Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τέμνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τέμνω τεμέω ἔτεμον τέτμηκα

Structure: τέμν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TEM, cf. te/mw

Sense

  1. I cut, hew
  2. I maim, wound
  3. I butcher, sacrifice
  4. I cut down, reap
  5. I cut through, advance, drive through, plow through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέμνω τέμνεις τέμνει
Dual τέμνετον τέμνετον
Plural τέμνομεν τέμνετε τέμνουσιν*
SubjunctiveSingular τέμνω τέμνῃς τέμνῃ
Dual τέμνητον τέμνητον
Plural τέμνωμεν τέμνητε τέμνωσιν*
OptativeSingular τέμνοιμι τέμνοις τέμνοι
Dual τέμνοιτον τεμνοίτην
Plural τέμνοιμεν τέμνοιτε τέμνοιεν
ImperativeSingular τέμνε τεμνέτω
Dual τέμνετον τεμνέτων
Plural τέμνετε τεμνόντων, τεμνέτωσαν
Infinitive τέμνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεμνων τεμνοντος τεμνουσα τεμνουσης τεμνον τεμνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέμνομαι τέμνει, τέμνῃ τέμνεται
Dual τέμνεσθον τέμνεσθον
Plural τεμνόμεθα τέμνεσθε τέμνονται
SubjunctiveSingular τέμνωμαι τέμνῃ τέμνηται
Dual τέμνησθον τέμνησθον
Plural τεμνώμεθα τέμνησθε τέμνωνται
OptativeSingular τεμνοίμην τέμνοιο τέμνοιτο
Dual τέμνοισθον τεμνοίσθην
Plural τεμνοίμεθα τέμνοισθε τέμνοιντο
ImperativeSingular τέμνου τεμνέσθω
Dual τέμνεσθον τεμνέσθων
Plural τέμνεσθε τεμνέσθων, τεμνέσθωσαν
Infinitive τέμνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεμνομενος τεμνομενου τεμνομενη τεμνομενης τεμνομενον τεμνομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεμῶ τεμεῖς τεμεῖ
Dual τεμεῖτον τεμεῖτον
Plural τεμοῦμεν τεμεῖτε τεμοῦσιν*
OptativeSingular τεμοῖμι τεμοῖς τεμοῖ
Dual τεμοῖτον τεμοίτην
Plural τεμοῖμεν τεμοῖτε τεμοῖεν
Infinitive τεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεμων τεμουντος τεμουσα τεμουσης τεμουν τεμουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεμοῦμαι τεμεῖ, τεμῇ τεμεῖται
Dual τεμεῖσθον τεμεῖσθον
Plural τεμούμεθα τεμεῖσθε τεμοῦνται
OptativeSingular τεμοίμην τεμοῖο τεμοῖτο
Dual τεμοῖσθον τεμοίσθην
Plural τεμοίμεθα τεμοῖσθε τεμοῖντο
Infinitive τεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεμουμενος τεμουμενου τεμουμενη τεμουμενης τεμουμενον τεμουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τμηθήσομαι τμηθήσῃ τμηθήσεται
Dual τμηθήσεσθον τμηθήσεσθον
Plural τμηθησόμεθα τμηθήσεσθε τμηθήσονται
OptativeSingular τμηθησοίμην τμηθήσοιο τμηθήσοιτο
Dual τμηθήσοισθον τμηθησοίσθην
Plural τμηθησοίμεθα τμηθήσοισθε τμηθήσοιντο
Infinitive τμηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τμηθησομενος τμηθησομενου τμηθησομενη τμηθησομενης τμηθησομενον τμηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τεμνον έ̓τεμνες έ̓τεμνεν*
Dual ἐτέμνετον ἐτεμνέτην
Plural ἐτέμνομεν ἐτέμνετε έ̓τεμνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτεμνόμην ἐτέμνου ἐτέμνετο
Dual ἐτέμνεσθον ἐτεμνέσθην
Plural ἐτεμνόμεθα ἐτέμνεσθε ἐτέμνοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτμήθην ἐτμήθης ἐτμήθη
Dual ἐτμήθητον ἐτμηθήτην
Plural ἐτμήθημεν ἐτμήθητε ἐτμήθησαν
SubjunctiveSingular τμήθω τμήθῃς τμήθῃ
Dual τμήθητον τμήθητον
Plural τμήθωμεν τμήθητε τμήθωσιν*
OptativeSingular τμηθείην τμηθείης τμηθείη
Dual τμηθείητον τμηθειήτην
Plural τμηθείημεν τμηθείητε τμηθείησαν
ImperativeSingular τμήθητι τμηθήτω
Dual τμήθητον τμηθήτων
Plural τμήθητε τμηθέντων
Infinitive τμηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τμηθεις τμηθεντος τμηθεισα τμηθεισης τμηθεν τμηθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τεμον έ̓τεμες έ̓τεμεν*
Dual ἐτέμετον ἐτεμέτην
Plural ἐτέμομεν ἐτέμετε έ̓τεμον
ImperativeSingular τέμε τεμέτω
Dual τέμετον τεμέτων
Plural τέμετε τεμόντων

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέτμηκα τέτμηκας τέτμηκεν*
Dual τετμήκατον τετμήκατον
Plural τετμήκαμεν τετμήκατε τετμήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular τετμήκω τετμήκῃς τετμήκῃ
Dual τετμήκητον τετμήκητον
Plural τετμήκωμεν τετμήκητε τετμήκωσιν*
OptativeSingular τετμήκοιμι τετμήκοις τετμήκοι
Dual τετμήκοιτον τετμηκοίτην
Plural τετμήκοιμεν τετμήκοιτε τετμήκοιεν
ImperativeSingular τέτμηκε τετμηκέτω
Dual τετμήκετον τετμηκέτων
Plural τετμήκετε τετμηκόντων
Infinitive τετμηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τετμηκως τετμηκοντος τετμηκυῑα τετμηκυῑᾱς τετμηκον τετμηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέτμημαι τέτμησαι τέτμηται
Dual τέτμησθον τέτμησθον
Plural τετμήμεθα τέτμησθε τέτμηνται
ImperativeSingular τέτμησο τετμήσθω
Dual τέτμησθον τετμήσθων
Plural τέτμησθε τετμήσθων
Infinitive τέτμησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τετμημενος τετμημενου τετμημενη τετμημενης τετμημενον τετμημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἰδοὺ προκεχάλασται ἡ γλῶσσα, τέμνε, οὐ γὰρ παρά τοῦτο τὸν λογισμὸν ἡμῶν γλωσσοτομήσεισ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 10:19)
  • ἔλεγεν δὲ καὶ Γάλλων πέρι, οἳ εἰσιν ἐν τῷ ἱρῷ, ὅτι Γάλλοι Ἥρῃ μὲν οὐδαμά, Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ Ἄττεα μιμέονται. (Lucian, De Syria dea, (no name) 15:9)
  • ἐν ᾧ δὲ τέμνειν σφάγια χρή σ’, ἄκουέ μου. (Euripides, Suppliants, episode 1:1)
  • ὃ δ’ οὐ θέλων τε καὶ θέλων οἴκτῳ κόρησ, τέμνει σιδήρῳ πνεύματοσ διαρροάσ· (Euripides, Hecuba, episode 4:1)
  • ἀλλὰ σύ, ὦ τολμηρότατε, καὶ τὴν Ῥέαν αὐτὴν γραῦν ἤδη καὶ μητέρα τοσούτων θεῶν οὖσαν ἀνέπεισασ παιδεραστεῖν καὶ τὸ Φρύγιον μειράκιον ποθεῖν, καὶ νῦν ἐκείνη μέμηνεν ὑπὸ σοῦ καὶ ζευξαμένη τοὺσ λέοντασ, παραλαβοῦσα καὶ τοὺσ Κορύβαντασ ἅτε μανικοὺσ καὶ αὐτοὺσ ὄντασ, ἄνω καὶ κάτω τὴν Ἴδην περιπολοῦσιν, ἡ μὲν ὀλολύζουσα ἐπὶ τῷ Ἄττῃ, οἱ Κορύβαντεσ δὲ ὁ μὲν αὐτῶν τέμνεται ξίφει τὸν πῆχυν, ὁ δὲ ἀνεὶσ τὴν κόμην ἱέται μεμηνὼσ διὰ τῶν ὀρῶν, ὁ δὲ αὐλεῖ τῷ κέρατι, ὁ δὲ ἐπιβομβεῖ τῷ τυμπάνῳ ἢ ἐπικτυπεῖ τῷ κυμβάλῳ, καὶ ὅλωσ θόρυβοσ καὶ μανία τὰ ἐν τῇ Ἴδῃ ἅπαντά ἐστι. (Lucian, Dialogi deorum, 2:4)
  • ἀμφυγᾶσ τίν’ ἔτι πόρον τέμνω γάμου λυτῆρα; (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 24)
  • εἰ δέ τισ στρατοῦ βίᾳ σ’ ἀποσπάσειε τοῦδε τοῦ νεκροῦ, κακὸσ κακῶσ ἄθαπτοσ ἐκπέσοι χθονόσ, γένουσ ἅπαντοσ ῥίζαν ἐξημημένοσ, αὔτωσ ὅπωσπερ τόνδ’ ἐγὼ τέμνω πλόκον. (Sophocles, Ajax, episode, dialogue4)
  • ὁσσάκι Κυδίλλησ ὑποκόλπιοσ, εἴτε κατ’ ἦμαρ, εἴτ’ ἀποτολμήσασ ἤλυθον ἑσπέριοσ, οἶδ’ ὅτι πὰρ κρημνὸν τέμνω πόρον, οἶδ’ ὅτι ῥιπτῶ πάντα κύβον κεφαλῆσ αἰὲν ὕπερθεν ἐμῆσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 251)

Synonyms

  1. I cut

  2. I maim

  3. I butcher

  4. I cut down

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION