Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προοφείλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προοφείλω προοφήσω

Structure: προ (Prefix) + ὀφείλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to owe beforehand, to owe, to deserve, at his hands, to owe, deserve, to be due beforehand, the arrears, one has long had reason to feel, that has long remained as a debt
  2. to be due beforehand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προοφείλω προοφείλεις προοφείλει
Dual προοφείλετον προοφείλετον
Plural προοφείλομεν προοφείλετε προοφείλουσιν*
SubjunctiveSingular προοφείλω προοφείλῃς προοφείλῃ
Dual προοφείλητον προοφείλητον
Plural προοφείλωμεν προοφείλητε προοφείλωσιν*
OptativeSingular προοφείλοιμι προοφείλοις προοφείλοι
Dual προοφείλοιτον προοφειλοίτην
Plural προοφείλοιμεν προοφείλοιτε προοφείλοιεν
ImperativeSingular προόφειλε προοφειλέτω
Dual προοφείλετον προοφειλέτων
Plural προοφείλετε προοφειλόντων, προοφειλέτωσαν
Infinitive προοφείλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προοφειλων προοφειλοντος προοφειλουσα προοφειλουσης προοφειλον προοφειλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προοφείλομαι προοφείλει, προοφείλῃ προοφείλεται
Dual προοφείλεσθον προοφείλεσθον
Plural προοφειλόμεθα προοφείλεσθε προοφείλονται
SubjunctiveSingular προοφείλωμαι προοφείλῃ προοφείληται
Dual προοφείλησθον προοφείλησθον
Plural προοφειλώμεθα προοφείλησθε προοφείλωνται
OptativeSingular προοφειλοίμην προοφείλοιο προοφείλοιτο
Dual προοφείλοισθον προοφειλοίσθην
Plural προοφειλοίμεθα προοφείλοισθε προοφείλοιντο
ImperativeSingular προοφείλου προοφειλέσθω
Dual προοφείλεσθον προοφειλέσθων
Plural προοφείλεσθε προοφειλέσθων, προοφειλέσθωσαν
Infinitive προοφείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προοφειλομενος προοφειλομενου προοφειλομενη προοφειλομενης προοφειλομενον προοφειλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προοφήσω προοφήσεις προοφήσει
Dual προοφήσετον προοφήσετον
Plural προοφήσομεν προοφήσετε προοφήσουσιν*
OptativeSingular προοφήσοιμι προοφήσοις προοφήσοι
Dual προοφήσοιτον προοφησοίτην
Plural προοφήσοιμεν προοφήσοιτε προοφήσοιεν
Infinitive προοφήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προοφησων προοφησοντος προοφησουσα προοφησουσης προοφησον προοφησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προοφήσομαι προοφήσει, προοφήσῃ προοφήσεται
Dual προοφήσεσθον προοφήσεσθον
Plural προοφησόμεθα προοφήσεσθε προοφήσονται
OptativeSingular προοφησοίμην προοφήσοιο προοφήσοιτο
Dual προοφήσοισθον προοφησοίσθην
Plural προοφησοίμεθα προοφήσοισθε προοφήσοιντο
Infinitive προοφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προοφησομενος προοφησομενου προοφησομενη προοφησομενης προοφησομενον προοφησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προῶφειλον προῶφειλες προῶφειλεν*
Dual προώφειλετον προωφεῖλετην
Plural προώφειλομεν προώφειλετε προῶφειλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προωφεῖλομην προώφειλου προώφειλετο
Dual προώφειλεσθον προωφεῖλεσθην
Plural προωφεῖλομεθα προώφειλεσθε προώφειλοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ ληφθὲν ἤδη προωφείλετο ἱματιοκαπήλῳ ἢ ἰατρῷ ἢ σκυτοτόμῳ τινί. (Lucian, De mercede, (no name) 38:3)
  • νομίζειν γὰρ οὐδέν’ ἂν ἀνθρώπων οὕτωσ ἀσελγῶσ καὶ βιαίωσ οὐδενὶ τῶν πολιτῶν χρήσασθαι, μὴ μεγάλου τινὸσ ὄντοσ ὃ αὐτῷ προωφείλετο. (Demosthenes, Speeches 21-30, 101:2)

Synonyms

  1. to be due beforehand

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION