Dionysius of Halicarnassus, chapter 6 1:

(디오니시오스, chapter 6 1:)

ἐμοὶ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ξένοσ ἦν Κηφισόδοτοσ ὁ τούτου πατήρ, καὶ ὅτε ἐφεύγομεν, ἐν Θήβαισ παρ’ ἐκείνῳ κατηγόμην καὶ ἐγὼ καὶ ἄλλοσ Ἀθηναίων ὁ βουλόμενοσ, καὶ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ παθόντεσ ὑπ’ αὐτοῦ εἰσ τὴν ἡμετέραν αὐτῶν κατήλθομεν. ἐπεὶ δ’ οὖν οὗτοι ταῖσ αὐταῖσ τύχαισ ἐχρήσαντο καὶ φυγάδεσ Ἀθήναζε ἀφίκοντο, ἡγούμενοσ τὴν μεγίστην αὐτοῖσ ὀφείλειν χάριν οὕτωσ οἰκείωσ αὐτοὺσ ὑπεδεξάμην, ὥστε μηδένα γνῶναι τῶν εἰσιόντων, εἰ μή τισ πρότερον ἠπίστατο, ὁπότεροσ ἡμῶν ἐκέκτητο τὴν οἰκίαν. οἶδε μὲν οὖν καὶ Φερένικοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι πολλοὶ λέγειν εἰσὶν ἐμοῦ δεινότεροι καὶ μᾶλλον τοιούτων πραγμάτων ἔμπειροι, ἀλλ’ ὅμωσ ἡγεῖται τὴν ἐμὴν οἰκειότητα πιστοτάτην εἶναι. αἰσχρὸν οὖν μοι δοκεῖ εἶναι κελεύοντοσ τούτου καὶ δεομένου τὰ δίκαια αὐτῷ βοηθῆσαι περιιδεῖν αὐτόν, καθ’ ὅσον οἱο͂́σ τ’ εἰμὶ ἐγώ, τῶν ὑπ’ Ἀνδροκλείδου δεδομένων στερηθῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION