Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ζηλότυπος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζηλότυπος ζηλότυπος ζηλότυπον

Structure: ζηλοτυπ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tu/ptw

Sense

  1. jealous, eager

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ζηλότυπος ζηλότυπον
Genitive ζηλοτύπου ζηλοτύπου
Dative ζηλοτύπῳ ζηλοτύπῳ
Accusative ζηλότυπον ζηλότυπον
Vocative ζηλότυπε ζηλότυπον
DualN/A/V ζηλοτύπω ζηλοτύπω
G/D ζηλοτύποιν ζηλοτύποιν
PluralNominative ζηλότυποι ζηλότυπα
Genitive ζηλοτύπων ζηλοτύπων
Dative ζηλοτύποις ζηλοτύποις
Accusative ζηλοτύπους ζηλότυπα
Vocative ζηλότυποι ζηλότυπα
Positive Comparative Superlative
Adjective ζηλότυπος ζηλοτύπου ζηλοτυπότερος ζηλοτυποτέρου ζηλοτυπότατος ζηλοτυποτάτου
Adverb ζηλοτύπως ζηλοτυπότερον ζηλοτυπότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταύτην οὖν ἀποκλείουσιν καὶ ζηλοτύπωσ φυλάττουσιν τὰ δὲ ἄλλα ἐπ’ ἐλπίδοσ ἀεὶ τὸν ἐραστὴν ἔχουσιν. (Lucian, De mercede, (no name) 7:5)
  • ὅθεν καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ζηλοτύπωσ εἶχον αὐτόσ τε καὶ Πλάτων, ὡσ ἐν τῷ περὶ Πλάτωνοσ λέξομεν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 10:6)
  • τοῦθ’ ὥσπερ σκηπτὸσ ἐμπεσὼν ἐτάραξεν Ἡρώδην, μάλιστα μὲν διὰ τὸν ἔρωτα ζηλοτύπωσ ἔχοντα, λογιζόμενον δὲ καὶ τὴν Κλεοπάτρασ δεινότητα, δι’ ἣν Λυσανίασ τε ὁ βασιλεὺσ ἀνῄρητο καὶ Μάλχοσ ὁ Ἄραψ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 627:1)
  • ὑπέρκειται δὲ τοῦ ἄλσουσ ὄροσ ὁ Σολμισσόσ, ὅπου στάντασ φασὶ τοὺσ Κουρῆτασ τῷ ψόφῳ τῶν ὅπλων ἐκπλῆξαι τὴν Ἥραν ζηλοτύπωσ ἐφεδρεύουσαν, καὶ λαθεῖν συμπράξαντασ τὴν λοχείαν τῇ Λητοῖ. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 34:14)

Synonyms

  1. jealous

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION