Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀφείλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀφείλω ὀφειλήσω ὠφείλησα ὠφείληκα ὠφειλήθην

Structure: ὀφείλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I owe
  2. (figuratively)
  3. (law) I incur
  4. (passive, of persons) I am due or liable to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀφείλω ὀφείλεις ὀφείλει
Dual ὀφείλετον ὀφείλετον
Plural ὀφείλομεν ὀφείλετε ὀφείλουσιν*
SubjunctiveSingular ὀφείλω ὀφείλῃς ὀφείλῃ
Dual ὀφείλητον ὀφείλητον
Plural ὀφείλωμεν ὀφείλητε ὀφείλωσιν*
OptativeSingular ὀφείλοιμι ὀφείλοις ὀφείλοι
Dual ὀφείλοιτον ὀφειλοίτην
Plural ὀφείλοιμεν ὀφείλοιτε ὀφείλοιεν
ImperativeSingular ό̓φειλε ὀφειλέτω
Dual ὀφείλετον ὀφειλέτων
Plural ὀφείλετε ὀφειλόντων, ὀφειλέτωσαν
Infinitive ὀφείλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλων ὀφειλοντος ὀφειλουσα ὀφειλουσης ὀφειλον ὀφειλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀφείλομαι ὀφείλει, ὀφείλῃ ὀφείλεται
Dual ὀφείλεσθον ὀφείλεσθον
Plural ὀφειλόμεθα ὀφείλεσθε ὀφείλονται
SubjunctiveSingular ὀφείλωμαι ὀφείλῃ ὀφείληται
Dual ὀφείλησθον ὀφείλησθον
Plural ὀφειλώμεθα ὀφείλησθε ὀφείλωνται
OptativeSingular ὀφειλοίμην ὀφείλοιο ὀφείλοιτο
Dual ὀφείλοισθον ὀφειλοίσθην
Plural ὀφειλοίμεθα ὀφείλοισθε ὀφείλοιντο
ImperativeSingular ὀφείλου ὀφειλέσθω
Dual ὀφείλεσθον ὀφειλέσθων
Plural ὀφείλεσθε ὀφειλέσθων, ὀφειλέσθωσαν
Infinitive ὀφείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλομενος ὀφειλομενου ὀφειλομενη ὀφειλομενης ὀφειλομενον ὀφειλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀφειλήσω ὀφειλήσεις ὀφειλήσει
Dual ὀφειλήσετον ὀφειλήσετον
Plural ὀφειλήσομεν ὀφειλήσετε ὀφειλήσουσιν*
OptativeSingular ὀφειλήσοιμι ὀφειλήσοις ὀφειλήσοι
Dual ὀφειλήσοιτον ὀφειλησοίτην
Plural ὀφειλήσοιμεν ὀφειλήσοιτε ὀφειλήσοιεν
Infinitive ὀφειλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλησων ὀφειλησοντος ὀφειλησουσα ὀφειλησουσης ὀφειλησον ὀφειλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀφειλήσομαι ὀφειλήσει, ὀφειλήσῃ ὀφειλήσεται
Dual ὀφειλήσεσθον ὀφειλήσεσθον
Plural ὀφειλησόμεθα ὀφειλήσεσθε ὀφειλήσονται
OptativeSingular ὀφειλησοίμην ὀφειλήσοιο ὀφειλήσοιτο
Dual ὀφειλήσοισθον ὀφειλησοίσθην
Plural ὀφειλησοίμεθα ὀφειλήσοισθε ὀφειλήσοιντο
Infinitive ὀφειλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλησομενος ὀφειλησομενου ὀφειλησομενη ὀφειλησομενης ὀφειλησομενον ὀφειλησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀφειληθήσομαι ὀφειληθήσῃ ὀφειληθήσεται
Dual ὀφειληθήσεσθον ὀφειληθήσεσθον
Plural ὀφειληθησόμεθα ὀφειληθήσεσθε ὀφειληθήσονται
OptativeSingular ὀφειληθησοίμην ὀφειληθήσοιο ὀφειληθήσοιτο
Dual ὀφειληθήσοισθον ὀφειληθησοίσθην
Plural ὀφειληθησοίμεθα ὀφειληθήσοισθε ὀφειληθήσοιντο
Infinitive ὀφειληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειληθησομενος ὀφειληθησομενου ὀφειληθησομενη ὀφειληθησομενης ὀφειληθησομενον ὀφειληθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̓φειλον ώ̓φειλες ώ̓φειλεν*
Dual ὠφείλετον ὠφειλέτην
Plural ὠφείλομεν ὠφείλετε ώ̓φειλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠφειλόμην ὠφείλου ὠφείλετο
Dual ὠφείλεσθον ὠφειλέσθην
Plural ὠφειλόμεθα ὠφείλεσθε ὠφείλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠφείλησα ὠφείλησας ὠφείλησεν*
Dual ὠφειλήσατον ὠφειλησάτην
Plural ὠφειλήσαμεν ὠφειλήσατε ὠφείλησαν
SubjunctiveSingular ὀφειλήσω ὀφειλήσῃς ὀφειλήσῃ
Dual ὀφειλήσητον ὀφειλήσητον
Plural ὀφειλήσωμεν ὀφειλήσητε ὀφειλήσωσιν*
OptativeSingular ὀφειλήσαιμι ὀφειλήσαις ὀφειλήσαι
Dual ὀφειλήσαιτον ὀφειλησαίτην
Plural ὀφειλήσαιμεν ὀφειλήσαιτε ὀφειλήσαιεν
ImperativeSingular ὀφείλησον ὀφειλησάτω
Dual ὀφειλήσατον ὀφειλησάτων
Plural ὀφειλήσατε ὀφειλησάντων
Infinitive ὀφειλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλησᾱς ὀφειλησαντος ὀφειλησᾱσα ὀφειλησᾱσης ὀφειλησαν ὀφειλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠφειλησάμην ὠφειλήσω ὠφειλήσατο
Dual ὠφειλήσασθον ὠφειλησάσθην
Plural ὠφειλησάμεθα ὠφειλήσασθε ὠφειλήσαντο
SubjunctiveSingular ὀφειλήσωμαι ὀφειλήσῃ ὀφειλήσηται
Dual ὀφειλήσησθον ὀφειλήσησθον
Plural ὀφειλησώμεθα ὀφειλήσησθε ὀφειλήσωνται
OptativeSingular ὀφειλησαίμην ὀφειλήσαιο ὀφειλήσαιτο
Dual ὀφειλήσαισθον ὀφειλησαίσθην
Plural ὀφειλησαίμεθα ὀφειλήσαισθε ὀφειλήσαιντο
ImperativeSingular ὀφείλησαι ὀφειλησάσθω
Dual ὀφειλήσασθον ὀφειλησάσθων
Plural ὀφειλήσασθε ὀφειλησάσθων
Infinitive ὀφειλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειλησαμενος ὀφειλησαμενου ὀφειλησαμενη ὀφειλησαμενης ὀφειλησαμενον ὀφειλησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠφειλήθην ὠφειλήθης ὠφειλήθη
Dual ὠφειλήθητον ὠφειληθήτην
Plural ὠφειλήθημεν ὠφειλήθητε ὠφειλήθησαν
SubjunctiveSingular ὀφειλήθω ὀφειλήθῃς ὀφειλήθῃ
Dual ὀφειλήθητον ὀφειλήθητον
Plural ὀφειλήθωμεν ὀφειλήθητε ὀφειλήθωσιν*
OptativeSingular ὀφειληθείην ὀφειληθείης ὀφειληθείη
Dual ὀφειληθείητον ὀφειληθειήτην
Plural ὀφειληθείημεν ὀφειληθείητε ὀφειληθείησαν
ImperativeSingular ὀφειλήθητι ὀφειληθήτω
Dual ὀφειλήθητον ὀφειληθήτων
Plural ὀφειλήθητε ὀφειληθέντων
Infinitive ὀφειληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀφειληθεις ὀφειληθεντος ὀφειληθεισα ὀφειληθεισης ὀφειληθεν ὀφειληθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠφείληκα ὠφείληκας ὠφείληκεν*
Dual ὠφειλήκατον ὠφειλήκατον
Plural ὠφειλήκαμεν ὠφειλήκατε ὠφειλήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ὠφειλήκω ὠφειλήκῃς ὠφειλήκῃ
Dual ὠφειλήκητον ὠφειλήκητον
Plural ὠφειλήκωμεν ὠφειλήκητε ὠφειλήκωσιν*
OptativeSingular ὠφειλήκοιμι ὠφειλήκοις ὠφειλήκοι
Dual ὠφειλήκοιτον ὠφειληκοίτην
Plural ὠφειλήκοιμεν ὠφειλήκοιτε ὠφειλήκοιεν
ImperativeSingular ὠφείληκε ὠφειληκέτω
Dual ὠφειλήκετον ὠφειληκέτων
Plural ὠφειλήκετε ὠφειληκόντων
Infinitive ὠφειληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠφειληκως ὠφειληκοντος ὠφειληκυῑα ὠφειληκυῑᾱς ὠφειληκον ὠφειληκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἅπτε παῖ λύχνον, κἄκφερε τὸ γραμματεῖον, ἵν’ ἀναγνῶ λαβὼν ὁπόσοισ ὀφείλω καὶ λογίσωμαι τοὺσ τόκουσ. (Aristophanes, Clouds, Prologue 1:15)
  • φέρ’ ἴδω τί ὀφείλω; (Aristophanes, Clouds, Prologue 1:16)
  • ἢν οὖν μάθῃσ μοι τὸν ἄδικον τοῦτον λόγον, ἃ νῦν ὀφείλω διὰ σέ, τούτων τῶν χρεῶν οὐκ ἂν ἀποδοίην οὐδ’ ἂν ὀβολὸν οὐδενί. (Aristophanes, Clouds, Prologue 4:24)
  • ἐὰν δ’ ὀφείλω, σχέτλιοσ, ἐπιλήσμων πάνυ. (Aristophanes, Clouds, Episode8)
  • ὀφείλω δ’ οὐκ ἀεὶ πράσσειν κακῶσ, ὀρθῷ δὲ βῆναι ποδί· (Euripides, Helen, episode 1:33)

Synonyms

  1. I owe

  2. I am due or liable to

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION