Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 26

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 26)

Ἡραιεῦσι δὲ οἰκιστὴσ μὲν γέγονεν Ἡραιεὺσ ὁ Λυκάονοσ, κεῖται δὲ ἡ πόλισ ἐν δεξιᾷ τοῦ Ἀλφειοῦ, τὰ μὲν πολλὰ ἐν ἠρέμα προσάντει, τὰ δὲ καὶ ἐπ’ αὐτὸν καθήκει τὸν Ἀλφειόν. δρόμοι τε παρὰ τῷ ποταμῷ πεποίηνται μυρσίναισ καὶ ἄλλοισ ἡμέροισ διακεκριμένοι δένδροισ, καὶ τὰ λουτρὰ αὐτόθι, εἰσὶ δὲ καὶ Διονύσῳ ναοί· τὸν μὲν καλοῦσιν αὐτῶν Πολίτην, τὸν δὲ Αὐξίτην, καὶ οἴκημά ἐστί σφισιν ἔνθα τῷ Διονύσῳ τὰ ὄργια ἄγουσιν. ἔστι καὶ ναὸσ ἐν τῇ Ἡραίᾳ Πανὸσ ἅτε τοῖσ Ἀρκάσιν ἐπιχωρίου, τῆσ δὲ Ἥρασ τοῦ ναοῦ καὶ ἄλλα ἐρείπια καὶ οἱ κίονεσ ἔτι ἐλείποντο·

ἀθλητὰσ δὲ ὁπόσοι γεγόνασιν Ἀρκάσιν ὑπερῆρκε τῇ δόξῃ Δαμάρετοσ Ἡραιεύσ, ὃσ τὸν ὁπλίτην δρόμον ἐνίκησεν <ἐν> Ὀλυμπίᾳ πρῶτοσ. ἐσ δὲ τὴν Ἠλείαν κατιὼν ἐξ Ἡραίασ στάδια μέν που πέντε καὶ δέκα ἀποσχὼν Ἡραίασ διαβήσῃ τὸν Λάδωνα, ἀπὸ τούτου δὲ <ἐσ> Ἐρύμανθον ὅσον εἴκοσιν ἀφίξῃ σταδίοισ.

τῇ δὲ Ἡραίᾳ ὁρ́οι πρὸσ τὴν Ἠλείαν λόγῳ μὲν τῷ Ἀρκάδων ἐστὶν ὁ Ἐρύμανθοσ, Ἠλεῖοι δὲ τὸν Κοροίβου τάφον φασὶ τὴν χώραν σφίσιν ὁρίζειν. ἡνίκα δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν ἐκλιπόντα ἐπὶ χρόνον πολὺν ἀνενεώσατο Ἴφιτοσ καὶ αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ Ὀλύμπια ἤγαγον, τότε δρόμου σφίσιν ἆθλα ἐτέθη μόνον καὶ ὁ Κόροιβοσ ἐνίκησε·

καὶ ἔστιν ἐπίγραμμα ἐπὶ τῷ μνήματι ὡσ Ὀλυμπίασιν ὁ Κόροιβοσ ἐνίκησεν καὶ ἀνθρώπων πρῶτοσ καὶ ὅτι τῆσ Ἠλείασ ἐπὶ τῷ πέρατι ὁ τάφοσ αὐτῷ πεποίηται. ἔστι δὲ Ἀλίφηρα πόλισμα οὐ μέγα·

ἐξελείφθη γὰρ ὑπὸ οἰκητόρων πολλῶν ὑπὸ τὸν συνοικισμὸν τῶν Ἀρκάδων ἐσ Μεγάλην πόλιν. ἐσ τοῦτο οὖν τὸ πόλισμα ἐρχόμενοσ ἐξ Ἡραίασ τόν τε Ἀλφειὸν διαβήσῃ καὶ σταδίων μάλιστά που δέκα διελθὼν πεδίον ἐπὶ ὄροσ ἀφίξῃ καὶ αὖθισ στάδια ὅσον τριάκοντα ἐσ τὸ πόλισμα ἀναβήσῃ διὰ τοῦ ὄρουσ. Ἀλιφηρεῦσι δὲ τὸ μὲν ὄνομα τῇ πόλει γέγονεν ἀπὸ Ἀλιφήρου Λυκάονοσ παιδόσ, ἱερὰ δὲ Ἀσκληπιοῦ τέ ἐστι καὶ Ἀθηνᾶσ, ἣν θεῶν σέβονται μάλιστα, γενέσθαι καὶ τραφῆναι παρὰ σφίσιν αὐτὴν λέγοντεσ·

καὶ Διόσ τε ἱδρύσαντο Λεχεάτου βωμόν, ἅτε ἐνταῦθα τὴν Ἀθηνᾶν τεκόντοσ, καὶ κρήνην καλοῦσι Τριτωνίδα, τὸν ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ Τρίτωνι οἰκειούμενοι λόγον. τῆσ δὲ Ἀθηνᾶσ τὸ ἄγαλμα πεποίηται χαλκοῦ, Ὑπατοδώρουτε ἔργον, θέασ ἄξιον μεγέθουσ τε ἕνεκα καὶ ἐσ τὴν τέχνην.

ἄγουσι δὲ καὶ πανήγυριν ὅτῳ δὴ θεῶν, δοκῶ δὲ σφᾶσ ἄγειν τῇ Ἀθηνᾷ· ἐν ταύτῃ τῇ πανηγύρει Μυάγρῳ προθύουσιν, ἐπευχόμενοί τε κατὰ τῶν ἱερείων τῷ ἡρ́ωι καὶ ἐπικαλούμενοι τὸν Μύαγρον· καί σφισι ταῦτα δράσασιν οὐδὲν ἔτι ἀνιαρόν εἰσιν αἱ μυῖαι. κατὰ δὲ τὴν ἐξ Ἡραίασ ἄγουσαν ἐσ Μεγάλην πόλιν εἰσὶ Μελαινεαί·

ταύτασ ᾤκισε μὲν Μελαινεὺσ ὁ Λυκάονοσ, ἔρημοσ δὲ ἦν ἐφ’ ἡμῶν, ὕδατι δὲ καταρρεῖται.

Μελαινεῶν δὲ τεσσαράκοντά ἐστιν ἀνωτέρω σταδίοισ Βουφάγιον, καὶ ὁ ποταμὸσ ἐνταῦθα ἔχει πηγὰσ ὁ Βουφάγοσ κατιὼν ἐσ τὸν Ἀλφειόν· τοῦ Βουφάγου δὲ περὶ τὰσ πηγὰσ ὁρ́οι πρὸσ Μεγαλοπολίτασ Ἡραιεῦσίν εἰσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION