἔπεισεν αὐτοὺσ βραχεῖ προειληφέναι τὴν μέλλουσαν ὑπ’ αὐτοῦ δίδοσθαι μετὰ προθυμίασ αὐτονομίαν.

πρὸσ δὲ τὴν κατάπληξιν τῶν ἀπειθούντων ἦγε τὴν δύναμιν τῶν Μακεδόνων κεκοσμημένην καταπληκτικῶσ.

ὀξείαισ δὲ ταῖσ ὁδοιπορίαισ χρησάμενοσ ἧκεν εἰσ τὴν Βοιωτίαν καὶ πλησίον τῆσ Καδμείασ καταστρατοπεδεύσασ ἐπέστησε πολὺν φόβον τῇ πόλει τῶν Θηβαίων. καθ’ ὃν δὴ χρόνον Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τὴν εἰσ Βοιωτίαν πάροδον τοῦ βασιλέωσ τῆσ προϋπαρχούσησ καταφρονήσεωσ ἀπέστησαν·

ἡ γὰρ ὀξύτησ τοῦ νεανίσκου καὶ ἡ διὰ τῶν πράξεων ἐνέργεια τοὺσ ἀλλοτριοφρονοῦντασ μεγάλωσ ἐξέπληττεν. διόπερ Ἀθηναῖοι τὰ μὲν ἀπὸ τῆσ χώρασ ἐψηφίσαντο κατακομίζειν, τῶν δὲ τειχῶν τὴν ἐνδεχομένην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι.

πρὸσ δὲ τὸν Ἀλέξανδρον πρέσβεισ ἐξαπέστειλαν, ἀξιοῦντεσ συγγνώμην ἔχειν, εἰ τὴν ἡγεμονίαν μὴ ταχέωσ συγχωροῦσιν. ἐν δὲ τοῖσ πρέσβεσι καὶ Δημοσθένησ ἐκπεμφθεὶσ οὐ συνῆλθε μετὰ τῶν ἄλλων πρὸσ τὸν Ἀλέξανδρον, ἀλλ’ ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνοσ ἀνέκαμψεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, εἴτε διὰ τὰ πεπολιτευμένα κατὰ Μακεδόνων φοβηθείσ, εἴτε βουλόμενοσ τῷ βασιλεῖ τῶν Περσῶν ἄμεμπτον αὑτὸν διαφυλάττειν.

πολλὰ γὰρ χρήματά φασιν αὐτὸν εἰληφέναι παρὰ Περσῶν, ἵνα πολιτεύηται κατὰ Μακεδόνων·

περὶ ὧν καὶ τὸν Αἰσχίνην φασὶν ὀνειδίζοντα τῷ Δημοσθένει κατά τινα λόγον τὴν δωροδοκίαν εἰπεῖν,νῦν μέντοι τὴν δαπάνην ἐπικέκλυκεν αὐτοῦ τὸ βασιλικὸν χρυσίον. ἔσται δὲ οὐδὲ τοῦθ’ ἱκανόν· οὐδεὶσ γὰρ πώποτε πλοῦτοσ τρόπου πονηροῦ περιεγένετο. ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ τοῖσ πρέσβεσι τῶν Ἀθηναίων φιλανθρώπουσ ἀποκρίσεισ δοὺσ ἀπέλυσε τοῦ πολλοῦ φόβου τὸν δῆμον.

τοῦ δ’ Ἀλεξάνδρου παραγγείλαντοσ εἰσ Κόρινθον ἀπαντᾶν τάσ τε πρεσβείασ καὶ τοὺσ συνέδρουσ, ἐπειδὴ συνῆλθον οἱ συνεδρεύειν εἰωθότεσ, διαλεχθεὶσ ὁ βασιλεὺσ καὶ λόγοισ ἐπιεικέσι χρησάμενοσ ἔπεισε τοὺσ Ἕλληνασ ψηφίσασθαι στρατηγὸν αὐτοκράτορα τῆσ Ἑλλάδοσ εἶναι τὸν Ἀλέξανδρον καὶ συστρατεύειν ἐπὶ τοὺσ Πέρσασ ὑπὲρ ὧν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ ἐξήμαρτον. τυχὼν δὲ ταύτησ τῆσ τιμῆσ ὁ βασιλεὺσ ἐπανῆλθε μετὰ τῆσ δυνάμεωσ εἰσ Μακεδονίαν. ἡμεῖσ δ’ ἐπεὶ τὰ κατὰ τὴν Ἑλλάδα διήλθομεν, μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ τὰσ κατὰ τὴν Ἀσίαν πράξεισ.

μετὰ γὰρ τὴν Φιλίππου τελευτὴν Ἄτταλοσ τὸ μὲν πρῶτον ἐπεχείρει νεωτερίζειν καὶ πρὸσ Ἀθηναίουσ συνετίθετο κοινοπραγίαν κατ’ Ἀλεξάνδρου, ὕστερον δὲ μετανοήσασ τὴν μὲν ἀποδοθεῖσαν αὐτῷ παρὰ Δημοσθένουσ ἐπιστολὴν τηρήσασ ἀπέστειλε πρὸσ Ἀλέξανδρον καὶ λόγοισ φιλανθρώποισ ἐπειρᾶτο τὰσ καθ’ αὑτοῦ διαβολὰσ ἀποτρίβεσθαι· τοῦ δ’ Ἑκαταίου κατὰ τὰσ τοῦ βασιλέωσ ἐντολὰσ δολοφονήσαντοσ τὸν Ἄτταλον ἡ μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν τῶν Μακεδόνων δύναμισ ἐπαύσατο τοῦ μετεωρίζεσθαι πρὸσ ἀπόστασιν, τοῦ μὲν Ἀττάλου πεφονευμένου, τοῦ δὲ Παρμενίωνοσ οἰκειότατα διακειμένου πρὸσ Ἀλέξανδρον.

περὶ δὲ τῆσ τῶν Περσῶν βασιλείασ μέλλοντασ ἡμᾶσ ἀναγράφειν ἀναγκαῖόν ἐστι βραχὺ τοῖσ χρόνοισ προαναλαβεῖν τὴν ἱστορίαν.

Φιλίππου γὰρ ἔτι βασιλεύοντοσ ἦρχε τῶν Περσῶν Ὦχοσ καὶ προσεφέρετο τοῖσ ὑποτεταγμένοισ ὠμῶσ καὶ βιαίωσ. μισουμένου δὲ αὐτοῦ διὰ τὴν χαλεπότητα τῶν τρόπων Βαγώασ ὁ χιλίαρχοσ, εὐνοῦχοσ μὲν ὢν τὴν ἕξιν, πονηρὸσ δὲ καὶ πολεμικὸσ τὴν φύσιν, ἀνεῖλε φαρμάκῳ τὸν Ὦχον διά τινοσ ἰατροῦ, τὸν δὲ νεώτατον τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέωσ Ἀρσὴν εἰσήγαγεν εἰσ τὴν βασιλείαν. ἀνεῖλε δὲ καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ τοῦ βασιλέωσ, ὄντασ νέουσ παντελῶσ, ὅπωσ μονωθεὶσ ὁ νεανίσκοσ μᾶλλον ὑπήκοοσ αὐτῷ γένηται.

τοῦ δὲ μειρακίου ταῖσ γενομέναισ παρανομίαισ προσκόπτοντοσ καὶ φανεροῦ καθεστῶτοσ ὅτι τιμωρήσεται τὸν αὐθέντην τῶν ἀνομημάτων φθάσασ αὐτοῦ τὰσ ἐπιβουλὰσ ὁ Βαγώασ ἀνεῖλε τὸν Ἀρσὴν μετὰ τῶν τέκνων τρίτον ἔτοσ ἤδη βασιλεύοντα. ἐρήμου δ’ ὄντοσ τοῦ βασιλέωσ οἴκου καὶ μηδενὸσ ὄντοσ τοῦ κατὰ γένοσ διαδεξομένου τὴν ἀρχήν, προχειρισάμενοσ ἕνα τῶν φίλων Δαρεῖον ὄνομα τούτῳ συγκατεσκεύασε τὴν βασιλείαν.

οὗτοσ δ’ ἦν υἱὸσ μὲν Ἀρσάνου τοῦ Ὀστάνου, ὃσ ἦν ἀδελφὸσ Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλεύσαντοσ. ἴδιον δέ τι συνέβη περὶ τὸν Βαγώαν γενέσθαι καὶ μνήμησ ἄξιον·

χρώμενοσ γὰρ τῇ συνήθει μιαιφονίᾳ τὸν Δαρεῖον ἐπεβάλετο διὰ φαρμακείασ ἀνελεῖν· μηνυθείσησ δὲ τῆσ ἐπιβουλῆσ ὁ βασιλεὺσ ὡσ ἐπί τινι φιλανθρωπίᾳ προσκαλεσάμενοσ τὸν Βαγώαν καὶ δοὺσ τὸ ποτήριον ἠνάγκασε πιεῖν τὸ φάρμακον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 3

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION