παιδισκάριον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
παιδισκάριον
παιδισκάριου
Structure:
παιδισκαρι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: paidi/skh의 지소사, Luc.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- σὺ δέ, ὦ Ἀκαρνάν, ‐ ἔστενε γὰρ κἀκεῖνοσ καὶ κατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ‐ τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρωτα, σεαυτὸν δέον, ὃσ τοὺσ μὲν πολεμίουσ οὐδεπώποτε ἔτρεσασ, ἀλλὰ φιλοκινδύνωσ ἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων, ὑπὸ δὲ τοῦ τυχόντοσ παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπιπλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλωσ ὁ γενναῖοσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 13:3)
- "μετὰ δὲ τούτουσ ἐλεφάντων ἁρ́ματα ἀφείθη εἴκοσι τέτταρα καὶ συνωρίδεσ τράγων ἑξήκοντα, κόλων δεκαδύο, ὀρύγων ἑπτά, βουβάλων δεκαπέντε, στρουθῶν συνωρίδεσ ὀκτώ, ὀνελάφων ἑπτά, καὶ συνωρίδεσ δ’ ὄνων ἀγρίων, ἁρ́ματα τέσσαρα, ἐπὶ δὲ πάντων τούτων ἀνεβεβήκει παιδάρια χιτῶνασ ἔχοντα ἡνιοχικοὺσ καὶ πετάσουσ, παρανεβεβήκει δὲ παιδισκάρια διεσκευασμένα πελταρίοισ καὶ θυρσολόγχοισ, κεκοσμημένα ἱματίοισ καὶ χρυσίοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 318)
- "ἐστεφάνωτο δὲ τὰ μὲν ἡνιοχοῦντα παιδάρια πίτυι, τὰ δὲ παιδισκάρια κισσῷ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 319)
- γήμασ τε παιδισκάριον εὔμορφον μετὰ τούτου πρὸσ τὸ σοφιστεύειν ὡρ́μησε μειράκια σχολαστικὰ θηρεύων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 48 1:2)
- "τὸν ἀθλητὴν ὑπὸ παιδισκαρίου τραχηλιζόμενον; (Plutarch, De curiositate, section 12 1:1)
- παιδισκάριόν με, φησίν, καταδεδούλωκ’ εὐτελέσ, ὃν οὐδὲ εἷσ τῶν πολεμίων οὐπώποτε. (Epictetus, Works, book 4, 20:2)
- τέραν ἢ καὶ εὐπορήσασ ἄνθρωποσ ἀπειρόκαλοσ πεφίληκε παιδισκάριον καὶ δυστυχῶν ἀνακλαίεται καὶ τὴν δουλείαν ποθεῖ. (Epictetus, Works, book 4, 36:1)
- οὐδὲ γὰρ σὺ λέγεισ φιλόπονον τὸν διὰ παιδισκάριον ἀγρυπνοῦντα· (Epictetus, Works, book 4, 41:2)
- ἐρωτηθεὶσ εἰ παιδισκάριον ἢ παιδάριον ἔχοι, ἔφη, "οὔ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 33:6)
