Lucian, Dialogi mortuorum, Αἰᾶσ καὶ Ἀγαμέμνων.

(루키아노스, Dialogi mortuorum, Αἰᾶσ καὶ Ἀγαμέμνων.)

Εἰ σὺ μανείσ, ὠ Αἰᾶν, σαυτὸν ἐφόνευσασ, ἐμέλλησασ δὲ καὶ ἡμᾶσ ἅπαντασ. τί αἰτιᾷ τὸν Ὀδυσσέα καὶ πρῴην οὔτε προσέβλεψασ αὐτόν, ὁπότε ἧκε μαντευσόμενοσ, οὔτε προσειπεῖν ἠξίωσασ ἄνδρα συστρατιώτην καὶ ἑταῖρον, ἀλλ̓ ὑπεροπτικῶσ μεγάλα βαίνων παρῆλθεσ; Εἰκότωσ, ὦ Ἀγάμεμνον· αὐτὸσ γάρ μοι τῆσ μανίασ αἴτιοσ κατέστη μόνοσ ἀντεξετασθεὶσ ἐπὶ τοῖσ ὅπλοισ. Ἠξίωσασ δὲ ἀνανταγώνιστοσ εἶναι καὶ ἀκονιτὶ κρατεῖν ἁπάντων; Ναί, τά γε τοιαῦτα·

οἰκεία γάρ μοι ἦν ἡ πανοπλία τοῦ ἀνεψιοῦ γε οὖσα. καὶ ὑμεῖσ οἱ ἄλλοι πολὺ ἀμείνουσ ὄντεσ ἀπείπασθε τὸν ἀγῶνα καὶ παρεχωρήσατε μοι, ὁ δὲ Λαέρτου, ὃν ἐγὼ πολλάκισ ἔσωσα κινδυνεύοντα κατακεκόφθαι ὑπὸ τῶν Φρυγῶν, ἀμείνων ἠξίου εἶναι καὶ ἐπιτηδειότεροσ ἔχειν τὰ ὅπλα. Αἰτιῶ τοιγαροῦν, ὦ γενναῖε, τὴν Θέτιν, ἣ δέον σοὶ τὴν κληρονομίαν παραδοῦναι τῶν ὅπλων συγγενεῖ γε ὄντι, φέρουσα ἐσ τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτά.

Οὔκ, ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα, ὃσ ἀντεποιήθη μόνοσ. Συγγνώμη, ὦ Αἰᾶν, εἰ ἄνθρωποσ ὢν ὠρέχθη δόξησ ἡδίστου πράγματοσ, ὑπὲρ οὗ καὶ ἡμῶν ἕκαστοσ κινδύνουσ ὑπέμενεν, ἐπεὶ καὶ ἐκράτησέ σου καὶ ταῦτα ἐπὶ Τρωσὶ δικασταῖσ. Οἶδα ἐγώ, ἥτισ μου κατεδίκασεν· ἀλλ̓ οὐ θέμισ λέγειν τι περὶ τῶν θεῶν.

τὸν δ̓ οὖν Ὀδυσσέα μὴ οὐχὶ μισεῖν οὐκ ἂν δυναίμην, ὦ Ἀγάμεμνον, οὐδ̓ εἰ αὐτή μοι ἡ Ἀθηνᾶ τοῦτ̓ ἐπιτάττοι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION