Sense

1. to owe, to be liable to pay
2. to be cast, lose, to lose in, to have, not
3. to be cast, to be the losing party
4. to be convicted, for, found guilty
5. deserves or brings on oneself, to bring, on oneself, incur, he drew upon himself the reproach

Examples

• ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν ὀφλισκάνοι χωλεύων ὑπὸ τῇ ἀσπίδι καὶ ἐπὶ στόμα καταπίπτων ὑπὸ τοῦ βάρους καὶ ὑπὸ τῷ κράνει ὁπότε ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν θώρακα ἐπαίρων τῷ τοῦ μεταφρένου κυρτώματι καὶ τὰς κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως αἰσχύνων ἀμφοτέρους, καὶ τὸν δημιουργὸν αὐτῶν καὶ τὸν δεσπότην. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:5)
• τοιγαροῦν ὥσπερ ι Ἴκαρος, τακέντος αὐτοῖς τάχιστα τοῦ κηροῦ καὶ τῶν πτερῶν περιρρυέντων, γέλωτα ὀφλισκάνουσιν ἐπὶ κεφαλὴν εἰς πελάγη καὶ κλύδωνα ἐμπίπτοντες: (Lucian, Imagines, (no name) 21:7)
• ὡς δύ ἐξ ἑνὸς κακὼ συνάπτει, μωρίαν τ ὀφλισκάνει θνῄσκει θ ὁμοίως: (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 1:15)
• ἐν πλήθει δὲ εἰπεῖν ἀτολμότατός ἐστι καὶ τὴν φωνὴν ἰδιώτης καὶ μιξοβάρβαρος, ὥστε γέλωτα ὀφλισκάνειν διὰ τοῦτο ἐν ταῖς συνουσίαις, οὐ συνείρων ἀλλὰ βατταρίζων καὶ ταραττόμενος, καὶ μάλιστα ὁπόταν οὕτως ἔχων καὶ καλλιρρημοσύνην ἐπιδείκνυσθαι βούληται. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 27:3)
• πῶς οὖν δίκαιον τοὺς νόμους ὑμᾶς βροτοῖς γράψαντας, αὐτοὺς ἀνομίαν ὀφλισκάνειν· (Euripides, Ion, episode 5:32)
• σοὶ δ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν, σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω. (Sophocles, Antigone, episode 2:20)

Similar forms

• ὀφλισκάνειν (4)
• ὀφλισκάνει (3)
• ὀφλισκάνων (2)
• ὀφλισκάνετε (1)
• ὀφλισκάνομεν (1)
• ὀφλισκάνοι (1)
• ὀφλισκάνω? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.