Ancient Greek-English Dictionary Language

ζηλωτός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζηλωτός ζηλωτή ζηλωτόν

Structure: ζηλωτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: zhlo/w

Sense

  1. to be emulated, worthy of imitation
  2. to be deemed happy, to be envied
  3. enviable, blessed

Examples

  • καὶ τῶν χρημάτων τὸ μέροσ νῦν τε ἐσ ὑμᾶσ τὸ πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν τὴν Ἀσίαν, τότε οὐκ ἐμπλήσασ μὰ Δἰ ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστοσ ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι τοὺσ μὲν ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλοντασ εἰσ τὴν οἰκείαν ἀποπέμψω ἢ ἐπανάξω αὐτόσ, τοὺσ δὲ αὐτοῦ μένοντασ ζηλωτοὺσ τοῖσ ἀπερχομένοισ ποιήσω. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 26 8:2)
  • Καὶ νῦν τοὺσ ἀπολέμουσ ὑμῶν ζηλωτοὺσ τοῖσ οἴκοι ἀποπέμψειν ἤμελλον· (Arrian, Anabasis, book 7, chapter 10 5:1)
  • τοὺσ μὲν γὰρ προτέρουσ βασιλείασ τε ἔτι νέουσ ἀξιώσασ καὶ πρὸσ τοῖσ ἐν Ῥώμῃ τροφείοισ φίλουσ Καίσαροσ, ζηλωτοὺσ δὲ ποιήσασ βασιλεῦσιν ἑτέροισ, εὑρ͂ον ἐπιβούλουσ, οἳ τεθνήκασι τὸ πλέον Ἀντιπάτρῳ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 876:1)
  • ὡσ γὰρ τὸ πατρὸσ ἢ μητρὸσ κακὰ συνειδέναι, κατὰ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ τούσ γε θρασυσπλάγχνουσ δουλοῖ, οὕτωσ ἡ τούτων, εὔκλεια καὶ λαμπρότησ ζηλωτοὺσ, ἄγαν παρασκευάζει τοὺσ ἐξ αὐτῶν, ἔπειτ’ εἰ μὲν ἁπάντων ὧν ἀξιοῖ τοὺσ εὐεργέτασ ἡ πόλισ καὶ τοῖσ ἐκ τούτων ἀνάγκη μετεῖναι καὶ ταῦθ’ ὥσπερ τισ κλῆροσ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ κάτεισιν, εἰκότα ἂν καὶ οὗτοι λέγειν δοκοῖεν τούτων στερόμενοι· (Aristides, Aelius, Orationes, 21:3)
  • προεδήλου τε τὸ γένοσ τὸ αὐτῶν εἰσ ἔθνη πολλὰ καὶ πλοῦτον ἐπιδώσειν, καὶ μνήμην αἰώνιον αὐτῶν ἔσεσθαι τοῖσ γενάρχαισ, τήν τε Χαναναίαν ὅπλοισ κατακτησαμένουσ ζηλωτοὺσ ἔσεσθαι πᾶσιν ἀνθρώποισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 1 302:1)

Synonyms

  1. to be deemed happy

  2. enviable

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION