ἀσσάριον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
ἀσσάριον
Structure:
ἀσσαρι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐ γὰρ ἦν ἀναγκαῖον ἀνθρώπῳ γογγυλίδασ ἥδιστον ὄψον πεποιημένῳ καὶ δι’ αὑτοῦ ταύτασ ἕψοντι, ματτούσησ ἅμα τῆσ γυναικὸσ ἄλφιτα, τοσαῦτα περὶ ἀσσαρίου θρυλεῖν καὶ γράφειν ἀφ’ ἧσ ἄν τισ ἐργασίασ τάχιστα πλούσιοσ γένοιτο, μέγα γὰρ τὸ εὐτελὲσ καὶ αὔταρκεσ, ὅτι τῆσ ἐπιθυμίασ ἅμα καὶ τῆσ φροντίδοσ ἀπαλλάττει τῶν περιττῶν, διὸ καὶ τοῦτό φασιν ἐν τῇ Καλλίου δίκῃ τὸν Ἀριστείδην εἰπεῖν, ὡσ αἰσχύνεσθαι πενίαν προσήκει τοῖσ ἀκουσίωσ πενομένοισ, τοῖσ δ’, ὥσπερ αὐτὸσ, ἑκουσίωσ, ἐγκαλλωπίζεσθαι. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 5:1)
- "ἐμοὶ δέ, παῖ δωρόδειπνε, ἀσσαρίου κανδήλασ πρίω, ἵνα κἀγὼ κατὰ τὸν καλὸν Ἀγάθωνα ἀναφωνήσω τάδε τὰ τοῦ ἡδίστου Ἀριστοφάνουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce 2:1)
- ἐκεῖνοσ μὲν οὖν, ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεὺσ, ἀρὰσ θέμενοσ ἐπὶ τοὺσ πολίτασ καὶ μεταστὰσ ὦφλε τὴν δίκην ἐρήμην, τίμημα μυρίων καὶ πεντακισχιλίων ἀσσαρίων ἔχουσαν. (Plutarch, Camillus, chapter 13 1:1)
- ἀσσάριον γὰρ ἦν τὸ ἀργύριον, καὶ τὸ δεκάχαλκον οὕτωσ ἐκαλεῖτο δηνάριον. (Plutarch, Camillus, chapter 13 1:3)
- ἐσθῆτα μὲν γὰρ οὐδέποτέ φησι φορέσαι πολυτελεστέραν ἑκατὸν δραχμῶν, πιεῖν δὲ καὶ στρατηγῶν καὶ ὑπατεύων τὸν αὐτὸν οἶνον τοῖσ ἐργάταισ, ὄψον δὲ παρασκευάζεσθαι πρὸσ τὸ δεῖπνον ἐξ ἀγορᾶσ ἀσσαρίων τριάκοντα, καὶ τοῦτο διὰ τὴν πόλιν, ὅπωσ ἰσχύοι τὸ σῶμα πρὸσ τὰσ στρατείασ. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 4 3:2)
- ἦν δ’ ἀσσάριον τότε χάλκεον νόμισμα βάροσ λιτριαῖον, ὥστε τὸ σύμπαν ὄφλημα ταλάντων ἑκκαίδεκα εἰσ ὁλκὴν χαλκοῦ γενέσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 27 4:2)