Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 12

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 12)

τοῦ τάφου δὲ τοῦ Ἐπαμινώνδα μάλιστά που σταδίου μῆκοσ Διὸσ ἀφέστηκεν ἱερὸν ἐπίκλησιν Χάρμωνοσ. Ἀρκάδων δὲ ἐν τοῖσ δρυμοῖσ εἰσιν αἱ δρῦσ διάφοροι, καὶ τὰσ μὲν πλατυφύλλουσ αὐτῶν, τὰσ δὲ φηγοὺσ καλοῦσιν· αἱ τρίται δὲ ἀραιὸν τὸν φλοιὸν καὶ οὕτω δή τι παρέχονται κοῦφον, ὥστε ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἐν θαλάσσῃ ποιοῦνται σημεῖα ἀγκύραισ καὶ δικτύοισ· ταύτησ τῆσ δρυὸσ τὸν φλοιὸν ἄλλοι τε Ιὤνων καὶ Ἑρμησιάναξ ὁ τὰ ἐλεγεῖα ποιήσασ φελλὸν ὀνομάζουσιν. ἐσ Μεθύδριον δὲ πόλιν μὲν οὐκέτι, κώμην δὲ ἐσ τὸ Μεγαλοπολιτικὸν συντελοῦσαν, ἐσ τοῦτό ἐστι τὸ Μεθύδριον ἐκ Μαντινείασ ὁδόσ.

δὲ αὐτῷ σπήλαιον, ἔνθα ᾤκησεν Ἀλκιμέδων, ἀνὴρ τῶν καλουμένων ἡρώων.

τούτου τοῦ Ἀλκιμέδοντοσ θυγατρὶ συγγενέσθαι Φιαλοῖ ὡσ Φιγαλεῖσ λέγουσιν Ἡρακλέα·

ὡσ δὲ ᾔσθετο αὐτὴν ὁ Ἀλκιμέδων τεκοῦσαν, ἐκτίθησιν ἀπολουμένην ἐσ τὸ ὄροσ, σὺν δὲ αὐτῇ καὶ τὸν παῖδα ὃν ἔτεκε· καλοῦσι δὲ Αἰχμαγόραν αὐτὸν οἱ Ἀρκάδεσ. ἀνακλαίοντοσ δὲ ὡσ ἐξέκειτο τοῦ παιδόσ, κίσσα ἡ ὄρνισ ἐπήκουέ τε ὀδυρομένου καὶ ἀπεμιμεῖτο τὰ κλαύματα· καί πωσ ὁ Ἡρακλῆσ ἐρχόμενοσ τὴν ὁδὸν ταύτην ἐπήκουσε τῆσ κίσσησ καὶ ‐ ἐνόμισε γὰρ παιδὸσ εἶναι καὶ οὐκ ὄρνιθοσ τὸν κλαυθμόν ‐ ἐτράπετο εὐθὺ τῆσ φωνῆσ·

γνωρίσασ δὲ αὐτήν τε ἔλυσεν ἀπὸ τῶν δεσμῶν καὶ τὸν παῖδα ἀνεσώσατο. ἐξ ἐκείνου δὲ ἡ πλησίον πηγὴ Κίσσα ἀπὸ τῆσ ὄρνιθοσ ὀνομάζεται. τεσσαράκοντα δὲ ἀπὸ τῆσ πηγῆσ στάδια ἀφέστηκε Πετροσάκα καλούμενον χωρίον· Μεγαλοπολιτῶν δὲ καὶ Μαντινέων ὁρ́οσ ἐστὶν ἡ Πετροσάκα. ἐπὶ δὲ ὁδοῖσ ταῖσ κατειλεγμέναισ δύο ἐσ Ὀρχομενόν εἰσιν ἄλλαι, καὶ τῇ μέν ἐστι καλούμενον Λάδα στάδιον, ἐσ ὃ ἐποιεῖτο Λάδασ μελέτην δρόμου, καὶ παρ’ αὐτὸ ἱερὸν Ἀρτέμιδοσ καὶ ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ γῆσ χῶμα ὑψηλόν·

Πηνελόπησ δὲ εἶναι τάφον φασίν, οὐχ ὁμολογοῦντεσ τὰ ἐσ αὐτὴν ποιήσει <τῇ> Θεσπρωτίδι ὀνομαζομένῃ. ἐν ταύτῃ μέν γέ ἐστι τῇ ποιήσει ἐπανήκοντι ἐκ Τροίασ Ὀδυσσεῖ τεκεῖν τὴν Πηνελόπην Πτολιπόρθην παῖδα·

τὸ μὲν παραυτίκα ἐσ Λακεδαίμονα ἀπελθεῖν, χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἐσ Μαντίνειαν μετοικῆσαι, καί οἱ τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ἐνταῦθα συμβῆναι.

τοῦ τάφου δὲ ἔχεται τούτου πεδίον οὐ μέγα, καὶ ὄροσ ἐστὶν ἐν τῷ πεδίῳ τὰ ἐρείπια ἔτι Μαντινείασ ἔχον τῆσ ἀρχαίασ·

καλεῖται δὲ τὸ χωρίον τοῦτο ἐφ’ ἡμῶν Πτόλισ. κατὰ δὲ τὸ πρὸσ ἄρκτον αὐτῆσ προελθόντι ὁδὸν οὐ μακρὰν Ἀλαλκομενείασ ἐστὶ πηγή, τῆσ Πτόλεωσ δὲ μετὰ σταδίουσ τριάκοντα κώμησ τε ἐρείπια καλουμένησ Μαιρᾶσ <καὶ τάφοσ Μαιρᾶσ>, εἰ δὴ ἐνταῦθα καὶ μὴ ἐν τῇ Τεγεατῶν ἐτάφη· Τεγεάταισ γὰρ τοῦ λόγου τὸ εἰκὸσ καὶ οὐ Μαντινεῦσιν ἕπεται, Μαιρὰν τὴν Ἄτλαντοσ παρὰ σφίσι ταφῆναι. τάχα δ’ ἂν καὶ ἀπόγονοσ τῆσ Ἄτλαντοσ Μαιρᾶσ ἑτέρα Μαιρὰ ἀφίκοιτο ἐσ τὴν Μαντινικήν. λείπεται δὲ ἔτι τῶν ὁδῶν ἡ ἐσ Ὀρχομενόν, καθ’ ἥντινα Ἀγχισία τε ὄροσ καὶ Ἀγχίσου μνῆμά ἐστιν ὑπὸ τοῦ ὄρουσ τοῖσ ποσίν.

ὡσ γὰρ δὴ ἐκομίζετο ἐσ Σικελίαν ὁ Αἰνείασ, ἔσχε ταῖσ ναυσὶν ἐσ τὴν Λακωνικήν, καὶ πόλεών τε Ἀφροδισιάδοσ καὶ Ἤτιδοσ ἐγένετο οἰκιστὴσ καὶ τὸν πατέρα Ἀγχίσην κατὰ πρόφασιν δή τινα παραγενόμενον ἐσ τοῦτο τὸ χωρίον καὶ αὐτόθι τοῦ βίου τῇ τελευτῇ χρησάμενον ἔθαψεν ἐνταῦθα· καὶ τὸ ὄροσ τοῦτο ἀπὸ τοῦ Ἀγχίσου καλοῦσιν Ἀγχισίαν. τούτου δὲ συντελοῦσιν ἐσ πίστιν Αἰολέων οἱ Ἴλιον ἐφ’ ἡμῶν ἔχοντεσ, οὐδαμοῦ τῆσ σφετέρασ ἀποφαίνοντεσ μνῆμα Ἀγχίσου.

πρὸσ δὲ τοῦ Ἀγχίσου τῷ τάφῳ ἐρείπιά ἐστιν Ἀφροδίτησ ἱεροῦ, καὶ Μαντινέων ὁρ́οι πρὸσ Ὀρχομενίουσ καὶ ἐν ταῖσ Ἀγχισίαισ εἰσίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION