Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 13

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 13)

ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Ὀρχομενίων, ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ὁδοῦ τῆσ ἀπὸ Ἀγχισιῶν, ἐν ὑπτίῳ τοῦ ὄρουσ τὸ ἱερόν ἐστι τῆσ Ὑμνίασ Ἀρτέμιδοσ· μέτεστι δὲ αὐτοῦ καὶ Μαντινεῦσι καὶ ἱέρειαν καὶ ἄνδρα ἱερέα. τούτοισ οὐ μόνον τὰ ἐσ τὰσ μίξεισ ἀλλὰ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα ἁγιστεύειν καθέστηκε τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα, καὶ οὔτε λουτρὰ οὔτε δίαιτα λοιπὴ κατὰ τὰ αὐτά σφισι καθὰ καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἐστιν, οὐδὲ ἐσ οἰκίαν παρίασιν ἀνδρὸσ ἰδιώτου. τοιαῦτα οἶδα ἕτερα ἐνιαυτὸν καὶ οὐ πρόσω Ἐφεσίων ἐπιτηδεύοντασ τοὺσ τῇ Ἀρτέμιδι ἱστιάτορασ τῇ Ἐφεσίᾳ γινομένουσ, καλουμένουσ δὲ ὑπὸ τῶν πολιτῶν Ἐσσῆνασ. τῇ δὲ Ἀρτέμιδι τῇ Ὑμνίᾳ καὶ ἑορτὴν ἄγουσιν ἐπέτειον. Ὀρχομενίοισ δὲ ἡ προτέρα πόλισ ἐπὶ ὄρουσ ἦν ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ, καὶ ἀγορᾶσ τε καὶ τειχῶν ἐρείπια λείπεται·

τὴν δὲ ἐφ’ ἡμῶν πόλιν ὑπὸ τὸν περίβολον οἰκοῦσι τοῦ ἀρχαίου τείχουσ. θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια πηγή τε, ἀφ’ ἧσ ὑδρεύονται, καὶ Ποσειδῶνόσ ἐστι καὶ Ἀφροδίτησ ἱερά, λίθου δὲ τὰ ἀγάλματα. πρὸσ δὲ τῇ πόλει ξόανόν ἐστιν Ἀρτέμιδοσ· ἵδρυται δὲ ἐν κέδρῳ μεγάλῃ, καὶ τὴν θεὸν ὀνομάζουσιν ἀπὸ τῆσ κέδρου Κεδρεᾶτιν. σωροὶ δὲ ὑπὸ τὴν πόλιν λίθων εἰσὶ διεστηκότεσ ἀπὸ ἀλλήλων, ἐπενήθησαν δὲ ἐν πολέμῳ πεσοῦσιν ἀνδράσιν.

οἷσ τισι δὲ Πελοποννησίων ἐπολέμησαν <ἢ> τῶν ἄλλων ἢ Ἀρκάδων αὐτῶν, οὔτε ἐπιγράμματα ἐπὶ τοῖσ τάφοισ ἐσήμαινεν οὔτε οἱ Ὀρχομένιοι μνημονεύουσιν. ἔστι δὲ ἀπαντικρὺ τῆσ πόλεωσ ὄροσ Τραχύ.

τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ διὰ χαράδρασ ῥέον κοίλησ μεταξὺ τῆσ τε πόλεωσ καὶ τοῦ Τραχέοσ ὄρουσ κάτεισιν ἐσ ἄλλο Ὀρχομένιον πεδίον, τὸ δὲ πεδίον τοῦτο μεγέθει μὲν μέγα, τὰ πλείω δέ ἐστιν αὐτοῦ λίμνη. ἰόντι δὲ ἐξ Ὀρχομενοῦ καὶ σταδίουσ προελθόντι ὅσον τρεῖσ, ἡ μὲν εὐθεῖα ἐπὶ πόλιν Καφυὰν ἄγει παρά τε αὐτὴν τὴν χαράδραν καὶ μετὰ ταύτην ἐν ἀριστερᾷ παρὰ τὸ ὕδωρ τὸ λιμνάζον· ἡ δὲ ἑτέρα τῶν ὁδῶν διαβάντι τὸ ὕδωρ τὸ διὰ τῆσ χαράδρασ ῥέον ὑπὸ <τὸ> Τραχύ ἐστιν ὄροσ. κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν ταύτην πρῶτον μὲν μνῆμά ἐστιν Ἀριστοκράτουσ, ὃσ βίᾳ ποτὲ ᾔσχυνε τὴν ἱερωμένην τῇ Ὑμνίᾳ θεῷ παρθένον, μετὰ δὲ τοῦ Ἀριστοκράτουσ τὸν τάφον πηγαί τέ εἰσι καλούμεναι Τενεῖαι καὶ ἀπέχει τῶν πηγῶν στάδια ὡσ ἑπτὰ Ἄμιλοσ χωρίον·

πόλιν δὲ τὴν Ἄμιλόν ποτε εἶναι λέγουσι. κατὰ τοῦτο αὖθισ τὸ χωρίον δίχα ἡ ὁδὸσ τέμνεται, καὶ ἡ μὲν ἐπὶ Στύμφηλον, ἡ δὲ ἐσ Φενεὸν αὐτῶν ἄγει. κατὰ δὲ τὴν ἐσ Φενεὸν ἐκδέξεταί σε ὄροσ·

ἐν δὲ τῷ ὄρει τούτῳ συνάπτουσιν Ὀρχομενίων καὶ Φενεατῶν τε καὶ Καφυατῶν ὁρ́οι τῆσ γῆσ. ἀνατείνει δὲ ὑπὲρ τοὺσ ὁρ́ουσ κρημνὸσ ὑψηλόσ· πέτραν Καφυατικὴν ὀνομάζουσι τὸν κρημνόν. μετὰ δὲ τοὺσ ὁρ́ουσ ταῖσ κατειλεγμέναισ πόλεσι φάραγξ τε ὑπόκειται καὶ φέρει δι’ αὐτῆσ ἡ ἐσ Φενεὸν ὁδόσ· κατὰ μέσην δέ που μάλιστα τὴν φάραγγα ὕδωρ ἄνεισιν ἐκ πηγῆσ, καὶ ἐπὶ τῷ πέρατι τῆσ φάραγγοσ Καρυαί <ἐστι> χωρίον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION